W niedzielny wieczór 24 stycznia br., w Arce Pana po raz szósty za¶piewali charytatywnie arty¶ci Piwnicy pod Baranami. Tradycyjnie ju¿ ich wystêp mia³ wspomóc Fundacjê Urszuli Smok „Podaruj ¯ycie”, nios±cej pomoc chorym na bia³aczkê. Nastrojowe kolêdy i pastora³ki, komponowane przez „piwnicznych” kompozytorów podczas spotkañ wigilijnych w gronie artystów przez wiele lat, ¶piewa³y najwiêksze gwiazdy Piwnicy pod Baranami. Wystêpuj±cy arty¶ci stworzyli niepowtarzalny klimat, co w tym miejscu w tê ch³odn± noc mia³o wymiar niemal magiczny. Kiedy skoñczyli ¶piewaæ, wszyscy ludzie w ko¶ciele wstali i d³ugo jeszcze dziêkowali im za ten wyj±tkowy koncert.
(MM)
Nowa Huta; na fundamencie Krzy¿a. Historia Ko¶cio³a, parafii i duszpasterzy KONKURS DLA M£ODZIE¯Y
KONKURS DLA M£ODZIE¯Y
Jak co roku, w kwietniu, pod patronatem Rady Miasta Krakowa organizowany jest tradycyjny konkurs dla m³odzie¿y szkó³ gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych dotycz±cy przesz³o¶ci Nowej Huty. W roku 2010 konkurs bêdzie mia³ charakter szczególny, gdy¿ odbêdzie siê w 50. rocznicê obrony nowohuckiego Krzy¿a.
Zachêcamy m³odzie¿ do udzia³u w konkursowych zmaganiach. Na zwyciêzców czekaj± nagrody. Poni¿ej publikujemy regulamin konkursu.
Regulamin konkursu
„Nowa Huta – na fundamencie Krzy¿a. Historia Ko¶cio³a, parafii i duszpasterzy”
1. Konkurs adresowany jest do uczniów szkó³ gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z terenu Krakowa.
2. Patronat nad konkursem sprawuje Rada Miasta Krakowa.
3. Konkurs realizowany jest w dwóch etapach: Etap I (szkolny) przeprowadzany jest w szko³ach, które wyra¿± chêæ uczestniczenia w konkursie i oparty jest o dostarczony szko³om test wiadomo¶ci. Etap szkolny przeprowadza opiekun merytoryczny. Opiekun merytoryczny, którym mo¿e byæ np. nauczyciel historii, jêzyka polskiego lub katecheta, w zamkniêtej kopercie otrzymuje klucze z w³a¶ciwymi odpowiedziami do przes³anego testu oraz formularz protoko³u. Na podstawie wyników testu, wy³oniona zostanie reprezentacja szko³y, która mo¿e byæ jedno-, dwu- lub trzyosobowa. We¼mie ona udzia³ w etapie fina³owym. Wyniki etapu szkolnego nale¿y przes³aæ organizatorom konkursu do 31 marca 2010 r. Etap II (fina³owy) przeprowadzony zostanie w jednej z nowohuckich placówek kultury (o miejscu rozpoczêcia etapu fina³owego zainteresowani zostan± powiadomieni bezpo¶rednio przez organizatorów konkursu). W trakcie fina³u najlepsze szkolne dru¿yny bêd± odpowiadaæ ustnie przed konkursowym jury na wylosowane przez siebie zestawy pytañ. W sk³ad jury wchodz±: Jan L. Franczyk (redaktor naczelny „G³osu-Tygodnika Nowohuckiego”), Jerzy Ridan (re¿yser i dokumentalista dziejów Nowej Huty), Leszek Sibila (historyk), Maciej Miezian (historyk sztuki, pracownik nowohuckiego oddzia³u Muzeum Historycznego Miasta Krakowa), Stanis³aw Malara (sekretarz jury) oraz ks. Stanis³aw Puzyniak (proboszcz parafii NSPJ w Nowej Hucie). Etap fina³owy odbêdzie siê 27 kwietnia 2010 r. (w 50. rocznicê walki o krzy¿) i bezpo¶rednio po jego zakoñczeniu nast±pi og³oszenie wyników. O godzinie rozpoczêcia fina³u dru¿yny zostan± poinformowane przez organizatorów konkursu.
4. Zg³oszenia szkó³ do konkursu przyjmowane bêd± do 15 lutego 2010 r. (mo¿na wys³aæ faks) pod adresem: „G³os-Tygodnik Nowohucki”, al. Jana Paw³a II 232, 31-913 Kraków, faks: 0-12 643-66-33. W zg³oszeniu powinna znale¼æ siê nazwa i adres szko³y, imiê i nazwisko opiekuna merytorycznego oraz numer telefony kontaktowego.
5. Zwyciêzcy konkursu otrzymaj± cenne nagrody.
6. Szczegó³owych informacji udziela red. Jan Franczyk, tel. 604-535-494.
Literatura pomocnicza:
Jan L. Franczyk, Na fundamencie Krzy¿a. Ko¶ció³ katolicki w Nowej Hucie w latach 1949-1989, Kraków 2004.
Jan L. Franczyk, Marek Lasota, ks. Jan Szczepaniak, Nowa Huta. Miasto Krzy¿a i pracy, Kraków 2009.
Jerzy Ridan, Krzy¿ nowohucki. Dzieje walk o wiarê i wolno¶æ, Krzeszowice 2006.
On tutaj by³… Karol Wojty³a w Nowej Hucie, red. R. Bober, W. Paduchowski, Kraków 2007.
W imieniu organizatorów:
Jan L. Franczyk
Stanis³aw Malara
Drugi ju¿ raz Nowohucianie zostali zaproszeni do wspólnego kolêdowania. W niedzielê 10 stycznia, o godz. 17 ko¶ció³ p.w. Naj¶wiêtszego Serca Pana Jezusa na os. Teatralnym zape³ni³ siê po brzegi. Za¶piewana przez obecnych kolêda zosta³a nagrana.
Organizatorami Nowohuckiej Kolêdy s± Stowarzyszenie KorboTurbina i O.K. im C.K. Norwida. Zainicjowana w zesz³ym roku impreza okaza³a siê strza³em w dziesi±tkê. Nowohucianie chêtnie ¶piewaj± kolêdy i prowadz±ca tegoroczne spotkanie Roma Krzemieñ nie musia³a ich do gromkiego ¶piewu specjalnie namawiaæ. Wspomagani przez Kapelê Rodzinn± Jana Nowaka „Krakusy” i zespó³ „Promyki Krakowa” od¶piewali kilka kolêd i pastora³ek. Organizatorzy zadbali o to by po drugim nowohuckim kolêdowaniu pozosta³ niezatarty ¶lad, nagrania kolêdy „Gdy siê Chrystus rodzi” w wykonaniu mieszkañców Nowej Huty bêdzie mo¿na pos³uchaæ na stronie Stowarzyszenie KorboTurbina (www.korboturbina.pl ) i stronie O.K. im C.K. Norwida ( www.okn.edu.pl ). W ich imieniu dziêkujemy nowohuckiej drukarnia Symilo za pomoc w organizacji przedsiêwziêcia. Rok zleci szybciej ni¿ siê nam wydaje, proponuje zatem ju¿ æwiczyæ g³osy na kolejn± Nowohuck± Kolêdê, bo organizatorzy obiecuj±, ¿e na pewno siê odbêdzie.
A£
Parafia MB Królowej Polski w Bieñczycach oraz Agencja Artystyczna MARGO zapraszaj± na… Mistrzowski Koncert Organowy
W najbli¿sz± sobotê, 23 stycznia br. o godzinie 19.00 w ko¶ciele Matki Bo¿ej Królowej Polski (Arka Pana), odbêdzie siê Mistrzowski Koncert Organowy. Na znakomitym i niedawno wyremontowanym instrumencie Rudolfa von Beckeratha, zagra ¶wiatowej s³awy organista Wolfgang Seifen z Berlina. Wykona on improwizacje na temat znanych polskich kolêd. Wolfgang Seifen urodzi³ siê w roku 1956 w Bergheim/Erft w Niemczech. Od pa¼dziernika 2000 roku pracuje na stanowisku profesora improwizacji i liturgicznej gry organowej na Uniwersytecie Sztuk w Berlinie. W 2004 obj±³ stanowisko tytularnego organisty w Kaiser-Wilhelm Gedaechtnis-Kirche w Berlinie. W swoim dorobku artystycznym posiada liczne kompozycje chóralne oraz organowe, ponadto publikacje o budownictwie organowym oraz na temat improwizacji organowych. Dokona³ licznych nagrañ dla radia i telewizji. Koncertowa³ w ca³ej Europie w Stanach Zjednoczonych oraz Japonii. Jest za³o¿ycielem i przewodnicz±cym Miêdzynarodowego (kursu) Altenberg Akademii Improwizacji organowej. Wspó³pracuje równie¿ z wieloma o¶rodkami muzycznymi prowadz±c tam kursy improwizacji. Zasiada w jury w licznych miêdzynarodowych konkursach organowych.
Sobotni koncert bêdzie wyj±tkowym wydarzeniem. Tej klasy organi¶ci rzadko koncertuj± w naszym kraju. Wstêp Wolny.
(f)
Essen Europejsk± Stolic± Kultury 2010 Jak robi± to Niemcy?
Dziêki uprzejmo¶ci Jana-Philippa Sommera, attaché konsularnego Konsulatu Generalnego Republiki Federalnej Niemiec w Krakowie, wraz z grup± czternastu dziennikarzy z Europy, Turcji i Stanów Zjednoczonych wyjecha³em 8 stycznia br. do Essen, by - na zaproszenie ministerstwa spraw zagranicznych Niemiec - wzi±æ udzia³ w ceremonii otwarcia Festiwalu Kultury Ruhr 2010, a przy okazji poznaæ rejon, który w zdumiewaj±cy sposób potrafi³ zamieniæ nieczynne kopalnie i huty w obiekty odwiedzane przez miliony turystów.
Europejskimi Stolicami Kultury by³y dotychczas miasta o bogatej przesz³o¶ci historycznej, mog±ce poszczyciæ siê wspania³ymi zabytkami architektury. Ka¿dy z nas pamiêta zapewne rok 2000, w którym to nasz Kraków wraz z kilkoma innymi miastami otrzyma³ ten zaszczytny tytu³. W tym roku, chyba po raz pierwszy, tytu³ ten otrzyma³o miasto przemys³owe – przede wszystkim ze wzglêdu na zachowan±, i nadal pieczo³owicie odnawian± architekturê przemys³ow± XIX i XX wieku. Budynki starych fabryk, hut i kopalni, to tak¿e czê¶æ naszego europejskiego dziedzictwa. Okazuje siê te¿, ¿e obiekty te mog± z powodzeniem s³u¿yæ dzisiaj innym celom i… nadal przynosiæ niema³e dochody. W tym roku Essen reprezentuje ca³y region Ruhry jako Europejska Stolica Kultury. Gdzie to jest?
Zag³êbie Ruhry (Ruhrgebiet) po³o¿one jest w Nadrenii Pó³nocnej-Westfalii. To najgê¶ciej zaludniony kraj zwi±zkowy Niemiec. Jego stolic± jest Düsseldorf. Nadrenia Pó³nocna-Westfalia jest nie tylko wa¿nym regionem przemys³owym, centrum miêdzynarodowej gospodarki i nowoczesnej technologii, ale równie¿ krajem kultury i mediów. Ta czê¶æ Niemiec kojarzy siê przede wszystkim z ¿elazem i stal±, z koncernami Thyssena i Kruppa. To tutaj pisa³a siê historia sukcesu gospodarczego Niemiec, który przyniós³ pracê i dobrobyt tysi±com ludzi. Z kolei po³o¿one w tym kraju Zag³êbie Ruhry, to dawne niemieckie centrum przemys³u wydobywczego, wielkie zag³êbie przemys³owe i najwiêksza aglomeracja Niemiec, po³o¿ona w ¶rodkowej czê¶ci kraju zwi±zkowego Nadrenia Pó³nocna-Westfalia, miêdzy rzekami Ruhra i Lippe (prawy dop³yw Renu), o powierzchni ok. 4,5 tys. km2.
W Zag³êbiu Ruhry znajduje siê jedno z najwiêkszych na ¶wiecie z³ó¿ wêgla kamiennego, którego zasoby szacuje siê na ok. 65 mld ton do g³êboko¶ci 1200 m i ok. 214 mld ton do g³êboko¶ci 2000 m, oraz z³o¿a wêgla brunatnego, soli kamiennej, rudy cynku i o³owiu.
Wysoko rozwiniêty jest przemys³ ciê¿ki (hutnictwo ¿elaza i stali, metali nie¿elaznych), zbrojeniowy, chemiczny (g³ównie petrochemiczny i koksochemiczny), elektrotechniczny, ¶rodków transportu, w³ókienniczy i spo¿ywczy. Gêsta sieæ komunikacyjna: kolejowa, drogowa, ¶ródl±dowa (kana³y: Datteln-Hamm, Dortmund-Ems, Ren-Herne, Wesel-Datteln), pozwalaj± na po³±czenie z Morzem Pó³nocnym oraz z Holandi±, Belgi± i Francj±. Najwiêkszymi miastami Zag³êbia Ruhry s± Essen, Duisburg (najwiêkszy ¶ródl±dowy port Europy), Dortmund, Gelsenkirchen, Bochum i Oberhausen. W Zag³êbiu Ruhry
Obraz Zag³êbia Ruhry nadal kszta³tuj± wszechobecne szyby kopalniane i ogromne gazometry. Jako przyk³ady architektury przemys³owej s± symbolami przesz³o¶ci. Jednocze¶nie s± jednak dowodami potê¿nej przemiany strukturalnej, jaka dokona³a siê w tym regionie. Wiele z tych obiektów s³u¿y dzi¶ zupe³nie innym celom, ni¿ pierwotnie. Wiele sta³o siê atrakcjami turystycznymi, wiele pomnikami kultury. Chyba najbardziej znany kompleks przemys³owy Zeche Zollverein w Essen wpisany zosta³ w roku 2001 na listê ¶wiatowego dziedzictwa kultury UNESCO.
W Zag³êbiu Ruhry ¿yje blisko 5 mln ludzi, w tym 630 tys. z paszportem innym ni¿ niemiecki. Do tego osoby z podwójnym obywatelstwem i liczni tzw. pó¼ni przesiedleñcy z Polski. Region ten jest tradycyjnie skupiskiem najstarszej Polonii. To tutaj osiedlali siê na prze³omie XIX i XX wieku Polacy z zaboru pruskiego, którzy emigrowali za chlebem. ¦wiadcz± o tym do dzi¶ ksi±¿ki telefoniczne pe³ne polsko brzmi±cych nazwisk. Do¶wiadczy³em tego zreszt± osobi¶cie, gdy spotyka³em ludzi o polsko brzmi±cych nazwiskach. Szefem Biura ds. Relacji z Mediami Ruhr 2010 by³a Katharina Jarzombek, A po jednym z najciekawszych zabytków jakim jest gazometr w Oberhausen (o gazometrze bêdzie jeszcze mowa pó¼niej) oprowadza³ nas Dirk Slawetski – czyli S³awecki. Takich przypadków by³o wiêcej. Osoby te najczê¶ciej by³y wnukami polskich emigrantów. Wiêkszo¶æ nie mówi³a ju¿ po polsku.
Zag³êbie Ruhry, jako teren przemys³owy, zaskakuje wszechobecn± zieleni±. Oprócz wielu stref zieleni otaczaj±cych kompleksy przemys³owe, jest tutaj mnóstwo lasów i jezior. Zimuj± tu nawet ptaki wêdrowne. Na terenie malowniczego rezerwatu przyrody „Wyspa Bislicher” (Bislicher Insel) mie¶ci siê najwiêksza w Nadrenii Pó³nocnej-Westfalii kolonia kormoranów. Ka¿dego roku goszcz± tam te¿ tysi±ce dzikich gêsi.
Zag³êbie Ruhry, to tak¿e sport. Zw³aszcza pi³ka no¿na. Najwiêkszymi, i najbardziej znanymi klubami s± Borussia Dortmund i FC Schalke 04. Ten ostatni klub mo¿e pochwaliæ siê polskimi "korzeniami". Jego zawodnicy rekrutowali siê na pocz±tku XX wieku w³a¶nie z szeregów Polonii. Zag³êbie Ruhry to tak¿e prawdziwe zag³êbie kultury. Obok rozlicznych muzeów techniki i muzeów sztuki, osiad³o tu wiele teatrów. Do najbardziej znanych nale¿± Schauspielhaus Bochum i Grillo-Theater w Essen. W Bochum od 1988 r. prezentowany jest nieprzerwanie jeden z najpopularniejszych na ¶wiecie musicali: Starlight Express.
W barach i restauracjach mo¿na poznaæ specyfikê regionu i ludzi. Dawniej wi³y siê tu szare dymy, wrza³a praca w kopalniach i hutach. Dzi¶, ogl±daj±c pozosta³o¶ci epoki wêgla i stali, mo¿na odkrywaæ pasjonuj±c± historiê i tera¼niejszo¶æ kultury przemys³owej. Wycieczka rowerowa do zabytków przemys³u pozwala na odkrycie ró¿norodno¶ci regionu. Odrestaurowane osiedla górnicze, jak Margaretenhöhe w Essen, a naprzeciwko nich wygl±daj±ca jak zamek willa rodziny Krupp, która jest dzi¶ ¶ladem dawnego luksusu baronów przemys³owych sprzed lat. W willi Hügel go¶cili z kolei cesarz, królowie, szefowie rz±dów i politycy z wielu krajów.
Moc atrakcji zapewni Park Filmowy Movie Park w Bottropie z licznymi pokazami i zapieraj±c± dech w piersiach ofert±. 365 dni ¶niegu i przyjemno¶ci uprawiania sportów zimowych mo¿na mieæ na wyci±gniêcie rêki w samym ¶rodku Zag³êbia Ruhry. Najd³u¿szy stok narciarski ¶wiata pod dachem w Alpincenter zadowoli ka¿dego wielbiciela bia³ego szaleñstwa. Ale sport w Zag³êbiu Ruhry to przede wszystkim pi³ka no¿na. Nigdzie indziej na tak ma³ym obszarze nie ma tylu klubów sportowych i tak za¿artej konkurencji. Komu uda siê kupiæ bilet na który¶ z meczów Bundesligi, powinien siê udaæ na Westfalen-Stadion lub odwiedziæ obiekt Schalke-Arena. Atmosfera jest tam po prostu wspania³a. Niemal codziennie odbywa siê w tym regionie du¿a impreza, na przyk³ad koncerty rockowe lub muzyki pop na stadionie Schalke-Arena, czy w hali widowiskowej Gruga-Halle w Essen. Essen w centrum uwagi
Essen jest najwiêkszym miastem w zachodniej czê¶ci Niemiec. Jest po³o¿one nad rzek± Ruhra. Liczy ponad 700 tys. mieszkañców (1995). To wielki o¶rodek górniczo-przemys³owy. Jest tam wiele kopalni wêgla, rozwiniêty przemys³ metalowy i maszynowy, ponadto funkcjonuj± zak³ady przemys³u elektrotechnicznego, odzie¿owego, poligraficznego, szklarskiego, ¶rodków transportu. Essen jest siedzib± licznych banków i instytucji finansowych. Jest wa¿nym o¶rodkiem naukowym i akademickim.
To w³a¶nie w Essen, 9 stycznia br., w starym kompleksie przemys³owym Zollverein, pomiêdzy budynkiem nieczynnej ju¿ kopalni a budynkiem tak¿e nieczynnej koksowni, odby³a siê ceremonia inauguracji Festiwalu Kultury Ruhr 2010 w zwi±zku z przyznaniem Essen tytu³u Europejskiej Stolicy Kultury. W ceremonii otwarcia udzia³ wziêli m. in. prezydent Niemiec Horst Köhler, przewodnicz±cy Komisji Europejskiej Jose Manuel Barroso oraz premier Nadrenii Pó³nocnej-Westfalii Jürgen Rüttgers. Ceremonii towarzyszy³o widowisko teatralne obrazuj±ce pracê hutników. By³y potê¿ne s³upy ognia, du¿o dymu, strzelaj±ce w niebo iskry srebrnych fajerwerków, zastêp uwijaj±cych siê przy swojej pracy aktorów ubranych w hutnicze kombinezony i odpowiednia muzyka. Tego nie da siê zwyczajnie opisaæ. To prostu trzeba by³a zobaczyæ. Zollverein – duma mieszkañców Essen
Kopalnia Zollverein w Essen by³a dawniej najwiêksz± i najnowocze¶niejsz± kopalni± wêgla kamiennego na ¶wiecie. Pocz±tki kopalni siêgaj± 1847 roku, kiedy to Frantz Haniel, jeden z najwiêkszych magnatów przemys³owych Zag³êbia Ruhry, podj±³ decyzje o jej budowie. Dla podkre¶lenia swojego poparcia dla powsta³ego w 1834 roku Niemieckiego Zwi±zku Celnego (Deutscher Zollverein) zakupiony pod kopalniê teren nazwa³ „Zollverein”. Kopalniê zaprojektowali architekci Fritz Schupp i Martin Kremmer.
Ju¿ w 1900 roku kopalnia zatrudnia³a ponad 5 tys. osób i wydobywa³a 12 tys. ton wêgla na dobê. Ponad po³owê za³ogi stanowili polscy robotnicy z Górnego ¦l±ska i Prus Wschodnich. W 1929 roku rodzina Haniel sprzeda³a kopalniê Zjednoczonym Przedsiêbiorstwom Stalowym. Po okresie powojennej prosperity zwi±zanej z odbudow± Niemiec, kryzys wêglowy dotkn±³ tak¿e kopalniê „Zollverein”.
W momencie zamkniêcia kopalni w 1986 roku, land Pó³nocnej Nadrenii-Westfalii podj±³ decyzjê o odkupieniu obiektu od spó³ki wêglowej RAG i objêciu go ochron± konserwatorsk±.
Projekt rewitalizacji kopalni wraz z koksowni± uzyska³ finansowanie z Komisji Europejskiej. Wszystkie budynki kopalni zosta³y odrestaurowane, z tym, ¿e czê¶æ z nich zachowa³a dawne wyposa¿enie i sta³a siê muzeum techniki pokazuj±cym drogê jak± przebywa³ wêgiel od momentu wydobycia go na powierzchnie, a czê¶æ budowli zyska³a zupe³nie nowe przeznaczenie. Na terenie kompleksu mie¶ci siê kasyno i centrum wzornictwa przemys³owego. W dawnych zabudowaniach kopalnianych znalaz³y miejsce liczne atelier projektantów, sale wystawowe, restauracje i kawiarnie. W koksowni za¶ mo¿na pos³uchaæ koncertów, latem och³odziæ siê w basenie a zim± poje¼dziæ na ³y¿wach w¶ród stalowego krajobrazu.
14 grudnia 2001 roku kompleks kopalni i koksowni Zollverein zosta³ wpisany na listê ¶wiatowego dziedzictwa kulturalnego UNESCO pod nazw± "Przemys³owy Pejza¿ Kulturowy Zollverein". Komitet ¶wiatowego dziedzictwa kulturalnego nazwa³ kopalniê Zollverein "przyk³adem rozwoju przemys³u ciê¿kiego w Europie". Jako szczególnie warto¶ciowa zosta³a okre¶lona architektura budowli w stylu bauhausu, która przez dziesi±tki lat by³a przyk³adem nowoczesnego budownictwa przemys³owego.
Jan L. Franczyk
W „Kronice Szko³y” w Czy¿ynach pierwszy zapis o powodzi, która zala³a tê wie¶, pojawia siê w roku 1880. Wis³a wyla³a wówczas w styczniu.
POWODZIE W CZY¯YNACH
Cennym ¼róde³ informacji o naszej przesz³o¶ci s± ró¿nego rodzaju kroniki. W¶ród nich wa¿ne miejsce zajmuj± kroniki szkolne. Takim cennym dokumentem ¼ród³owym jest Kronika Szko³y w Czy¿ynach. Mimo, ¿e pisana piêknym kaligraficznym pismem jest trudna do odczytania. Dopiero mo¿liwo¶æ digitalizacji i powiêkszenia tekstu na ekranie komputera, pozwoli³y zapoznaæ siê z ca³o¶ci± informacji w niej zawartych.
Czy¿yny, £êg i Mogi³a na planie z po³owy XIX wydanym przez Ksiêgarniê D. E. Friedleina w Krakowie.
Od lutego 2009 roku w parafii Matki Bo¿ej Królowej Polski mieszka i pracuje ks. Raymond Kondowe – pierwszy ciemnoskóry kap³an w historii Arki Pana. Przyjecha³ do Polski na zaproszenie kardyna³a Stanis³awa Dziwisza z Malawi – niewielkiego pañstwa po³o¿onego w Afryce Centralnej. Jest studentem Papieskiego Uniwersytetu Teologicznego. Przed nim niezwykle trudne wyzwanie – pisanie doktoratu w jêzyku polskim. Jak sam mówi – zna piêæ jêzyków obcych, ale ¿aden z nich nie jest tak trudny jak jêzyk polski.
Ks. Raymond spotyka siê na co dzieñ z ogromn± ¿yczliwo¶ci± i sympati± parafian z racji swego weso³ego usposobienia i niezwyk³ego otwarcia na ludzi. Od sierpnia odprawia samodzielnie Msze ¶w. w jêzyku polskim. Na zakoñczenie tegorocznej Pasterki za¶piewa³ w Arce kolêdê w jêzyku tumbuka – czyli plemienia, z którego pochodzi. Otrzyma³ za to ogromne brawa. Ale ¶wiêta Bo¿ego Narodzenia maj± w Malawi zupe³nie inny klimat. W jego kraju nigdy nie pada ¶nieg. W grudniu temperatura waha siê tam od 25 do 30 stopni, a czasem nawet i do 40 stopni Celsjusza. Nadchodzi pora deszczowa. ¦wiêta Bo¿ego Narodzenia , podobnie jak w Polsce, zaczynaj± siê Wigili±, nastêpnie jest Bo¿e Narodzenie i drugi dzieñ, który nazywa siê tam Boxingday. Ludzie ¶wiêtuj± Bo¿e Narodzenie tañcz±c. Jest to rytualny taniec afrykañski w takt bêbnów i werbli. Wierni tañcz± i jednocze¶nie modl± siê. Ks. Raymond podkre¶la, ¿e bardzo lubi³ przygl±daæ siê tañcz±cym ludziom. Sam tañczy³ z wiernymi w czasie Mszy ¶wiêtej - po komunii, na pie¶ni dziêkczynnej, przy ¶piewie „Gloria” i „Chwa³a na wieki” oraz podczas pie¶niach maryjnych. Podobnie jak w Polsce – ka¿da parafia ma tam szopkê i ubiera siê równie¿ choinkê. Lecz jest to drzewo li¶ciaste, dekorowane bananami, ro¶linami i papierowymi ozdobami. Wierni ¶piewaj± kolêdy w jêzyku tumbuka – mówi±ce o tym, ¿e Jezus urodzi³ siê dla nas, trzeba i¶æ do niego, oddaæ Mu chwa³ê.
W Malawi w Wigiliê nie ma tradycji spo¿ywania dwunastu dañ, nigdy te¿ nie by³o postu w ten dzieñ. Bo przecie¿ wszyscy s± szczê¶liwi, ¿e Chrystus siê rodzi i jedz± najlepsze jedzenie, jakie uda im siê zdobyæ. W ojczy¼nie ks. Raymonda ludzie zajmuj± siê przede wszystkim rybo³ówstwem – on sam przed wst±pieniem do seminarium by³ rybakiem. Hoduj± tak¿e tytoñ na eksport. Ci, którzy na co dzieñ s± abstynentami, w Wigiliê wyj±tkowo pij± na przyk³ad piwo. Nie ma zwyczaju ³amania siê op³atkiem, ani kupowania ¶wi±tecznych prezentów - sk³adanie ¿yczeñ polega na tym, ¿e idzie siê do domu s±siada i razem z nim biesiaduje. Ludzie zapraszaj± siê nawzajem, przed ¶wiêtami kupuj± sobie nowe ubrania i pó¼niej w nich paraduj±. Bo¿e Narodzenie spêdza siê z rodzin± i przyjació³mi.
Parafia, w której ks. Raymond by³ proboszczem, liczy³a 30 tysiêcy ludzi. Rozci±ga³a siê na obszarze o ¶rednicy 140 kilometrów. Znajdowa³o siê na niej - oprócz g³ównego ko¶cio³a ¶w. Paw³a w Mzimbie - 100 ma³ych ko¶ció³ków w wioskach, do których je¼dzi³ wed³ug okre¶lonego na trzy miesi±ce wcze¶niej planu. W Sylwestra odprawia³ Mszê ¦wiêt± o pó³nocy. Nie zawsze, ale czêsto by³y wówczas fajerwerki. Ludzie ca³± noc spêdzali na wspólnym ¶wiêtowaniu.
Po dziesiêciu miesi±cach pobytu w Nowej Hucie ks. Raymond Kondowe podkre¶la, ¿e czuje siê tutaj jak w domu. Spotyka siê na co dzieñ z ¿yczliwo¶ci± i zrozumieniem zarówno ze strony proboszcza Arki Pana ks. Edwarda Baniaka, jak i innych ksiê¿y. Mówi, ¿e jest szczê¶liwy, bo wielu ludzi okazuje mu sympatiê, przyja¼ñ i bezinteresown± pomoc.
(mm)
Za dzia³kê stanowi±c± w³asno¶æ wojska, samorz±d ma³opolski zap³aci³ 2,49 mln z³.
ZIELONE ¦WIAT£O DLA LOTNICZEGO PARKU KULTUROWEGO
We wtorek, 29 grudnia ub. roku podpisany zosta³ akt notarialny o przekazaniu na rzecz samorz±du ma³opolskiego 3,6 hektara gruntu po³o¿onego przy ul. Kie¶lowskiego w Czy¿ynach. Za teren ten samorz±d województwa zap³aci³ 2,49 mln z³ Agencji Mienia Wojskowego, która by³a w³a¶cicielem dzia³ki.
Jeszcze kilka miesiêcy temu istnia³a realna gro¼ba, ¿e tereny potrzebne Lotniczemu Parkowi Kulturowemu trafi± w prywatne rêce. Agencja Mienia Wojskowego – pomimo protestów Rady Dzielnicy XIV Czy¿yny i Rady Miasta Krakowa - dwukrotnie próbowa³a sprzedaæ dzia³kê na przetargu. Potencjalni inwestorzy liczyli, ¿e wybuduj± tam osiedle mieszkaniowe. Przeszkod± okaza³o siê uzyskanie pozytywnej opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków dla planów zagospodarowania tego terenu. Zgodnie z planem zagospodarowania przyjêtym przez Radê Miasta Krakowa zabudowaæ mo¿na jedynie 10 proc. dzia³ki, czyli… 36 arów. To oczywi¶cie blokowa³o mo¿liwo¶æ wybudowania tam jakichkolwiek obiektów mieszkalnych i komercyjnych. W innej sytuacji bêdzie Muzeum Lotnictwa, któremu marsza³ek ma³opolski ma przekazaæ dzia³kê. 10 proc. powierzchni zabudowy liczone bêdzie od ca³o¶ci obszaru muzeum lotnictwa.
Jak mówi³ dziennikarzom Krzysztof Radwan, dyrektor Muzeum Lotnictwa w Czy¿ynach, jego placówka od dawna stara³a siê o pozyskanie dzia³ki, która by³a w³asno¶ci± wojska. W sprawie tej wystêpowano jeszcze do ministra Szeremietiewa w czasach rz±dów AWS-u. Sprawê uda³o siê za³atwiæ dopiero pod koniec ubieg³ego roku. Dziêki przejêciu dzia³ki od wojska mo¿liwe bêdzie zrealizowanie parku kulturowego w pe³nym zakresie, który umo¿liwi realizacjê du¿ych imprez plenerowych. Odtworzone zostan± tak¿e dwa historyczne hangary, w których przechowywane bêd± najcenniejsze eksponaty muzealne.
(f)
Jednym z elementów Lotniczego Parku Kulturowego w Czy¿ynach bêdzie nowy budynek Muzeum Lotnictwa Polskiego. Konkurs Architektoniczny na nowy budynek wygra³ niemiecko-polski zespó³ architektów: Pysall.Ruge Architekten (Justus Pysall, Peter Ruge i Bart³omiej Kisielewski). Na zdjêciu wizja architektoniczna nowego obiektu.
Organizatorzy cyklu Nowa Huta. Dlaczego Nie?! zaprosili mieszkañców Krakowa na niezwyk³y koncert kolêd, który by³ kolejnym wydarzeniem wpisanym w obchody Jubileuszu 60-lecia Nowej Huty. Tym razem nowohucki projekt artystyczny zago¶ci³ u Ojców Cystersów w parafii Matki Bo¿ej Czêstochowskiej.
29 grudnia w ko¶ciele na Szklanych Domach rozbrzmia³y najpiêkniejsze polskie kolêdy i pastora³ki w wykonaniu: El¿biety Towarnickiej, Jacka Wójcickiego, Andrzeja Lamperta oraz Lidii Jazgar, bêd±cej jednocze¶nie dyrektorem artystycznym cyklu Nowa Huta. Dlaczego Nie?!.
Solistom towarzyszy³ Chór i Orkiestra Krakowskiej M³odej Filharmonii z Zespo³u Pañstwowych Szkó³ Muzycznych im. M. Kar³owicza Krakowie. Chór przygotowywa³ do wystêpu Rafa³ Marchewczyk, za¶ nad ca³o¶ci± czuwa³ dyrygent – Tomasz Chmiel.
Miejsca w ko¶ciele ledwo wystarczy³o dla wszystkich chêtnych, zgromadzonych na zaproszenie organizatorów cyklu: Porozumienia Dzielnic Nowohuckich (Dzielnic: XIV Czy¿yny, XVI Bieñczyce, XVII Wzgórza Krzes³awickie), O¶rodka Kultury Kraków - Nowa Huta oraz Dzielnicy XVIII Nowa Huta.
Pierwsze d¼wiêki pochodz±cej z XIX wieku „Cichej nocy”, w wykonaniu chóru, wprowadzi³y publiczno¶æ we wznios³y nastrój. O nieprzeciêtno¶ci tej kolêdy ¶wiadczyæ mo¿e fakt, i¿ nale¿y ona do najpopularniejszych kolêd na ¶wiecie i by³a t³umaczona na wiele jêzyków. Tego wieczoru w¶ród wykonywanych kolêd i pastora³ek znalaz³y siê miêdzy innymi : „Przybie¿eli do Betlejem”, „Dnia Jednego”, „Jezus malusieñki”, „Gdy ¶liczna Panna”, „Pójd¼my wszyscy do stajenki”, „Nie by³o miejsca dla Ciebie”, „O Gwiazdo Betlejemska”, „Oj, Malu¶ki, Malu¶ki” czy „Lulaj¿e Jezuniu”. W finale koncertu, w Pie¶ni o Narodzeniu Pañskim, czyli kolêdzie „Bóg siê rodzi, moc truchleje”, mo¿na by³o us³yszeæ wszystkich wykonawców wystêpuj±cych tego wieczoru, przy mocnym wokalnym wsparciu zgromadzonej publiczno¶ci
Koncert, któremu jak zwykle towarzyszyli z kwest± wolontariusze Hospicjum im. ¶w. £azarza, odby³ siê dziêki wsparciu finansowemu Gminy Miejskiej Kraków. By³ to ju¿ 24 koncert z cyklu Nowa Huta. Dlaczego Nie?!.
W minionym roku w ramach tego projektu spo³eczno-kulturalnego odby³o siê, oprócz koncertu „Bóg siê rodzi, moc truchleje”, 5 imprez (4 koncerty: „Kolêdy i pastora³ki góralskie” w wyk. zespo³u Trebunie Tutki, „Wia³ Wiatr. Opowie¶æ o ¶w. Franciszku” – wykonawcy: Jerzy Trela, Przemys³aw Branny, Lidia Jazgar z zespo³em Galicja, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, „Dla Nowej to Huty piosenka, czyli ach jak przyjemnie..”- wyst±pili: Halinka Mlynkova, Katarzyna Skrzynecka, Andrzej Rosiewicz, Mateusz Zió³ko, Krakowska M³oda Filharmonia, „Obok siebie, obok snów” – w wyk. zespo³ów: Kroke, Galicja, Motion Trio oraz projekcja specjalna filmu „Popie³uszko. Wolno¶æ jest w nas”).
Jak ka¿e tradycja, w wigiliê Bo¿ego Narodzenia we wszystkich ko¶cio³ach pojawiaj± siê bo¿onarodzeniowe szopki. Tradycja budowania i wystawiania szopek wywodzi siê od ¶w. Franciszka z Asy¿u. Pó¼niej rozprzestrzeni³y siê na ca³y ¶wiat. Jan Pawe³ II wprowadzi³ zwyczaj budowania szopki i ustawiania ¶wi±tecznej choinki przed wej¶ciem do bazyliki ¶w. Piotra na Watykanie. Szopki bo¿onarodzeniowe ustawiane s± równie¿ we wszystkich nowohuckich ko¶cio³ach. Sprawiaj± du¿o rado¶ci dzieciom, ale ciesz± równie¿ doros³ych.
(f)
Szopka w ko¶ciele M. B. Czêstochowskiej na os. Szklane Domy
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
