Z proboszczem parafii Matki Bo¿ej Czêstochowskiej, o. Augustynem Spasowiczem OCist. rozmawia Jan L. Franczyk
+ Niedawno zakoñczy³ siê czas tradycyjnych wizyt duszpasterskich, czyli tzw. kolêdy. Co prawda proboszczowie i pozostali duszpasterze spotykaj± siê swoimi parafianami w ró¿nych sytuacjach, ale kolêda to spotkanie o charakterze szczególnym – przede wszystkim dlatego, ¿e dochodzi do niej w domach parafian. Jak z tej perspektywy, z perspektywy kolêdy, wygl±da parafia, która znajduje siê niemal w centrum Nowej Huty?
- O. Augustyn Spasowicz OCist.: Kolêdê rozpoczêli¶my po ¶wiêtach Bo¿ego Narodzenia, 27 grudnia, a zakoñczyli¶my j± 31 stycznia. W naszej parafii mieli¶my do odwiedzenia dziesiêæ osiedli. Po raz pierwszy odwiedzili¶my te¿ mieszkañców oddanych niedawno do u¿ytku nowych bloków – w os. Szklane Domy 2a oraz na os. Stalowym 16. Mieszkañcom tych bloków po¶wiêcili¶my ich nowe mieszkania. Oczywi¶cie tym, którzy ksiêdza przyjêli. + Wspomnia³ Ojciec Proboszcz o przyjmuj±cych ksiêdza. A jak generalnie wygl±da kwestia przyjmowania wizyty duszpasterskiej w parafii na Szklanych Domach?
- Kolêdê przyjê³o 46 % rodzin w parafii, z czego wynika, ¿e w pozosta³ych 54 % mieszkañ nie byli¶my. W 30 % mieszkañ wprost nie ¿yczono sobie ksiêdza. Powody zapewne mog± byæ ró¿ne. Zapukamy tam w przysz³ym roku. Mo¿e, przynajmniej w niektórych przypadkach, co¶ siê zmieni? A pozosta³e 24%? No có¿, wiele mieszkañ jest pustych. Nikt w nich nie mieszka. Czê¶æ w³a¶cicieli wyjecha³a za granicê, inni trzymaj± puste mieszkanie dla swoich dzieci. Wiele mieszkañ jest wynajmowanych – wynajmuj±cy te¿ najczê¶ciej nie przyjmuj± ksiêdza po kolêdzie. + A ci, którzy ksiêdza zapraszali, jak traktowali kolêdê?
- Dla wiêkszo¶ci wizyta duszpasterska by³a wa¿nym rodzinnym i religijnym wydarzeniem. Wielu z rado¶ci± czeka³o na ksiêdza. Byli tacy, którzy brali na tê okazjê nawet dzieñ wolny od pracy albo zwalniali siê wcze¶niej, by zd±¿yæ. Jak chcia³bym im wszystkim podziêkowaæ przede wszystkim za wspóln± modlitwê, za ¶wiadectwo chrze¶cijañskiego ¿ycia i serdecznie rozmowy. W trakcie tych rozmów wielu parafian przekazywa³o ró¿ne uwagi, ¶wiadcz±ce o zatroskaniu o kszta³t wspólnoty parafialnej. Przy okazji chcia³bym te¿ podziêkowaæ za ofiary pieniê¿ne, dziêki którym bêdzie mo¿liwo¶æ kontynuowania dalszych prac w naszym ko¶ciele (czeka nas wykonanie sukienki dla Maryi, uporz±dkowanie naszego prezbiterium, remont ubikacji przy ko¶ciele, remont instalacji elektrycznej ko¶cio³a). Bêdziemy te¿ porz±dkowaæ otoczenie naszej ¶wi±tyni.
To dziêki ofiarno¶ci parafian nasza ¶wi±tynia jest piêkna i zadbana. Wiele osób podkre¶la³o, ¿e podobaj± im siê nowe konfesjona³y, dekoracja ko¶cio³a… + Czy inwestycje parafialne finansowane s± tylko z kolêdy?
- Nie. Ofiary zebrane w trakcie kolêdy s± tutaj istotne, ale na niezbêdne prace inwestycyjne przeznaczane s± tak¿e ofiary sk³adane na tacê w ka¿d± trzeci± niedzielê miesi±ca. Do tego dochodz± tak¿e ofiary z³o¿one indywidualnie w kopertach oraz ofiary przelane na konto parafii.
Przy tej okazji chcia³bym wyraziæ wszystkim wdziêczno¶æ za zrozumienie i sk³adane ofiary. Cieszy nas, ¿e wielu parafian czuje wiê¼ ze wspólnot± parafialn±, uto¿samia siê z ni±, ¿e traktuje nasz ko¶ció³ jako „swój ", mówi „w naszej parafii". Cieszy nas bardzo, gdy w ko¶ciele pojawiaj± siê nowi parafianie, nowe rodziny. Wielu wiernych podczas spotkañ z kap³anem wyra¿a³o wdziêczno¶æ za ich zaanga¿owanie w pracê duszpastersk± w parafii. Wizyta kolêdowa by³a dla nas okazj± do zapoznania siê zarówno z rado¶ciami jak i troskami parafian - a szczególnie rodzin i osób prze¿ywaj±cych ból zwi±zany ze ¶mierci± najbli¿szych czy ciê¿k± chorob±, a tak¿e zmagaj±cych siê z problemami zwi±zanymi z wyjazdem m³odych za granicê w celu poszukiwania pracy. + Dotykamy tutaj spraw trudnych. Jakie najwa¿niejsze problemy w ¿yciu nowohuckich rodzin zauwa¿aj± duszpasterze?
- Zacznê mo¿e od tego, co najbardziej siê narzuca. Jeste¶my parafi±, która siê starzeje. Nowa Huta siê starzeje. Jest bardzo du¿o ludzi samotnych i czêsto zarazem chorych. Powiem tylko, ¿e w roku ubieg³ym mieli¶my w parafii 110 chrztów, a pogrzebów by³o 254. To ponad dwa razy wiêcej. Jest nas coraz mniej, bo ludzie wyje¿d¿aj±, a dzieci rodz± siê za granic±. Mamy coraz wiêcej ludzi samotnych, têskni±cych za swoimi dzieæmi przebywaj±cymi za granic±, z którymi kontakt ogranicza siê tylko do ¶wi±tecznych odwiedzin i telefonów. Zdajê sobie sprawê, ¿e wyjazdy te podyktowane by³y poszukiwaniem lepszych warunków ¿ycia, dlatego nikogo nie os±dzam. Jednak taka sytuacja stawia przed nami wyzwanie, by pomy¶leæ, jak pomóc tym, którzy tutaj zostali? Najwiêksz± chorob± nie jest sama choroba, ale samotno¶æ. Dlatego chcia³bym podziêkowaæ wszystkim tym s±siadom, którzy ka¿dego dnia odwiedzaj± chorych, robi± im zakupy, spêdzaj± z nimi czas na rozmowie, dziel± siê dobrym s³owem. Zachêcam wszystkich aby ci±gle mieli otwarte oczy na potrzebuj±cych. Wystarczy trochê czasu, odwagi i zainteresowania aby umiliæ komu¶ ¿ycie. Nie przechod¼my obojêtnie, nie dajmy siê zwie¶æ pokusie obojêtno¶ci. + Jakie jeszcze zjawiska, zdaniem duszpasterzy mog± budziæ niepokój?
- Smutek wywo³uje stosunek niektórych naszych parafian do wiary. Mamy bardzo wielu zaanga¿owanych w ¿ycie religijne parafian. Wielu z nich uczestniczy w ró¿nych grupach parafialnych, udziela siê w pracy charytatywnej na rzecz potrzebuj±cych. Ale niestety s± te¿ i tacy, którzy nieraz ca³ymi tygodniami, a nawet miesi±cami nie byli na niedzielnej Mszy ¶w. Widzimy wiele zaniedbañ ze strony rodziców w stosunku do swoich dzieci, obecnie tak¿e m³odzie¿y, którzy nie uczêszczaj± na Mszê ¶w. Smutek wywo³uje tak¿e to, ¿e wiele osób ¿yje w zwi±zkach niesakramentalnych.
Jednym z najgorszych zjawisk dla ¿ycia duchowego jest zobojêtnienie. Brak wra¿liwo¶ci sumienia i próba usprawiedliwienia siê przed sob±, ¿e „wszyscy" postêpuj± podobnie. U osób tych zauwa¿alny jest brak wra¿liwo¶ci na utratê ³aski Bo¿ej, któr± ka¿dy katolik otrzymuje w sakramentach pokuty i Eucharystii. A w trakcie kolêdy sam nieraz s³ysza³em zdanie, ¿e „z naszej klatki do ko¶cio³a ma³o osób chodzi”.
W kilku rodzinach prawdziwym problemem jest alkoholizm – najczê¶ciej jednego, ale bywa, ¿e i wiêkszej ilo¶ci cz³onków rodziny. To wyj±tkowo trudny problem, który poci±ga za sob± biedê nie tylko materialn±, ale tak¿e duchow±. + Z tego, co Ojciec Proboszcz mówi wynika, ¿e kolêda jest bardzo dobr± okoliczno¶ci± na poznanie szerszej perspektywy ¿ycia parafian. Kolêda pozwala poznaæ zarówno blaski jak i cienie tego ¿ycia. A to wszystko mo¿e byæ dobr± okoliczno¶ci± do bardziej owocnej pracy duszpasterskiej.
- Oczywi¶cie, ¿e tak. Jako duszpasterze widzimy w kolêdzie wielk± szansê: rozeznania sytuacji, przybli¿enia do ko¶cio³a parafialnego, wzajemnego poznania siê, a tak¿e mo¿liwo¶æ wspólnej modlitwy i udzielenie b³ogos³awieñstwa Bo¿ego na Nowy Rok ka¿dej rodzinie. A postulaty zg³aszane przez parafian w trakcie kolêdy bêd± dyskutowane w trakcie jednego ze spotkañ Rady Parafialnej, w której obecni s± równie¿ przedstawiciele parafian. + Bardzo dziêkujê za rozmowê.
o. Augustyn Spasowicz OCist., proboszcz parafii na Szklanych Domach.
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
