Tydzieñ temu wspomnia³em o boleniach opisuj±c swój pobyt wraz z dwójk± kolegów „po kiju” nad tzw. kana³em ciep³ej wody na Kujawach. To w³a¶nie w tamtej okolicy, ale ju¿ na Wi¶le, kilka lat temu obserwowa³em wêdkarza, który próbowa³ upolowaæ atakuj±cego drobnicê bolenia. A w samym kanale obserwowali¶my co jaki¶ czas ucieczkê ma³ych rybek przed jakim¶ drapie¿nikiem, którego oczywi¶cie nie widzieli¶my. To móg³ byæ poluj±cy boleñ.
Jak ju¿ wspomina³em, boleñ, nazywany tak¿e rap±, jest ryb± wyj±tkowo ostro¿n±. Je¿eli w jego rewirze, tam gdzie ma swoje ¿erowisko, pojawi siê co¶ dziwnego, co¶ co zachowuje siê inaczej ni¿ to, do czego boleñ jest przyzwyczajony, wtedy robi siê on wyj±tkowo ostro¿ny, a czêsto przestaje wrêcz ¿erowaæ. Bardzo podobnie zachowuje siê tak¿e wtedy, gdy zauwa¿y jak±¶ zmianê na brzegu. Gdy podchodzimy na ostrogê, by zaobserwowaæ ¿eruj±cego u jej szczytu bolenia, a warunki brzegowe nie pozwalaj± nam siê ukryæ, w takich warunkach bolenie zauwa¿± nas natychmiast. Niekiedy niemal bez ¶ladu znikaj±. Innym razem, po d³u¿szej ciszy powracaj± i znów zaczynaj± ¿erowaæ, ale w takim przypadku raczej nie daj± siê z³owiæ.
W taki sposób zachowuj± siê bolenie ¿eruj±ce przy powierzchni. A czy takie rapy da siê w ogóle z³owiæ? Oczywi¶cie, ¿e siê da. To jest mo¿liwe. Trzeba tylko spe³niæ kilka warunków. Po pierwsze nale¿y cicho podchodziæ do ³owiska. Tak, by nie zdradzi³ nas na przyk³ad chrzêst z³amanej pod butem uschniêtej ga³êzi. O rozmowie z koleg± wêdkarzem nawet nie wspominam. Na ni± bêdzie czas, gdy boleñ znajdzie siê ju¿ w podbieraku. Po drugie trzeba byæ niewidocznym. Ukrywamy siê wiêc za trawami i krzakami. Oczywi¶cie dobrze, gdy nasz ubiór tak¿e wtapia siê w otoczenie. Gdy nasza koszula jest w kolorystyce moro, a nie w odblaskowo ¿ó³tym kolorze. I wówczas dopiero mamy szansê na to, ¿e boleñ uderzy w odpowiedni±, dobrze podan± i jeszcze lepiej poprowadzon± przynêtê.
Dobrze jest pamiêtaæ, ¿e w miejscu ataku rapa jest tylko przez chwilê. Sam atak trwa kilka, góra kilkana¶cie sekund. Pó¼niej powraca ona do swojej czatowni i odpoczywa przed kolejnym atakiem. Czasem odpoczywa kilkana¶cie sekund, a czasem nawet kilka godzin.
Bolenie, to ryby które ucz± wêdkarza do siebie szacunku. A nawet ucz± swego rodzaju pokory – pokory wobec wyj±tkowych praw przyrody, wobec wrêcz cudów tej przyrody. Bo o ile wiele gatunków ryb zachowuje siê do¶æ standardowo, to rapy s± wyj±tkowe. Rapy potrafi± zadziwiæ swoimi trudnymi do zrozumienia reakcjami. W niektórych sytuacjach bolenie zachowuj± siê inaczej ni¿ zwykle. Dzieje siê tak albo pod wp³ywem du¿ego nagromadzenia pokarmu, albo przeciwnie – pod wp³ywem jego braku, pod wp³ywem przyboru wody albo jej niskiego stanu, pod wp³ywem nietypowych warunków atmosferycznych. Pod wp³ywem takich w³a¶nie czynników bolenie zachowuj± siê nietypowo - czasami atakuj± dos³ownie wszystko, a czasami nie bior± w ogóle, niekiedy s± wyj±tkowo p³ochliwe, a innym razem mo¿na im niemal nadepn±æ na ogon i nie uciekaj±. Takie sytuacje siê zdarzaj± i przyznam siê, ¿e nie wiem, co tak naprawdê jest ich przyczyn±. Ale pamiêtajmy, ¿e generalnie bolenie s± rybami niezwykle ostro¿nymi, dzia³aj±cymi instynktownie, dlatego poluj±cy na te ryby wêdkarz, je¶li chce z³owiæ bolenia, sam tak¿e musi zachowaæ ostro¿no¶æ. Cisza i ostro¿ne poruszanie siê nad wod± w trakcie polowania na rapy, to po³owa sukcesu.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia September 24 2025
52 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
