W ubieg³ym tygodniu pisa³em o inwazyjnych sumach, które zadomowi³y siê w rzekach Hiszpanii i Portugalii. Dzisiaj wypada napisaæ parê zdañ o inwazyjnych rybach w naszych, polskich wodach. Problem jaki wi±¿e siê z inwazyjnymi gatunkami, to problem wymierania rodzimych gatunków i zmniejszania bioró¿norodno¶ci w skali globalnej. Gatunki inwazyjne skutecznie konkuruj± z rodzimymi gatunkami o po¿ywienie, miejsce do ¿ycia oraz o miejsca rozrodu. W Polsce do gatunków inwazyjnych zaliczany jest bass s³oneczny, sumik czarny, czebaczek amurski, trawianka oraz babki (bycza, ³ysa i szczup³a).
Bass s³oneczny zacz±³ pojawiaæ siê na terenie Europy pod koniec XIX wieku. W Polsce odnotowany zosta³ po raz pierwszy w roku 1927. Na szczê¶cie od tego czasu nie rozprzestrzeni³ siê zbytnio w naszych wodach i do tej pory wystêpuje przede wszystkim w dorzeczu Odry. Bass s³oneczny ro¶nie zazwyczaj do ok. 20 cm, ale zdarzaj± siê równie¿ osobniki przekraczaj±ce 30 cm d³ugo¶ci.
Sumik czarny oficjalnie stwierdzony w Polsce zosta³ w roku 2007 roku. Obecnie wystêpujê ju¿ w ca³ej Europie kontynentalnej od Hiszpanii do Ukrainy. Do Europy zosta³ przywieziony z Ameryki Pó³nocnej prawdopodobnie ju¿ z koñcem XIX wieku wraz z sumikiem kar³owatym. Ze wzglêdu na swoj± ¿ar³oczno¶æ oraz odporno¶æ na trudne warunki jest uwa¿any za szkodnika.
Czebaczek amurski wystêpuje niemal¿e we wszystkich wodach ¶ródl±dowych w Polsce. Do Europy przyby³ z materia³em zarybieniowym wchodnio-azjatyckich ryb karpiowatych. Ze wzglêdu na jego ³atwo¶æ w rozprzestrzenianiu oraz konkurencyjno¶æ wzglêdem rodzimych gatunków czebaczek uwa¿any jest za du¿e zagro¿enie w naszych wodach.
Trawianka, podobnie jak czebaczek amurski, pochodzi ze wschodniej czê¶ci Azji. W pierwszej po³owie XX wieku by³a sprowadzana do europejskiej czê¶ci Rosji sk±d szybko zaczê³a rozprzestrzeniaæ siê w kierunku zachodnim. W Polsce zaobserwowana po raz pierwszy w 1993 roku. Wystêpuje g³ównie w dorzeczu Wis³y. Preferuje wolno p³yn±ce czy wrêcz stoj±ce wody, starorzecza, kana³y. Trawianka mo¿e urosn±æ do 25 cm. Stanowi ona du¿± konkurencjê w walce o pokarm dla naszych rodzimych gatunków. Potrafi w szybkim tempie opanowaæ zajmowane przez siebie ¶rodowisko, jest agresywna w stosunku do innych gatunków, oraz ma wysok± odporno¶æ na zanieczyszczenie wód oraz nisk± zawarto¶æ tlenu w wodzie.
Z kolei nazwa „babka” odnosi siê do ró¿nych gatunków ryb z rodziny babkowatych (Gobiidae), które posiadaj± podobne cechy morfologiczne i ekologiczne. Nazwa ta obejmuje zarówno gatunki rodzime (chronione), jak i inwazyjne.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia May 23 2025
21 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
