Warto przypominaæ o tamtych lipcowych wydarzeniach. Bo wp³ynê³y one na historiê naszego kraju. Przypomnijmy zatem. 42 lata temu, 8 lipca 1980 roku wybuch³ strajk w Wytwórni Sprzêtu Komunikacyjnego w ¦widniku (dzisiaj WSK „PZL-¦widnik”). Strajk by³ wynikiem g³êbokiego kryzysu zaufania do komunistycznej w³adzy, a jego bezpo¶redni± przyczyn± sta³y siê podwy¿ki cen ¿ywno¶ci. Strajkuj±cy robotnicy ¿±dali podwy¿ki p³ac, poprawy warunków pracy oraz likwidacji przywilejów dla rz±dz±cych.
W kolejnych dniach strajk rozpoczêli pracownicy Fabryki Maszyn Rolniczych Agromet, Lubelskich Zak³adów Naprawy Samochodów Ciê¿arowych, Lubelskich Zak³adów Przemys³u Skórzanego, Zak³adów Azotowych w Pu³awach, KWK w Bogdance, Fabryki £o¿ysk Tocznych w Kra¶niku, Polskich Kolei Pañstwowych w Lublinie. Do 25 lipca fala protestów objê³a ponad 150 zak³adów pracy i przesz³a do historii pod nazw± „Lubelskiego Lipca”. To wówczas uczestnicy lubelskich strajków wywalczyli zamieszczenie publicznych przeprosin ze strony „Sztandaru Ludu” (organu Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Lublinie) za obra¼liwe artyku³y pod adresem strajkuj±cych robotników.
W sierpniu ruszy³a ju¿ lawina. Potê¿na fala strajków ogarnê³a Wybrze¿e, a pó¼niej rozla³a siê niemal na ca³y kraj. Strajkuj±cy wywalczyli przede wszystkim zgodê w³adz na powstanie niezale¿nych od niej wolnych zwi±zków zawodowych. To by³o co¶, co w pañstwach pozostaj±cych w orbicie Zwi±zku Sowieckiego by³o wcze¶niej nie do pomy¶lenia. Narodzi³ siê Niezale¿ny Samorz±dny Zwi±zek Zawodowy „Solidarno¶æ”, który zyska³ uznanie i sympatiê ca³ego wolnego ¶wiata.
Jan L. Franczyk
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
