Tydzieñ temu pisa³em na temat tego, czy ryby od czasu do czasu ¶pi±. Wspomina³em te¿ o anabiozie, czyli stanie krañcowego obni¿enia aktywno¶ci ¿yciowej organizmu w zwi±zku z niekorzystnymi warunkami ¶rodowiska naturalnego, jak np. zbyt wysoka albo zbyt niska temperatura wody. I gdy zimow± por± wiele ciep³olubnych gatunków nie ¿eruje (mo¿emy niezbyt precyzyjnie powiedzieæ, ¿e przesypia niekorzystn± dla siebie temperaturê wody), to na pewno nie dotyczy to miêtusa. Wspominam o nim dlatego, bo ju¿ za pó³tora tygodnia znów bêdzie mo¿na na niego zapolowaæ, gdy¿ z koñcem lutego koñczy siê okres ochronny dla tej ryby. A w marcu woda bêdzie jeszcze na tyle ch³odna, ¿e miêtus bêdzie dobrze ¿erowa³.
Miêtus, pomimo swoich walorów smakowych, nie jest czêsto ³owiony przez wêdkarzy. Zapewne dlatego, ¿e najlepiej bierze wtedy, gdy cz³owiekowi nie chce siê wychodziæ z domu. Dobra pogoda na miêtusa, to ¶nieg z deszczem, a co najmniej m¿awka, godziny wieczorne i nocne. Oczywi¶cie miêtusy by³y wyjmowane tak¿e w pochmurne dni. Deszcz ze ¶niegiem nie jest wiêc konieczny. Miêtusa spotkaæ mo¿emy zarówno w rzekach jak i zbiornikach, w jeziorach, a nawet w stawach, do których przedostaje siê wraz z wod± cieków doprowadzaj±cych. W rzekach spotkaæ go mo¿na zarówno w ich górnym biegu (w krainie pstr±ga) jak i s³onawych partiach przyuj¶ciowych. Miêtus szczególnie lubi kamieniste i piaszczyste dno oraz brzegi poprzerastane korzeniami, gdzie ryba ta znajduje naturalne kryjówki. W rzekach lubi przeró¿ne „schowki” w czelu¶ciach kamiennych i wiklinowych tam, zapór i grobli oraz w pl±taninie przybrze¿nych korzeni drzew i krzewów. Byle woda by³a czysta i dobrze natleniona.
W naszych wodach miêtus osi±ga d³ugo¶æ oko³o 70 centymetrów i 4 kilogramy wagi. Ale w sprzyjaj±cych warunkach mo¿e osi±gaæ jeszcze wiêksze rozmiary. W rosyjskim jeziorze Onega dorasta do 1 metra d³ugo¶ci osi±gaj±c wagê 35 kilogramów. Polski rekord dotycz±cy miêtusa pochodzi z roku 1983 (chyba jeszcze nie pobity) i nale¿y do Franciszka Podstawczuka z Gryfina. Z³owiony przez niego miêtus mierzy³ 62 centymetry d³ugo¶ci i mia³ wagê 3,71 kg.
Na przedwio¶niu miêtusa mo¿emy ³owiæ nie tylko wieczorem czy w nocy. Przy sprzyjaj±cych warunkach atmosferycznych (du¿e zachmurzenie, zmêtnienie wody) miêtusy bior± tak¿e w dzieñ. Co prawda ¿ar³oczno¶æ tej ryby wprawdzie maleje wraz ze zbli¿aj±c± siê wiosn±, ale marzec i kwiecieñ, to nadal jeszcze ¶wietne okresy ich ³owienia. Zw³aszcza, ¿e do rozmaitych przynêt dochodzi atrakcyjna dla miêtusa pierwsza wiosenna rosówka. A je¶li chodzi o przynêtê, to miêtus nie jest wybredny, byle tylko przynêty wabi³y smakiem i woni± miêsa: na haczyk nadaj± siê zarówno rybie filety (³±cznie z filetami z samego miêtusa), ciête rybki, kawa³ki kurzych jelit, kawa³ki s³oniny, kawa³ki w±tróbki i miêsa i tak dalej, i tak dalej...
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
