Słowo prekariat stworzone zostało przez Guya Standinga - profesora Uniwersytetu w Bath i pochodzi od łacińskiego precarium, jak w średniowieczu określano ziemię wydzielaną na prośbę biednym chłopom, która podlegała zwrotowi na każde żądanie. Jest to określenie podobne do łacińskiego słowa proletarius, jak Rzymianie nazywali obywateli najniższej klasy. Prekariat, jak widzą go zaś dzisiejsi socjologowie, to grupa wyzyskiwana w gospodarce usługowej: zatrudniona na niepewnych umowach, za płacę niepozwalającą się utrzymać ani planować przyszłość. Brak stałej pracy, trudności w dostępie do kredytów, kłopoty mieszkaniowe to zaś niepewność jutra i brak stabilizacji. Ponadto niskie zarobki, brak dostępu do świadczeń socjalnych i możliwości planowania budżetu w dłuższej perspektywie to brak godnego życia i trudności w założeniu rodziny. Te cechy charakteryzują członków prekariatu.
W Warszawie grupa prekariuszy skrzyknęła się kilka miesięcy temu i zaczęła budować ruch społeczny o nazwie „Razem”. Określają się jednoznacznie jako ugrupowanie lewicowe. Grupa inicjatywna nie związana z żadną partią polityczną, zwróciła się z listem do Krytyki Politycznej, Zielonych, związkowców, a nawet Ruchu Sprawiedliwości Społecznej Piotra Ikonowicza, aby się połączyć i wspólnie wystartować w wyborach parlamentarnych na jesieni. W połowie maja odbył się Kongres Założycielski ruchu o nazwie Razem. We władzach nowej struktury nie znajdziemy żadnego znanego polityka. Liderzy wręcz odcinają się od SLD i Leszka Millera, którego uważają za zdrajcę ideałów lewicowych. Podobnie do lewicy nie zaliczają Janusza Palikota, który przeszedł daleką drogę w polityce nie wiele mając wspólnego z lewicą. Jeden z działaczy Razem pytany o przyjęcie do ruchu innych znanych polityków wywodzących się z partii lewicowych odpowiedział, że jakby przykładowo zgłosił się do nich np. Ryszard Kalisz, to by mu powiedziano, aby „spadał”.
Tworzący nową lewicę to ludzie młodzi, 30.latkowie, są wśród nich przedstawiciele różnych grup zawodowych. Łączy ich jedno, wykonują pracę najemną i są źle wynagradzani tak, że nie mają żadnej przyszłości. W swoim programie kładą nacisk na nową redystrybucję dóbr. Chcą sprawiedliwych podatków i stawki nawet 75 proc. dla tych najbogatszych zarabiających powyżej 500 tys. zł rocznie. Jednocześnie domagają się obniżenia podatków dla najuboższych. Płatne staże, minimalna płaca, ograniczenia „śmieciówek”, zakaz wyprowadzania pieniędzy do rajów podatkowych, większe podatki dla korporacji i wspieranie spółdzielczości to tylko najważniejsze zręby programowe. Jeden z działaczy Razem mówi, że ich program jest po linii żołądka, a nie po linii serca, zatem nie będą się bawić w walkę i spory z Kościołem.
Chcą także ograniczenia polityków i zniesienia immunitetów. Ich zdaniem posłem można byłoby być tylko dwie kadencje. Dieta poselska nie powinna być wyższa od trzech płacy minimalnych. Podają przykład premiera Danii, który dojeżdża do pracy tramwajem, a u nas przywileje polityków rosną, zamiast maleć. Czas z tym skończyć - mówią prekariusze. Jestem ciekawy jak potoczą się dalsze losy tego ruchu.
SŁAWOMIR PIETRZYK
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
