Przełom sierpnia i września to nie tylko przejście z okresu wakacji do nowego roku szkolnego, ale czas ważnych wydarzeń. Koniec sierpnia to rocznica powstania „Solidarności” obchodzona na różnych koncertach Wolności i Solidarności jak to miało miejsce w Krakowie i czczona składaniem kwiatów w historycznych miejscach i przed pomnikami. Władza czci mitologiczną „Solidarność”, elity polityczne i te z opozycji wygłaszają peany o zwycięskiej walce „Solidarności” o wolność. Jednak dziwnie mało kto mówi, że sztandarowe hasło „Solidarności” z 1980 roku – walka o godność ludzi pracy i sprawiedliwość społeczną – zostały przekute w system w którym panuje bezrobocie dotykające głównie ludzi młodych, podważa się i redukuje kodeks pracy, podnosi wiek emerytalny, uchwala elastyczny czas pracy. W państwie, gdzie główną rolę zarówno we władzy i opozycji odgrywają elity wywodzące się z „Solidarności” wprowadza się rozwiązania, które dzielą coraz bardziej społeczeństwo na biedniejących ludzi pracy i opływających w dostatki bogaczy żyjących z kapitału. Nasuwa się pytanie do czego to doprowadzi? Jedyną nadzieją jest dojście do władzy ludzi, którzy dostrzegają te niesprawiedliwości i będą chcieli to zmienić.
1 września, w tym roku, minęła 75 rocznica wybuchu II wojny światowej. Nabiera ona szczególnego znaczenia w kontekście prowadzonej wojny w Europie w państwie, które jest naszym sąsiadem, czyli Ukrainie. Nie ulega już wątpliwości, że rozzuchwalony anszluzem Krymu przywódca Rosji, chce dokonać kolejnej zdobyczy na Ukrainie. Jest faktem, że to nie żadni separatyści, ale żołnierze rosyjscy przekroczyli granice sąsiedniego państwa i prowadzą działania wojenne. Analogie do czasów sprzed wybuchu II wojny światowej, nie są przypadkowe. Hitler też stopniowo dokonywał aneksji w sąsiednich państwach, przy biernej postawie społeczności międzynarodowej, aż doprowadził do wybuchu jednej z najokrutniejszych wojen w historii ludzkości. Mrożą krew w żyłach zapowiedzi polityków rosyjskich o możliwości selektywnego użycia broni nuklearnej, w wyniku czego państwa przybałtyckie jak Estonia, Łotwa, Litwa, a nawet Polska po prostu mogą zostać zniszczone!? Takie wypowiedzi, a przede wszystkim coraz większa zuchwałość Putina, przy braku skutecznego przeciwdziałania społeczności międzynarodowej, budzą coraz większy niepokój. Jako człowiek urodzony już po II wojnie światowej i przyzwyczajony do życia w pokoju, nie dopuszczam do siebie możliwości wybuchu III wojny światowej, bo prowadziłaby ona do samozagłady, także samego agresora. Jednak mam kontakt z nielicznymi już uczestnikami kampanii wrześniowej i to oni mówią mi ku przestrodze, że kiedyś też sobie nie wyobrażali w 1939 roku, że dojdzie do takiej strasznej wojny, a jednak doszło…
Na koniec nieco optymizmu. W minioną sobotę Donalda Tuska wybrano na przewodniczącego Rady Europy, czyli prezydenta Europy. To jest sukces naszego państwa, mimo prób jego podważania przez niektórych naszych rodaków. Mam nadzieję, że w naszym krajowym piekiełku wreszcie nieco ucichnie. Liczę na to, że wzmocniona Polska odegra istotną rolę w ugaszeniu zawieruchy wojennej na Ukrainie i poprawie sytuacji gospodarczej Europy, w tym oczywiście przede wszystkim na naszym krajowym podwórku.
SŁAWOMIR PIETRZYK
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
