Wed³ug wielu weteranów wêdkarstwa, najlepszy okres ¿erowania lina przypada na czas pomiêdzy 15 maja a 15 czerwca. Pó¼niej lin przystêpuje do tar³a. I chocia¿ okres ochronny dla tej ryby nie zosta³ urzêdowo wyznaczony, to ka¿dy kto jako¶ lubi ryby, nie ³owi ich w okresie kiedy maj± tar³o. Pó¼niej nastêpuje drugi dobry okres ¿erowania – od sierpnia do po³owy wrze¶nia. Przed nami pierwszy z tych okresów. Warto wiêc parê s³ów po¶wiêciæ tej piêknej, ¿yj±cej w naszych wodach rybie. Tym bardziej, ¿e lina spotkaæ mo¿na i w zbiorniku zes³awickim i w zbiornikach Przylasku Rusieckiego. A wiêc blisko domu.
Lin jednak ³owiony jest o wiele rzadziej ni¿ karpie, leszcze, karasie czy p³ocie. Przede wszystkim dlatego, ¿e liny s± rybami podejrzliwymi i p³ochliwymi. Nie nale¿± te¿ do szczególnie wielkich ¿ar³oków. Ich g³ównym pokarmem s± drobne zwierzêta ¿yj±ce w strefie dennej i przydennej, a tak¿e te, które ¿yj± na podwodnej ro¶linno¶ci. Liny ¿ywi± siê równie¿ wpadaj±cymi do wody drobnymi owadami. Ich ulubionym przysmakiem s± ¶limaki i ma³¿e, larwy owadów ochotkowatych oraz jêtek i chru¶cików, a tak¿e skorupiaki – kie³¿e, o¶liczki, wid³onogi, rozwielitki. Nie gardz± te¿ pokarmem pochodzenia ro¶linnego.
Swoje tar³o liny odbywaj± na p³yciznach poro¶niêtych miêkk± zanurzon± ro¶linno¶ci±. Samica sk³ada ikrê kilkakrotnie, przeciêtnie 300 tysiêcy jajeczek. Maleñka ikra, ka¿da o ¶rednicy 0,8 mm przylepia siê do wodnych ro¶lin. Przy ¶redniej temperaturze wody 25 stopni Celsjusza rozwój zarodka trwa piêæ dni. M³ody wylêg ma d³ugo¶æ od 4,5 do 5 milimetrów. Przez kilka dni pozostaje przylepiony do ro¶lin i absorbuje ¿ó³tko, a pó¼niej zaczyna poruszaæ siê w poszukiwaniu po¿ywienia.
Kto¶ powie, ¿e 300 tysiêcy jajeczek na jedn± samicê lina to bardzo du¿o. Na dziesiêæ samic, to przecie¿ 3 miliony. Linów powinno byæ wiêc zatrzêsienie. To prawda, ale liny wylêgaj± siê w okresie, gdy znacz±co podros³y ju¿ m³ode ryby drapie¿ne, gdy intensywnie ¿eruje tak¿e drapie¿ne ptactwo wodne, które dba przede wszystkim o zaspokojenie g³odu swojego dorastaj±cego potomstwa, a nie przejmuje siê pog³owiem m³odych linów. Kolejnym czynnikiem, który hamuje rozwój populacji linów s± zdarzaj±ce siê od czasu do czasu choroby – zw³aszcza choroby paso¿ytnicze i posocznica.
Lin kocha mu³. Pobieraj±c pokarm zwierzêcy, ryba ta po³yka resztki gnij±cych ro¶lin i w³a¶nie mu³. To na skutek tego poruszania mu³u obserwowaæ mo¿emy charakterystyczne pêcherzyki powietrza na powierzchni wody – oznaki ¿erowania lina. Je¶li chodzi o mu³, to nawet rybacy wyró¿niaj± typowe dla linów jezioro – tzw. jezioro linowo-szczupakowe. To jezioro o bardzo mulistym dnie, z obfit± ro¶linno¶ci± (wynurzon± i zanurzon±) oraz o niewielkiej g³êboko¶ci (do 6 metrów). Nie ma co szukaæ lina zarówno w jeziorach g³êbokich (sielawowych), jak i w bardzo p³ytkich (karasiowych).
O tym, z czym wybraæ siê na lina, by maksymalnie zwiêkszyæ szanse na jego z³owienie, postaram siê napisaæ w przysz³ym tygodniu. A zapolowaæ na niego warto. Bo piêkny i smaczny. I chocia¿ najczê¶ciej po³awiane s± osobniki w granicach 30, 40 centymetrów, to przecie¿ zawsze mo¿e siê trafiæ lin taki, jakiego w roku 1983 z³owi³ Z. Wieczorkiewicz ze ¦widwina. Jego lin mierzy³ 63 centymetry.
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
