Małych rzek w naszym kraju mamy setki. Często są omijane przez wędkarzy – no bo co może być w małej rzeczce? A przecież nawet w strumykach można spotkać całkiem interesujące (i pod względem gatunku i pod względem wielkości) ryby. Niewielkie rzeki bywają bardzo urozmaicone. Charakter takiego cieku może się znacznie zmieniać nawet na odcinku kilometra. Zmieniać się może jego głębokość i szerokość, charakter jego dna, ilość wodnej roślinności czy stopień zadrzewienia brzegów.
Szerokość małych rzek może wynosić od zaledwie kilku kroków do kilkunastu metrów. Latem, gdy woda jest czysta, niemal w każdym miejscu możemy dojrzeć dno. Niejeden wędkarz obserwując taką wodę dochodzi do wniosku, że w rzeczce ryb po prostu nie ma. A trzeba przecież pamiętać, że ryby są prawdziwymi mistrzami kamuflażu. Potrafią skryć się w jamie wymytej przez wodę pod brzegiem, stać za leżącym w poprzek wody konarem czy przebywać w każdym innym, nie rzucającym się w oczy miejscu.
W małych rzekach spotkać można duże ryby. Sam kilkanaście lat temu swojego największego w życiu pstrąga potokowego (70 centymetrów) złowiłem nie w Popradzie, Sanie czy Dunajcu, ale w małej rzeczce Niedźwiedź (oficjalnie to nawet potok, a nie rzeka), dopływie Uszwicy. W niewielkich rzekach trafiają się okonie ważące nawet pół kilogram, dwukilowe klenie, płocie, jelce, kiełbie, a nawet potężne brzany. Rybom w takich niewielkich rzekach żyje się dobrze, ponieważ płytka i szybko płynąca woda jest dobrze natleniona, nawet w czasie gorących letnich dni.
A jak znaleźć stanowiska ryb w niewielkiej rzece? To sprawa doświadczenia i zdrowego rozsądku. Należy szukać miejsc o odpowiedniej sile nurtu, o odpowiedniej głębokości, wreszcie takich, które zapewnią rybom możliwość ukrycia się w wodorostach lub w cieniu zwisających nad wodą gałęzi. Oczywiście, najlepiej gdy wybrane przez nas miejsce spełnia na raz wszystkiej te warunki. Dobre stanowiska często znajdują się na zakolach małej rzeki. To, czy miejsce takie jest dobre zależy od rodzaju brzegu, który może być podcinany lub rozmywany przez nurt. Najlepszych wyników można spodziewać się, gdy zewnętrzny brzeg łuku jest ostro podcięty i osłonięty od góry gałęziami. W takim miejscu ryby chętnie szukają stanowisk.
Pisząc o małych rzekach nie można zapominać o ich ujściach do większych rzek. To często bardzo interesujące łowiska. Szerokość ich przyujściowego odcinka jest z reguły znacznie większa, a nurt w takim miejscu bywa z reguły znacznie głębszy i wolniejszy. Ale bywa i tak, że przyujściowy odcinek jest mocno zarośnięty wodorostami, które utrudniają wędkowanie. Za to w chłodniejszej porze roku, gdy zielsko zanika, warunki do wędkowania ulegają radykalnej zmianie. W takich przyujściowych odcinkach można wówczas nałowić sporo leszczy i płoci, które chętnie tutaj wchodzą, chroniąc się przed znacznie silniejszym nurtem większej rzeki.
Jakub Kleń
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
