W polityce dziej± siê dziwne rzeczy. Napieralski chce tworzyæ rz±d z Platform±, nie wiadomo jednak czy zamierza byæ premierem, ministrem skarbu (to najchêtniej) czy ministrem od spraw wykluczonych (na z³o¶æ Ar³ukowiczowi, który dosta³ posadê za porzucenie lewicy). W sonda¿ach SLD dostaje oko³o 10 procent, z up³ywem czasu raczej coraz mniej, ni¿ wiêcej. Ale nasza salonowa lewica, od d³u¿szego czasu pozbawiona stanowisk i wielkich dochodów, marzy o dostêpie do w³adzy, z kimkolwiek i za ka¿d± cenê. Czy dostanie cokolwiek? Polityków wyg³odnia³ych rz±dowego splendoru jest wielu: Kwa¶niewski, Miller, Oleksy. A tak¿e wiecznych graczy, jak Czarzasty, którzy licytuj± wysoko, ale ostatecznie musz± zostaæ w przedpokojach w³adzy.
Za lewic± drepcze PSL, jak zwykle na granicy wyborczego progu, uwa¿any za wiernego sojusznika ka¿dego, kto pozwoli zatrudniæ armiê szwagrów i kuzynów. PSL te¿ chce tworzyæ rz±d z libera³ami i krzywo patrzy na SLD, dawnego sojusznika, który jest teraz dla Platformy bardziej ³akomym k±skiem ni¿ zmizerniali ludowcy. Za nimi maszeruje polityczna drobnica: Palikot, który chcia³by udowodniæ Tuskowi, ¿e te¿ mo¿e byæ kim¶ wa¿nym; PJN, który najpierw zdradzi³, a potem sam zosta³ zdradzony (przez w³asn± liderkê); wreszcie partia, której nazwy nikt nie pamiêta, a która startuje w ka¿dych wyborach, chocia¿ jeszcze nigdy niczego zdoby³a. W niektórych okrêgach kandyduj± tak¿e prawicowi nieudacznicy, którzy nie zebrali podpisów i mog± tylko udawaæ, ¿e bior± udzia³ w polityce, ale których jedyn± ambicj± jest odebraæ 1 procent PiS-owi.
Na czele tego peletonu dryfuje Platforma Obywatelska, ofiara niespe³nionych obietnic, pogr±¿ona przez Chlebowskiego i Drzewieckiego, o¶mieszona przez Sikorskiego, wystawiona na bolesne ciosy przez Klicha. Zrobimy wiêcej – zapewniaj± jej dzia³acze, ale wielu wyborców s³yszy: zarobimy wiêcej, wiêc nie spieszy siê z poparciem. Rz±d traci zaufanie, a premier porzuca swoje obowi±zki i wyrusza „w trasê” – przekonywaæ obywateli, ¿e trzeba ¿yæ „tu i teraz”, bo w przysz³o¶ci pod w³adz± Platformy bêdzie ju¿ tylko gorzej. Tusk to ostatnia deska ratunku rz±dz±cej partii.
Wybory coraz bli¿ej, wy¶cig zbli¿a siê do koñca. Czy pomog± wielkie pieni±dze rzucone na szalê kampanii? Czy pomo¿e p³aczliwe nawo³ywanie: nie porzucajcie nas, jeszcze raz pozwólcie nam pobawiæ siê w³adz±. Bo chocia¿ bêdzie coraz dro¿ej i biedniej, ale przynajmniej nie us³yszycie o tym w telewizorach. Umocnimy swoj± pozycjê s³abeusza Europy, ale w nagrodê za rozmontowanie w³asnego pañstwa dostaniemy parê posad w Brukseli – tylko jeszcze teraz nie odbierajcie nam w³adzy.
Jesieñ tego roku zadecyduje o przysz³o¶ci Polski. Czy bêdzie to Polska wstydz±ca siê w³asnej przesz³o¶ci, onie¶mielona w³asn± wielko¶ci±, pos³uszna potê¿nym s±siadom? Polska TVN-u i „Gazety Wyborczej”, z flag± w psiej kupie i starzej±cym siê pajacem w roli wychowawcy m³odzie¿y? A mo¿e jednak nie chcemy takiej Polski?
Jest jeszcze trochê czasu na otrze¼wienie. S± jeszcze wolne wybory, chocia¿ ich uczciwo¶æ czêsto pozostaje pod znakiem zapytania. Jest Prawo i Sprawiedliwo¶æ, które ma szansê zdobyæ wysok± przewagê. Jest jeszcze przekonanie, ¿e zas³ugujemy na wiêcej.
Ryszard Terlecki
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
