Dzi¶, na pro¶bê kilku czytelników, parê s³ów o miêtusie. Rybie piêknej i niezwykle smacznej. Owianej legend±, bo w ostatnich latach miêtusa z³owiæ jest coraz trudniej. Z krêgu moich znajomych od paru lat nie z³owi³ go nikt. Miêtus lubi czyst±, natlenion± wodê, a ¿e jako¶æ wody w wielu rzekach pozostawia sporo do ¿yczenia, to i miêtusów mniej. Kolejnym problemem s± zapory i stopnie wodne, które uniemo¿liwiaj± miêtusom powrót z przybrze¿nych, s³onawych wód morskich do wód ¶ródl±dowych na okres rozrodu. A populacje miêtusów odbywa³y niegdy¶ do¶æ odleg³e wêdrówki tar³owe, p³yn±c stadami pod pr±d wody. I kiedy¶ miêtusy bywa³y w Wi¶le i Odrze. By³o ich tak du¿o, ¿e przez rybaków by³y traktowane jako szczególnie niepo¿±dany chwast wodny - po¿era³y ikrê innych gatunków, a w tarliskach ³ososiowatych potrafi³y czyniæ prawdziwe spustoszenie. Ale czasy (i wody) siê zmieni³y. Miêtusa jest zdecydowanie mniej i w³adze Polskiego Zwi±zku Wêdkarskiego kilka lat temu zdecydowa³y siê wprowadziæ okres ochronny dla tego gatunku. Miêtusa nie wolno wiêc ³owiæ od 1 grudnia do koñca lutego. Wtedy zreszt± przypada okres jego tar³a. Bo miêtus to ryba zimnolubna. Gdy temperatura wody przekroczy 17 stopni Celsjusza przestaje ¿erowaæ. Do rozrodu miêtus wymaga temperatury od 0 do 4,5 stopnia C.
Miêtus (Lota lota) to jedyna ¿yj±ca w naszych wodach ¶ródl±dowych ryba z rodziny dorszowatych. Z wygl±du istotnie przypomina dorsza. Charakterystyczne s± jego „dorszowate” p³etwy – grzbietowe (pierwsza ma³a i krótka, a druga d³uga, ci±gn±ca siê prawie do nasady p³etwy ogonowej. Równie d³uga jest p³etwa odbytowa, biegn±ca od odbytu (mniej wiêcej w ¶rodku cia³a) a¿ do nasady zaokr±glonej p³etwy ogonowej. „Dorszowate” jest równie¿ ubarwienie miêtusa – ca³y korpus ryby pokryty jest marmurkowym deseniem z ciemno¿ó³tymi, oliwkowozielonymi lub czarnymi plamami. Grzbiet ryby jest ciemny, oliwkowozielony lub czarnobrunatny. Tylko boki s± ja¶niejsze, czêsto oliwkowobrunatne lub zielonoszare.
W naszych wodach miêtus dorasta do ok. 60 centymetrów i osi±ga wagê ok. 2 kilogramów. Ale to nic w porównaniu z osi±gami miêtusa ¿yj±cego w wodach Azji i Kanady, gdzie dorasta do 120 centymetrów i osi±ga wagê 32 kilogramów.
Je¶li kogo¶ zainteresowa³a ta ryba, to mo¿e zaplanowaæ polowanie na pocz±tek marca. Najlepiej wybraæ siê w pierwszych dniach tego miesi±ca, noc±, gdy z nieba si±pi przykry deszcz lub zacina ostatni, po¿egnalny ¶nieg. Mo¿na spróbowaæ po³owiæ w Dunajcu. Najlepiej z gruntu – na rosówkê lub kawa³ek w±tróbki. Je¶li tylko miêtus bêdzie w ³owisku, to we¼mie na 100 procent.
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
