Kto¶ powiedzia³ kiedy¶, ¿e Polaków mo¿na zabiæ, ale nie mo¿na z³amaæ ich ducha. Co¶ w tym jest, a najlepiej ¶wiadczy o tym szczególny dla naszego narodu miesi±c - sierpieñ: Bitwa Warszawska z wojskami bolszewików w roku 1920, Powstanie Warszawskie w roku 1944, sierpniowe strajki i narodziny „Solidarno¶ci” w roku 1980…
Najwiêksz± daninê krwi z³o¿yli Polacy w roku 1944. Poleg³o wówczas w walkach lub zosta³o zamordowanych przez Niemców 18 tys. powstañców i ok. 180 tys. cywilów. Powstanie Warszawskie by³o najwiêkszym niepodleg³o¶ciowym zrywem Armii Krajowej i najwiêksz± akcj± zbroj± podziemia w ca³ej okupowanej przez hitlerowców Europie. Przez dziesiêciolecia jego znaczenie deprecjonowano, tak jak marginalizowano znaczenie najwiêkszej w Europie podziemnej formacji wojskowej, jak± by³a Armia Krajowa. Ba, w tzw. Polsce Ludowej wielu powstañców i cz³onków AK trafi³o do komunistycznych wiêziennych lochów – tylko dlatego, ¿e reprezentowali inne od bolszewickiego spojrzenie na Polskê.
Dzi¶ mo¿na us³yszeæ t³umaczenia ludzi uwik³anych w s³u¿bê obcym interesom, ¿e przecie¿ w PRL-u wiêkszo¶æ Polaków nie budowa³a komunizmu, lecz wznosi³a swoje domy i miejsca pracy. To prawda. W czasach zaborów równie¿ tak siê dzia³o. Ludzie uprawiali wówczas swoje pola, pracowali w warsztatach, uczyli siê, handlowali… Tyle, ¿e tamtych czasów nikt nie nazywa latami wolno¶ci.
Jan L. FRANCZYK
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
