Mija w³a¶nie trzydziesta rocznica wielkiej fali strajków, które zmusi³y komunistów do wyra¿enia zgody na powstanie „Solidarno¶ci”. Po raz pierwszy totalitarny re¿im musia³ pogodziæ siê z powstaniem legalnej opozycji. Na czym ta opozycyjno¶æ polega³a? „Solidarno¶æ” nawo³ywa³a do troski o cz³owieka, a nie – jak komuni¶ci – do „walki klas” czyli bezlitosnego têpienia przeciwników; „Solidarno¶æ” odwo³ywa³a siê do chrze¶cijañstwa, a komuni¶ci do agresywnego ateizmu; „Solidarno¶æ” walczy³a o suwerenno¶æ Polski, a komuni¶ci uczynili z Polski sowieck± koloniê; „Solidarno¶æ” chcia³a demokracji, a rz±dy komuny opiera³y siê na przemocy. „Solidarno¶æ” powsta³a dziêki wielkiej odwadze i stanowczo¶ci setek tysiêcy robotników, którzy nie dali siê zastraszyæ, ani kupiæ. Dzia³a³a legalnie przez 16 miesiêcy, a pó¼niej zosta³a podstêpnie zniszczona przez zbrodniarzy, przebranych w polskie mundury. Odrodzi³a siê po o¶miu latach, ju¿ w innych warunkach, chocia¿ wci±¿ z tymi samymi has³ami na sztandarach.
Minê³o trzydzie¶ci lat. Co zosta³o z polskiego Sierpnia, gdy nadzieje wiêkszo¶ci Polaków skupia³y siê wokó³ Stoczni Gdañskiej? Czy pamiêtamy o rocznicy tamtego zwyciêstwa? Gdzie s± bohaterowie lipcowych i sierpniowych strajków z 1980 roku? Kto zamiast nich wyst±pi w TVN, ¿eby opowiedzieæ ckliw± historyjkê o w³asnych zas³ugach? Gdzie jest dzisiaj i co wygaduje Wa³êsa?
Dla dzisiejszych w³adz Rzeczpospolitej rocznica powstania „Solidarno¶ci” jest bardzo niewygodna. Nawet z udzia³em Wa³êsy i Mazowieckiego, niegdy¶ ¶miertelnych wrogów, dzi¶ pojednanych w interesie zacierania ¶ladów przesz³o¶ci. Rocznica Sierpnia’80 jest dla Tuska i Komorowskiego niewygodna z paru powodów. Po pierwsze, bo dzisiejsza „Solidarno¶æ” popiera³a kandydaturê Jaros³awa Kaczyñskiego na prezydenta Polski. Po drugie, bo w Polsce liberalnej nie ma miejsca dla idei solidarno¶ci spo³ecznej, czyli troski o ludzi biednych, niezaradnych, uczciwych. Po trzecie, bo „Solidarno¶æ” na bramach strajkuj±cych zak³adów mocowa³a krzy¿e, a pó¼niej umieszcza³a je tak¿e na pomnikach swoich bohaterów – robotników Poznania z 1956 roku i robotników Wybrze¿a z 1970 roku. A dzisiaj najwiêkszym zmartwieniem prezydenta-elekta i jego partii Platformy Obywatelskiej jest – mo¿liwie po cichu – usun±æ krzy¿ sprzed pa³acu prezydenckiego.
Ale rocznica powstania „Solidarno¶ci” jest tak¿e niewygodna, bo ci, którzy trzydzie¶ci lat temu podjêli walkê o woln± Polskê, nie maj± dzisiaj maj±tków ani kont w szwajcarskich bankach, nie je¿d¿± na Florydê pograæ w golfa, nie obsiadaj± dobrze p³atnych posad i nie kombinuj±, jak z Polski zrobiæ w³asny, prywatny biznes. „Solidarno¶æ” walczy³a o Polskê woln± i dumn±, a nie p³aszcz±c± siê przed Rosj± i gotow± wyrzec siê swojej historii.
Gdy „Solidarno¶æ” upomina siê o pamiêæ Lecha Kaczyñskiego i Anny Walentynowicz oraz wszystkich, którzy zginêli pod Smoleñskiem, politycy Platformy usi³uj± wmówiæ Polakom, ¿e domaganie siê wyja¶nienia przyczyn tej bezprecedensowej katastrofy jest wzniecaniem niepotrzebnych k³ótni i psuciem dobrego nastroju tych wszystkich, których Polska ju¿ dawno przesta³a interesowaæ. Po co nam historia, skoro liczy siê tylko przysz³o¶æ? Po co nam krzy¿, skoro od wiary wa¿niejszy jest dostatek? I po co nam przypominanie zwyciêstwa „Solidarno¶ci”, skoro zosta³o z niego tak niewiele?
Ryszard Terlecki
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
