W najbli¿sz± niedzielê uroczysto¶æ Wszystkich ¦wiêtych. Dzieñ pó¼niej Dzieñ Zaduszny. Jak co roku ka¿dy z nas – komu tylko zdrowie pozwoli – uda siê na cmentarze na groby swoich bliskich i znajomych. Po³o¿y wi±zankê kwiatów, zapali znicz i w zadumie pochyli siê nad mogi³±. Jak rzadko kiedy, dotrze do nas wtedy prawda o naszej przemijalno¶ci. Ilu¿ to naszych znajomych odesz³o, choæby w trakcie ostatniego roku? Przez chwilê zastanowimy siê mo¿e nad naszym, w³asnym losem? Zapytamy samych siebie, co nas kiedy¶ czeka? Wierz±cy ma nadziejê na wieczne ¿ycie w Bogu. Niewierz±cy odpowie zapewne – jak kiedy¶ prof. Zbigniew Religa pytaj±cej go o to dziennikarce - ¿e wie, gdzie bêdzie po ¶mierci. Bêdzie pod ziemi±. Dla niewierz±cego, cz³owiek po prostu znika. ¯yje tylko w ludzkiej pamiêci. Dla chrze¶cijan zmar³y ¿yje w innej, duchowej rzeczywisto¶ci, ale ¿yje realnie. Dlatego modlimy siê za naszych zmar³ych, a w trakcie mszy pogrzebowych s³yszymy, ¿e ludzkie ¿ycie „zmienia siê, ale siê nie koñczy”.
Ponad dwa tysi±ce lat temu Jezus zwróci³ siê do Marty, op³akuj±cej brata £azarza: „Ja jestem zmartwychwstaniem i ¿yciem. Kto we Mnie wierzy, choæby i umar³, ¿yæ bêdzie. Ka¿dy, kto ¿yje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?”. Marta odpowiedzia³a wówczas: „Tak, Panie!”. To pytanie o wiarê jest ci±gle aktualne i kierowanego do ka¿dego z nas. I ka¿dy z nas staje przed wyborem - albo Chrystusowi uwierzyæ, albo Mu nie wierzyæ. To najwa¿niejszy wybór w naszym ¿yciu.
Jan L. FRANCZYK
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
