„Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie?”. /por. Mt 25/
To nawet nieco zabawne, że na sądzie ostatecznym jednym z dominujących odczuć zarówno u sprawiedliwych, jak i idących na potępienie będzie stan zdziwienia. Ci pierwsi będą się dziwić, że pomagając bliźnim pomagali samemu Jezusowi. A ci drudzy na odwrót, że jak to było możliwe, iż Pan miał oblicze potrzebujących a oni to zbagatelizowali.
Czemu się dziwisz człowieku? – rzecze Bóg. Ja tak właśnie to sobie wymyśliłem. Miłość bliźniego ma być papierkiem lakmusowym miłości do Mnie. I ogólnie rzecz ujmując całej twojej religijności.
ks. Piotr Gąsior
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
