Sierpieñ po¿egna³ nas prawdziwie afrykañskimi upa³ami. Ale te upalne dni mamy ju¿ za sob±. Có¿, rozpoczê³a siê klimatyczna jesieñ – nie ta astronomiczna czy kalendarzowa, ale ta klimatyczna. O upa³ach powoli mo¿emy zapomnieæ, a wieczory i godziny poranne mog± nas wrêcz witaæ coraz wyra¼niejszym ch³odem.
Oczywi¶cie wrzesieñ to jeszcze nie pa¼dziernik, czy tym bardziej listopad, ale to ju¿ tak¿e nie lato. Du¿e spadki temperatur, jakich mo¿emy we wrze¶niu do¶wiadczaæ, wp³ywaj± na gorsze ¿erowanie ryb karpiowatych – przede wszystkim dotyczy to ma³ych akwenów, w których woda och³adza siê najszybciej. W jeziorach i wiêkszych zbiornikach te wahania temperatury s± mniejsze i tam okresy dobrych brañ karpiowatych trwaj± d³u¿ej. £owi±c w nich mo¿emy nadal liczyæ na p³ocie, kr±pie, leszcze, a nawet karpie. Dobrze bior± nadal okonie. W rzekach mamy spore szanse spotkaæ jazia, klenia, ¶winkê czy brzanê. We wrze¶niu w przynêtach zaczynaj± ju¿ dominowaæ przynêty zwierzêce – przede wszystkim czerwone i bia³e robaki.
Coraz lepiej ¿eruj± drapie¿niki: szczupaki i sandacze, a tak¿e bolenie, które s± wyj±tkowo drapie¿nym reprezentantem rodziny karpiowatych.
Boleñ to ciekawa ryba. Ma spor± g³owê, z charakterystyczn± paszcz±, o dolnej szczêce nieco d³u¿szej od górnej, a przy tym lekko hakowato podgiêtej, co nadaje mu wyraz podwórkowego zabijaki. M³ode, niewielkie jeszcze bolenie (do 40 centymetrów d³ugo¶ci), ¿yj± w stadach i od¿ywiaj± siê przede wszystkim wodnymi bezkrêgowcami – chru¶cikami i jêtkami – tylko w niewielkim stopniu uzupe³niaj±c swoj± dietê wylêgiem innych ryb. Za to bolenie du¿e poluj± nie tylko na ukleje, ale atakuj± te¿ jelce, klenie, a nawet p³ocie. W spokoju pozostawiaj± tylko ryby o wysokim korpusie, takie jak kr±pie i leszcze. Bolenie poluj± nie tylko przy powierzchni wody, równie czêsto atakuj± ryby przebywaj±ce przy dnie: kie³bie i ¶winki.
Boleñ nie jest jednak ryb± ³atw± do z³owienia. Bo boleñ to ryba nadzwyczaj ostro¿na. Dlatego, by odnie¶æ sukces w jego po³owie, nale¿y przestrzegaæ kilku zasad, o których mówi± ³owcy tej ryby. Po pierwsze na g³ówkach ³owimy samotnie, po drugie staramy siê byæ dla ryby niewidoczni, a po trzecie, odpowiednio i z w³a¶ciw± prêdko¶ci± prowadzimy przynêtê – najlepiej, gdy s± to ma³e blaszki, prowadzone do¶æ szybko na stosunkowo cienkiej ¿y³ce. Niektórzy wêdkarze w po³owie boleni stosuj± te¿ ma³e (od 5 do 7 centymetrów) woblery.
Pozosta³e ryby karpiowate ³owimy wêdk± sp³awikow± albo gruntówk± denn±. Ta ostatnia sprawdzaæ siê bêdzie coraz bardziej w po³owie du¿ych p³oci. Bo p³oæ, wraz z up³ywem wrze¶niowych dni, przemieszcza siê w g³êbsze partie wody, dlatego zwiêksza siê prawdopodobieñstwo z³owienia jej z dna. Jednak w ciep³e i s³oneczne wrze¶niowe dni na dobre brania p³oci mo¿emy tak¿e liczyæ ³owi±c j± na sp³awik i w pól wody.
Pisz±c ten felieton od czasu do czasu spogl±da³em w telewizor, gdzie ró¿ne stacje relacjonowa³y rozwój sytuacji na Wi¶le, w zwi±zku z wpuszczeniem do niej ogromnej ilo¶ci ¶cieków z lewobrze¿nej Warszawy. Widzia³em zdjêcia martwych szczupaków i okoni. Wspó³czujê wêdkarzom, którzy lubili po³owiæ w Wi¶le w okolicach P³ocka czy W³oc³awka. Prawdziwa masakra.
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
