W naszym regionie wzdrêgi nie nale¿± do ryb, które ³owi siê na co dzieñ, tak jak p³ocie. Ale mo¿na je spotkaæ m.in. w zalewie Bagry, czy w niektórych zbiornikach Przylasku Rusieckiego. Ja swoje najpiêkniejsze wzdrêgi ³owi³em w jeziorze Or³o na Mazurach, niedaleko miejscowo¶ci Ryn.
Wzdrêga na pierwszy rzut oka jest bardzo podobna do p³oci i ma³e osobniki czêsto s± ze sob± mylone. Jednak kiedy wzdrêga trochê doro¶nie i osi±gnie ponad 15 centymetrów, to nawet najpiêkniej ubarwiona p³oæ jest przy niej jedynie szarosrebrzyst± rybk±. Oliwkowoz³ocisty grzbiet, z³otawe boki cia³a, wpadaj±ce czasami w g³êboki odcieñ mosi±dzu i krwistoczerwone p³etwy, dziêki którym bywa w niektórych regionach Polski nazywana krasnopiór± sprawiaj±, ¿e wielu wêdkarzy uznaje wzdrêgi za najpiêkniejsze ryby naszych wód.
Wzdrêgi naj³atwiej odró¿niæ od p³oci po kszta³cie pyska. Pysk wzdrêgi jest skierowany ku górze, a jej ¿uchwa jest d³u¿sza od szczêki górnej, podczas kiedy u p³oci jest dok³adnie odwrotnie. Takie ustawienie pyska wzdrêgi sugeruje oczywi¶cie sposób i okolice jej ¿erowania, co ma bezpo¶rednie prze³o¿enie na technikê po³owu tej ryby. Obie ryby ró¿ni te¿ kolor têczówki oka – u wzdrêgi ma ona kolor ¿ó³ty, a u p³oci czerwony. Jeszcze jedno ró¿ni wzdrêgê od p³oci. Du¿e okazy krasnopiórek - przy braku innego pokarmu - zamiast zajadaæ ro¶liny zaczynaj± polowaæ na drobnicê. Co ciekawe, oba nale¿±ce do karpiowatych gatunki mog± siê ze sob± krzy¿owaæ, a rozró¿nienie powsta³ych hybryd stwarza problemy nawet ichtiologom.
Dobrze wygrzbiecone cia³o wzdrêgi zdradza, ¿e najlepiej siê czuje w wodach stoj±cych. To prawda – najwiêcej wzdrêg ¿yje w p³ytkich i ¿yznych wodach stoj±cych. Tam te¿ najszybciej rosn±. Ale wzdrêgi spotkaæ mo¿na równie¿ w rzekach – szukamy ich wtedy w miejscach ze s³abo p³yn±c± lub wrêcz stoj±c±, przezroczyst± wod±. Do¶æ czêsto zajmuje stanowiska przy zwalonych drzewach, zatopionych krzakach, w¶ród kêp ro¶lin lub te¿ pod nawiasami przybrze¿nych krzaków.
Wiêksze wzdrêgi tworz± niewielkie, licz±ce po dziesiêæ, dwadzie¶cia sztuk stadka. Takie stado wzdrêg podczas pochmurnej i zimnej pogody przebywa przy dnie, w¶ród pokrywaj±cych je wodorostów, na g³êboko¶ci oko³o dwóch, trzech metrów. Natomiast w dni s³oneczne nawet spore wzdrêgi czêsto p³ywaj± tu¿ pod powierzchni±, penetruj±c korytarze w¶ród ro¶lin oraz oczka wolnej powierzchni wody w trzcinowiskach. Do¶æ ³atwo rozszyfrowaæ cel takich zachowañ. Po prostu latem i na pocz±tku jesienie na li¶ciach trzcin gromadz± siê ogromne stada mszyc. A nawet niewielki wiatr czy potr±cenie trzcin przez przelatuj±ce ptaki sprawiaj±, ¿e mszyce spadaj± na powierzchniê wody jak ulêga³ki, staj±c siê ³atwym i smacznym ³upem ¿eruj±cych wzdrêg.
A o tym, jak ³owiæ wzdrêgi, na jakie przynêty i jakim sprzêtem napiszê wiêcej w przysz³ym tygodniu.
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
