Platforma postanowi³a pope³niæ szybkie i efektowne samobójstwo. Sk±d taki wniosek? Po pierwsze wybra³a najgorsz± z mo¿liwych strategiê dzia³ania w opozycji. Zamiast zaj±æ siê budow± si³y, zdolnej w nastêpnych wyborach walczyæ o przyzwoity wynik, popad³a w polityczn± histeriê, skupiaj±c siê na sporze o Trybuna³ Konstytucyjny. Czy poza ¶rodowiskiem prawniczej korporacji kogo¶ to interesuje? Organizowanie donosów na w³asne pañstwo nie zyskuje Platformie zwolenników, a wtr±canie siê brukselskich urzêdników w polskie sprawy wywo³uje niechêæ do pogr±¿onej w kryzysie Unii Europejskiej. Nawet nieprzyjazne Polsce niemieckie media zaczynaj± dostrzegaæ ja³owo¶æ pretensji obozu, który po o¶miu latach zosta³ odsuniêty od w³adzy i nie umie pogodziæ siê z pora¿k±.
Po drugie Platforma pozwoli³a odebraæ sobie pierwszeñstwo w peletonie opozycji i wyprzedziæ siê Nowoczesnej, czyli partii-wydmuszce, nie posiadaj±cej programu ani struktur. W ostatnich sonda¿ach Petru ma dwa razy wiêcej zwolenników ni¿ PO, a kolejni dzia³acze Platformy opuszczaj± jej szeregi. Udzia³ w demonstracjach KOD-u, na czele którego stoj± ludzie znik±d, pozbawieni politycznych kwalifikacji, sprawia wra¿enie, ¿e Platforma skapitulowa³a na rzecz pospolitego ruszenia frustratów, naganianych przez „Gazetê Wyborcz±”. W dodatku Platforma wyda³a sporo partyjnych funduszy na zwiezienie kilku tysiêcy swoich dzia³aczy z ca³ej Polski, którzy wyst±pili w roli t³a dla popisów Petru i garstki jego pos³ów. G³upota tej decyzji rzuca siê w oczy, tym bardziej, ¿e Platforma nie ma ¿adnego innego pomys³u na dalsz± aktywno¶æ polityczn± poza udzia³em w kolejnym marszu, znów promuj±cym partyjnych rywali. Tak¿e w Sejmie przekrzykiwanie siê z ha³a¶liw± i groteskow± Nowoczesn±, zniechêca tych wyborców, którzy niegdy¶ wierzyli – inna rzecz, ¿e naiwnie – w fachowo¶æ ekipy PO.
Po trzecie Grzegorz Schetyna okaza³ siê przywódc± równie s³abym jak Ewa Kopacz i ca³kowicie zawiód³ pok³adane w nim nadzieje partyjnego aparatu. Nie tylko nie ma do powiedzenia niczego, poza powtarzanymi do znudzenia frazesami, ale w publicznych wystêpach prezentuje siê w roli powiatowego lidera, zdolnego zarz±dzaæ co najwy¿ej lokaln±, a nie ogólnopolsk± struktur±. Platforma cierpi na dramatyczny brak przywódców, o czym ¶wiadczy choæby pomys³ zast±pienia Schetyny przez Hannê Gronkiewicz-Waltz. Zniechêcona partia zaczyna siê roz³aziæ, czê¶æ dzia³aczy gotowa jest zasiliæ szeregi konkurencji, czyli Nowoczesnej, czê¶æ obawia siê postêpuj±cej kompromitacji i odsuwa na bok (np. w Krakowie opu¶ci³o Platformê troje radnych miasta), a czê¶æ nawet ogl±da siê na PiS. Wszyscy zdaj± sobie sprawê z tego, ¿e za parê miesiêcy Platforma mo¿e zej¶æ do poziomu PSL, czyli partii rozpaczliwie walcz±cej o przetrwanie. Nie bez znaczenia jest tu do¶wiadczenie nieboszczki Unii Wolno¶ci, z której wywodzi siê wiêkszo¶æ aktywistów PO.
Tak wiêc Platforma przesta³a byæ atrakcyjna dla tych wszystkich, którzy utracili lukratywne posady i przywileje, a tak¿e dla tych którzy obawiaj± siê rozliczeñ za osiem lat ¿ycia ponad prawem. Równocze¶nie przesta³a byæ interesuj±ca dla tych wszystkich, którym wydawa³o siê, ¿e zwi±zek z PO jest szans± awansu do wielkomiejskich salonów. Teraz pozostaje polityczne dryfowanie i nadzieja na przygarniêcie przez silniejszych. Nie jest to pomy¶lna prognoza dla partii, której jeszcze kilka lat temu wydawa³o siê, ¿e nie ma z kim przegraæ.
Ryszard Terlecki
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
