Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych jako święto państwowe obchodzimy piąty rok. Wprowadzono go na mocy ustawy z 3 lutego 2011 roku. Jego wprowadzenie zawdzięczamy głównie dwóm osobom – śp. prezydentowi RP Lechowi Kaczyńskiemu i śp. prezesowi Instytutu Pamięci Narodowej Januszowi Kurtyce. Obaj zginęli w katastrofie rządowego samolotu pod Smoleńskiem.
Dlaczego 1 marca? To dzień symboliczny. 1 marca 1951 roku komunistyczne władze zamordowały w mokotowskim więzieniu w Warszawie członków IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Jego komendant pułkownik Łukasz Ciepliński w grypsie z celi śmierci napisał: „Zrobili ze mnie zbrodniarza. Prawda jednak wkrótce zwycięży. Nad światem zapanuje idea Chrystusowa, Polska niepodległość – a człowiek pohańbioną godność ludzką – odzyska”
Łącznie z ogólnopolską organizacją WiN w latach 1944–1956 o wolną Polskę walczyło ok. 200 tys. żołnierzy II Rzeczypospolitej w różnych formacjach niepodległościowego podziemia. Ponad 20 tys. Żołnierzy Niezłomnych zginęło z bronią w ręku. Kolejne dziesiątki tysięcy trafiły do katowni NKWD, UB, Informacji Wojskowej czy obozów pracy. Do roku 1955 spośród ponad 8 tys. orzeczonych kar śmierci wykonano ok. 4,5 tys.
Jan L. FRANCZYK
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
