Urodzi³a siê w Busku Zdroju i tam zdoby³a edukacjê, w³±cznie z przygotowaniem do wykonywania zawodu kelnera i gastronomika. Rozpoczyna³a pracê w znanych sanatoriach „W³ókniarz” i „Marconi”, które do dzisiaj odgrywaj± istotn± rolê w bazie leczniczej tego uzdrowiska. W 1978 roku przyje¿d¿a do Nowej Huty i rozpoczyna pracê w Kombinacie Metalurgicznym, zostaj±c kelnerk± w kasynie w budynku „S”. Pocz±tkowo wynajmuje mieszkanie, by zamieszkaæ pó¼niej z mê¿em i rodzin± w os. Tysi±clecia, gdzie do dzisiaj mieszka. Kasyno to newralgiczne miejsce huty, gdzie przyje¿d¿aj±cy z wizyt± do kombinatu spo¿ywaj± posi³ki. Podawa³a do sto³u znanym VIP-om, pocz±wszy do Edwarda Gierka, Mieczys³awa Rakowskiego, Wojciecha Jaruzelskiego, poprzez Lecha Wa³êsê, Andrzeja Olechowskiego do Ryszarda Kaczorowskiego ostatniego Prezydenta RP na uchod¼stwie, marsza³ka Sejmu RP Wojciecha P³a¿yñskiego i Ryszarda Kukliñskiego. Wszyscy byli lud¼mi bardzo grzecznymi i wyrozumia³ymi wobec obs³uguj±cych. Nie zdarzy³o siê, aby w jakiej¶ mierze ¼le obs³u¿yæ dostojnych go¶ci. Podawano tak¿e posi³ki do hotelu huty w os. Ogrodowym, gdzie rezydowali ambasadorowie i inni znakomici go¶cie huty. Utkwi³ jej w pamiêci jeden humorystyczny szczegó³, gdzie do¶æ wa¿ny go¶æ przysun±³ sobie czyst± popielniczk± i koniecznie domaga³ siê podania przystawki w tym naczyniu. Ówczesny dyr. Huty ds. socjalnych Stefan Nizio³ek z u¶miechem wyda³ przyzwolenie…
Przez 25 lat wspó³pracowa³a z kierowniczk± kasyna Zofi± Piskorz, która by³a wymagaj±c± szefow±, ale zarazem docenia³a swoich pracowników. Praca w kasynie jest wbrew pozorom odpowiedzialna i stresuj±ca, dlatego za³oga kasyna musi byæ zgrana. W tym miejscu pani El¿bieta wymienia Danusiê Chohorowsk± szefow± kuchni, która pracuje tutaj ponad 30 lat, Barbarê Kuli¶ pracuj±ce w bufecie ponad 20 lat, czy El¿bietê Walo z podobnym sta¿em, która jest obecnie kierowniczk± Kasyna. Kiedy¶ kasyno têtni³o ¿yciem. Nie tylko wydawano obiady i posi³ki regeneracyjne, ale urz±dzano imprezy okoliczno¶ciowe takie jak wesela, komunie i inne bankiety. Do historii przesz³y bale sylwestrowe, a jeden z najwiêkszych, który obs³ugiwa³a by³ na 700 osób w roku 1979. Pó¼niej w Sali Teatralnej by³y nieco mniejsze bale, na 500 osób. Wa¿nym wydarzeniem te¿ w sensie gastronomicznym by³ hucznie obchodzony Dzieñ Hutnika.
Pani El¿bieta od lat udziela siê w Duszpasterskim Stowarzyszeniu Osób z Upo¶ledzeniem Umys³owym w os. Centrum C, przygotowuje imprezy okoliczno¶ciowe i wyje¿d¿a na turnusy rehabilitacyjne jako opiekun z podopiecznymi. Wspó³pracowa³a z Krakowsk± Rad± Niepe³nosprawnych. Pomaga parafii na Szklanych Domach w przygotowaniu wa¿nych imprez. Wspó³organizuje tak¿e spotkania okoliczno¶ciowe w Kole Pomocy Dzieciom Specjalnej Troski TPD. Od 2005 roku po ukoñczonym kursie opieki nad chorymi zosta³a wolontariuszem w Hospicjum ¦w. £azarza przy ul. Fatimskiej, gdzie spêdza ka¿d± woln± chwilê. Jej najwiêksz± podziêk± za dzia³alno¶æ charytatywn± s± s³owa podopiecznych dzieci i chorych. Jeden z odchodz±cych terminalnie chorych, nie potrafi³ ju¿ mówiæ, ale napisa³ Kobieta - Anio³ Ela... Przechowuje ten list w swoim domowym archiwum jak relikwiê.
Ostatnio jej stan zdrowia pogorszy³ siê i pani El¿bieta odchodzi z pracy na ¶wiadczenie przedemerytalne i ¿egna siê ze swoimi wspó³pracownikami i osobami zaprzyja¼nionymi. Jest mê¿atk±. M±¿ Zbigniew od ponad 30 lat jest zwi±zany z kombinatem pracuj±c na Stalowni. Córka Sylwia idzie w ¶lady matki, bior±c udzia³ w dzia³alno¶ci charytatywnej od lat razem z ni±. Obecnie pracuje jako asystent osób niepe³nosprawnych w Miejskim O¶rodku Pomocy Spo³ecznej i koñczy studia magisterskie na Uniwersytecie Pedagogicznym na kierunku Pedagogika Specjalna w specjalno¶ci Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka.
El¿bieta Lisek ma nadziejê, ¿e mimo i¿ koñczy pracê zawodow±, nadal bêdzie aktywna i przydatna swojej rodzinie i innym ludziom jak jej zdrowie dopisze.
(SP) Fot. autor
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
