Jest ¿yw± histori± „G³osu Nowej Huty”, z którym zwi±zany by³ od 1959 roku, kiedy to spotka³ siê na rejsie ¿eglarskim na Mazurach z Janem ¯abickim, który zaprosi³ go do wspó³pracy z „G³osem”. Pierwszy fotoreporta¿, który zrobi³, by³ prozaiczny, ukazuj±cy ¶mietniki, ale z czasem doszed³ do fotografowania koronowanych g³ów, jak cesarz Hajle Sellasje z Etiopii. To on towarzyszy³ budowie Kombinatu Metalurgicznego i zrobi³ niepowtarzalne zdjêcia z jego rozwoju. Jego domowe archiwum zawiera kilkadziesi±t kilogramów negatywów i tysi±ce klatek, z których mo¿na odtworzyæ historiê Nowej Huty i jej najwiêkszego zak³adu pracy, do czasów wspó³czesnych oraz transformacji ustrojowej, któr± uwieczni³ na swoich zdjêciach Stasiu, jak nazywaj± go przyjaciele w redakcji.
Jest z urodzenia lwowiakiem, we Lwowie rozpocz±³ edukacjê podstawow±. Do Gimnazjum uczêszcza³ w Tymbarku, a po wojnie kontynuowa³ naukê w renomowanym Krakowskim „Nowodworku”. Pó¼niej wyjecha³ do Karpacza i podj±³ studia na Akademii Wychowania Fizycznego we Wroc³awiu, które ukoñczy³ w 1953 roku. Pracê rozpocz±³ z nakazu pod Legnic±. Jako cz³owiek aktywny podj±³ pracê w zrzeszeniach sportowych. Po raz pierwszy do Nowej Huty przyjecha³ w 1956 roku i utkwi³a mu ona w pamiêci. W Krakowie dzia³a w sekcji ¿eglarskiej AZS i podejmuje wspó³pracê z K±cikiem M³odych w „Gazecie Krakowskiej” oraz z „G³osem M³odzie¿y Wiejskiej”. Zatem „G³os Nowej Huty” by³ ju¿ kolejnym etapem rozwoju dziennikarskiego Stanis³awa Gawliñskiego. Pocz±tkowo jest wspó³pracownikiem „G³osu”, aby w roku 1962 otrzymaæ etat w Centralnym Laboratorium huty z oddelegowaniem do „G³osu”. W roku 1965 otrzymuje ju¿ sta³y etat fotoreportera w „G³osie Nowej Huty”, na którym pracuje do przej¶cia na emeryturê w 1990 roku. Te kilkadziesi±t lat pracy jako fotoreportera w „G³osie” przynosi mu du¿± satysfakcjê. Jak sam mówi, bycie czynnym ¶wiadkiem rozbudowy Kombinatu Metalurgicznego i Nowej Huty by³o czym¶ fantastycznym i nieprawdopodobn± przygod±. Jego zdjêcia umieszczone w „G³osie” za³atwi³y wiele pozytywnych spraw. Kolejne wspania³e do¶wiadczenie to zachodz±ce zmiany i przemiany ustrojowe. To by³o co¶ nieprawdopodobnego, gdy fotografowa³ przyjazd papie¿a Jana Paw³a II, wieszanie krzy¿y i msze ¶wiête w halach produkcyjnych huty. Trudno by³o uwierzyæ, ¿e to naprawdê siê dzieje.
„G³os Nowej Huty” to nie jedyne forum pracy Gawliñskiego. Ju¿ w latach 60. nawi±zuje wspó³pracê z CAF, potem „Interpresem”. Nowa Huta jest wdziêcznym tematem i podejmuje wspó³pracê z licznymi gazetami krajowymi i zagranicznymi. Z czasem wychodzi poza Kombinat i zamieszcza inne zdjêcia. Nale¿y odnotowaæ jedn± z pierwszych wystaw zdjêæ ze Lwowa w latach osiemdziesi±tych. W Instytucie Józefa Pi³sudskiego w Nowym Jorku przygotowa³ zdjêcia pod tytu³em „Katyñ, a gdzie reszta...” i prezentowa³ je prasie polonijnej w latach osiemdziesi±tych ubieg³ego wieku.
Po przej¶ciu na emeryturê nie spoczywa na laurach i zgodnie z duchem czasu bierze do rêki kamerê i Gawliñski podejmuje wspó³pracê z TV „Wis³a”, TV „DAMI” – lokalnym programem nowohuckim, TVN oraz „Kronik± Krakowsk±” TVP. Jego reporterskie telewizyjne newsy s± wysokiej klasy, tak jak wcze¶niej tysi±ce zrobionych zdjêæ. Nie ma licz±cej siê wystawy i ekspozycji z Nowej Huty bez fotogramów Stanis³awa Gawliñskiego. Niedawno w czerwcu br. z inicjatywy Stowarzyszenia Dziennikarzy RP zosta³ uhonorowany za pracê na rzecz Krakowa Medalem Honoris Gratia przez prezydenta Jacka Majchrowskiego w¶ród takich tuzów krakowskiego dziennikarstwa jak m.in. Bronis³aw Cie¶lak, Jerzy Piekarczyk, Witold ¦lusarski i Jerzy Skrobot.
S³awomir Pietrzyk Fot. autor
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
