Gdy zapytamy kogo¶ o to, jakie ryby ³owione s± przez ca³y rok, w odpowiedzi us³yszymy zapewne, ¿e klenie. I bêdzie to prawda. Ale nie tylko klenie nale¿± do ryb, które na wêdce mog± pojawiæ siê wiosn±, latem, jesieni± i zim±. Tak± ryb± jest te¿ okoñ. Bo chocia¿ pó¼n± jesieni± okonia z³owiæ trudniej ni¿ w sierpniu czy we wrze¶niu, to przecie¿ niez³e sztuki trafia³y siê te¿ wêdkarzom w listopadzie oraz w grudniu - i mam na my¶li wêdkowanie na otwartej wodzie. Bo osobnym rozdzia³em wêdkarstwa jest wêdkowanie spod lodu – a spod lodu w styczniu czy lutym wyci±gniêto wiele piêknych okoni. Tak czy owak, o okoniach warto my¶leæ przez ca³y rok.
Okoñ ty chyba najpiêkniejsza ¿yj±ca w polskich wodach ryba. Jedynie lipieñ mo¿e z nim rywalizowaæ w kategorii urody. Ale lipieni u nas jak na lekarstwo, z tego tytu³u s± te¿ szczególnie chronione, a okoñ nadal jest ryb± wystêpuj±c± powszechnie – zarówno w rzekach, jeziorach jak i zbiornikach zaporowych.
Okonie przeciêtnie osi±gaj± d³ugo¶æ do piêtnastu do dwudziestu centymetrów i wagê pó³ kilograma. W sprzyjaj±cych warunkach dorastaj± do czterdziestu centymetrów, osi±gaj±c wagê pó³tora kilograma. Sporadycznie trafiaj± siê osobniki o d³ugo¶ci 50 centymetrów i wadze ponad dwóch kilogramów. Polski rekord je¶li chodzi o tê rybê ustanowi³ w roku 1986 Jacek Nowakowski. Z³owiony przez niego okoñ mierzy³ 50 centymetrów i osi±gn±³ wagê 2,65 kilograma.
Nie ka¿dy wie, ¿e okonie rosn± stosunkowo wolno. Gatunek w jeziorach mazurskich osi±ga rozmiar oko³o 20 centymetrów i ciê¿ar od 100 do 150 gram dopiero w pi±tym lub szóstym roku ¿ycia. Osobniki wa¿±ce oko³o pó³ kilograma maj± oko³o 10 lat.
Za to ka¿dy wêdkarz wie, ¿e okonie to ¿ar³oczne drapie¿niki. Ich ofiarami padaj± najczê¶ciej niewielkie p³otki, ukleje, jazgarki, cierniki, stynki i ró¿anki. Okonie to niestety tak¿e kanibale. Po¿ywiaj± siê równie¿ przedstawicielami w³asnego gatunku. W niektórych zbiornikach, zw³aszcza zim±, w przewodzie pokarmowym okonia jego m³odsze pokolenie mo¿e stanowiæ nawet 80% rybiego po¿ywienia. Wiêksze osobniki po¿eraj± równie¿ sielawê, a nawet ma³e karpiki czy leszcze. Oczywi¶cie okonie nie gardz± innymi organizmami dennej fauny, ¿abami czy rakami. Na tarliskach okoñ mo¿e staæ siê gro¼nym szkodnikiem, gdy¿ po¿era du¿e ilo¶ci zarówno z³o¿onej ikry jak i wylêgu.
Ale gatunek ten ma tak¿e swoje zalety. Jako typowy drapie¿nik eliminuje znaczn± ilo¶æ osobników chorych albo os³abionych, co wp³ywa pozytywnie na zdrowotny stan ichtiofauny. A przy okazji, z uwagi na swój ca³oroczny apetyt, niszczy te¿ du¿± ilo¶æ rybiego chwastu, przyczyniaj±c siê wydatnie do jego ograniczenia.
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
