Tusk wezwa³ opozycjê do wielkiego marszu ulicami stolicy w niedzielê 4 czerwca. Po co ten marsz? Tusk jeszcze raz usi³uje przekonaæ Polskê i Europê, ¿e to on jest liderem opozycji, on wydaje rozkazy, on wyznacza zasady walki o zwyciêstwo. Oczywi¶cie Platforma ochoczo pomaszeruje, a wcze¶niej zwiezie z ca³ej Polski kilka tysiêcy zwolenników i dzia³aczy. Jak bêdzie pogoda to uzbiera siê z dziesiêæ, mo¿e dwadzie¶cia tysiêcy ludzi, którzy z transparentami i skandowaniem wojowniczych hase³ przemaszeruj± z Placu Zamkowego pod Sejm albo jak±kolwiek inn± tras±, a nastêpnie og³osz±, ¿e w manifestacji bra³o udzia³ sto tysiêcy zwolenników tuskowej demokracji. Czy bêdzie to sukces, który w za³o¿eniu ma przybli¿yæ wyborczy sukces?
Inne partie opozycji wezwaniu Tuska przygl±daj± siê sceptycznie. Lewica, która walczy z Platform± o wyborców, pewnie siê przy³±czy w obawie, ¿e czê¶æ jej zwolenników mo¿e i tak w marszu wzi±æ udzia³. Ho³ownia bêdzie siê dro¿y³, ale na marsz pójdzie, bo co mu pozosta³o? Z dawnej pozycji jego partii ocala³o ju¿ niewiele, a wymêczony sojusz z PSL pozbawi go reszty zwolenników. Kosiniak-Kamysz marzy o tym, ¿e Tusk go przygarnie, ale jego partia nie ma ochoty daæ siê skonsumowaæ przez Platformê. Konfederacja bêdzie udawaæ, ¿e nie jest zainteresowana wspó³prac± z Tuskiem, wiêc oficjalnie w marszu udzia³u nie we¼mie, a mo¿e nawet dla niepoznaki urz±dzi jak±¶ drobn± kontrdemonstracjê. Wiadomo, ¿e dla sk³óconych grupek, na które podzieli³a siê Konfederacja, nie ma innej przysz³o¶ci jak dogadanie siê z tymi, którzy bêd± rz±dziæ opozycj±.
Rocznica wyborów z 4 czerwca 1989 roku, tzw. wyborów kontraktowych, jest s³ab± okazj± do ¶wiêtowania. By³y to wybory tylko w czê¶ci demokratyczne: 65 procent mieli zagwarantowane komuni¶ci, a tylko o 35 procent (oraz o senat) toczy³a siê rzeczywista walka wyborcza. W rezultacie komuni¶ci musieli wygraæ, dziêki czemu Jaruzelski zosta³ prezydentem, a do rz±du Mazowieckiego, reprezentuj±cego demokratyczn± opozycjê, weszli komunistyczni ministrowie wojska i spraw wewnêtrznych, czyli Siwicki i Kiszczak. Dzi¶ Platforma usi³uje podebraæ wyborców lewicy, bêdzie wiêc ¶wiêtowaæ razem z Millerem i Cimoszewiczem, a mo¿e i z Wa³ês±, który w odpowiednim momencie postawi³ „na lew± nogê”.
Plan tworzenia jednej listy wyborczej ca³ej opozycji nie powiód³ siê i Tuskowi nie pozostaje nic innego jak tuszowaæ swoj± pora¿kê. Bêdzie teraz nawo³ywa³ do marszu i udawa³, ¿e testuje gotowo¶æ opozycyjnych partii do stworzenia wspólnego rz±du. Oczywi¶cie parê hase³ na marszu nie zast±pi programu i nie odpowie na pytanie: co dalej? Nie wygra wyborów kto¶, kto nawo³uje do wewnêtrznej wojny, do odwetu na politycznych przeciwnikach, do destabilizacji pañstwa, do podporz±dkowania Polski obcym interesom. Tusk nie ma Polakom nic do powiedzenia, ale wci±¿ ma nadziejê, ¿e Bruksela widzi jego wysi³ki i nagrodzi go po przegranych wyborach jak±¶ intratn± posad±. Platforma po kolejnej pora¿ce rozsypie siê na kilka partyjek, które wzajemnie bêd± oskar¿aæ siê o spowodowanie klêski. Jedno bêdzie je ³±czyæ: przekonanie, ¿e najwiêksz± winê ponosi sam Tusk.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia April 22 2023
468 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
