W pa¼dzierniku warto wybraæ siê na szczupaka. Bo pa¼dziernik, to – wed³ug staystyk – najlepszy szczupakowy miesi±c. W dalszej kolejno¶ci za „szczupakowe” miesi±ce uchodz± wrzesieñ oraz maj. Szczupak, to chyba najbardziej znany drapie¿nik naszych, który potrafi dorosn±æ do imponuj±cych rozmiarów. Nazywany bywa „rekinem wód s³odkich”. Rekordowy szczupak, z³owiony w roku 1976 przez Wac³awa Biegana mierzy³ a¿ 128 centymetrów d³ugo¶ci i osi±gn±³ wagê 24,1 kg.
O tym, ¿e szczupak nale¿y do klasycznych drapie¿ników ¶wiadczy jego, bardzo charakterystyczny wygl±d zewnêtrzny. Tak charakteryzowa³ go Andrzej Skar¿yñski w swojej interesuj±cej ksi±¿eczce pt. „Szczupak” wydanej w roku 1990. „Przede wszystkim charakteryzuje siê on wyd³u¿on±, strza³kowat± lini± cia³a, o tu³owiu mocno przewê¿onym przed nasad± p³etwy ogonowej oraz po³o¿eniem p³etwy grzbietowej, która jest wyra¼nie przesuniêta ku ty³owi, co u³atwia niew±tpliwie szybkie „skoki” w kierunku ofiary. G³owa równie¿ wyd³u¿ona, sp³aszczona ku górze, nieco przypomina ³eb drapie¿nego krokodyla. Szeroki pysk z g³êboko wciêtym otworem gêbowym pozwala szczupakowi po³ykaæ nawet du¿e ryby. Paszcza usiana jest kilkuset drobnymi, ale silnymi ostrymi zêbami skierowanymi do wewn±trz, co nie daje szans ucieczki raz pochwyconej rybie. Wreszcie ubarwienie – poniewa¿ drapie¿nik powienien byæ niewidoczny – zale¿y od ¶rodowiska, w którym przebywa. W naszych wodach ¶ródl±dowych spotykamy najczê¶ciej szczupaki o czarno-zielonym grzbiecie, szarych bokach i bia³awym brzuchu. Na ca³ym za¶ ciele drapie¿nika wystêpuj± marmurkowe plamki, na brzuchu – ciemne cêtki. Szczupaki ¿yj±ce w czystej, przezroczystej wodzie maj± ciemniejszy grzbiet, kontrastuj±cy z soczysto zielonymi bokami. U ryb ¿yj±cych w wodzie o miejszej przezroczysto¶ci lub na wiêkszych g³êboko¶ciach boki staj± siê szarozielone. W wodach o dnie gliniastym spotykamy drapie¿niki, których ca³a skóra przybra³a ¿o³tawy odcieñ”.
Nasz drapie¿nik przez dziewiêædziesi±t procent swojego ¿ycia, czekaj±c na zdobycz, czai siê w bezruchu. Stoi w swojej „czatowni” w ukryciu w¶ród podwodnej ro¶linno¶ci, w przybrze¿nej jamie czy po¶ród zatopionych ga³êzi drzew. Czeka na ofiarê w pozycji poziomej, b±d¼ uko¶nie, z g³ow± nieco przechylon± w kierunku dna. Szczupak jest drapie¿nikiem pasywnym. Chwytaj±cym ofiarê tylko wtedy, kiedy ta przep³ywa odpowiednio blisko jego stanowiska. Zamiast traciæ energiê na uganianie siê za ¿erem, szczupak wyczekuje na moment a¿ ten sam do niego podp³ynie. Takie sposób polowania jest dla szczupaka najbardziej efektywny, poniewa¿ ma znakomiecie rozwiniêty nie tylko wzrok, ale przede wszystkim liniê boczn±. I wydaje siê, ¿e nie wzrokiem odbiera pierwsze sygna³y o zbli¿aniu siê obiektu ataku, ale w³a¶nie lini± boczn±.
A kiedy ofiara znajdzie siê ju¿ w odpowiedniej odleg³o¶ci od szczupaka, ten wykonuje b³yskawiczny skok. Chwyta ofiarê najczê¶ciej wpó³ i spokojnie obraca j± w paszczy, by po³kn±æ j± od g³owy.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia October 15 2022
569 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
