Sum potrafi zaskoczyæ swoj± wielko¶ci±. Na pewno zaskoczony by³ Jan Marzec ze Szczecina, który w roku 1983 z³owi³ rekordowego przedstawiciela tego gatunku w rzece Regalicy. To by³ rekord Polski. Jego sum wa¿y³ 67,5 kg i mierzy³ a¿ 225 centymetrów.
Sumy wystêpuj±ce w naszych wodach czêsto osi±gaj± d³ugo¶æ 150 centymetrów i masê od 15 do 30 kilogramów. Takie sumy spotykamy zarówno w Wi¶le jak i w innych du¿ych rzekach i zbiornikach zaporowych.
Sumy przebywaj± zwykle w g³êbszych strefach wód. Prowadz±c denny tryb ¿ycia, wybieraj± miejsca muliste, szukaj± kryjówek po¶ród zatopionych drzew, ró¿nych podwodnych przeszkód, w norach i podbrze¿nych grotach. Preferuj± spokojny, powolny nurt. Ryby te nale¿± do gatunków, które mog± ¿yæ w wodzie zawieraj±cej 5 mg tlenu na litr wody. Mo¿na powiedzieæ, ¿e obok karasia, leszcza i karpia maj± wiêc najmniejsze wymagania tlenowe. Lubi± za to ciep³o. Do rozwoju niezbêdna jest sumom temperatura wody powy¿ej 15 stopni Celsjusza.
Suma bardzo ³atwo odró¿niæ od inych ryb. Przede wszystkim (podobnie zreszt± jak miêtus i wêgorz) nie ma ³usek. Do¶æ charakterystyczna jest jego szeroka, krótka g³owa i ogromny grzbiet ciemno-oliwkowo-czarnego koloru. Po obu stronach du¿ego pyska znajduj± siê d³ugie w±sy, po jednym z ka¿dej strony. Natomiast pod ¿uchw±, na podbródku, umieszczone s± cztery krótsze w±siki.
Sum jest krótkowidzem – wzrok s³u¿y mu tylko do ogólnej orientacji i to raczej na niewielkie odleg³o¶ci. Natomiast du¿e rozstawienie otworów wêchowych daje sumowi stosunkowo du¿± powierzchniê b³on z zakoñczeniem nerwów wêchowych i jednocze¶nie du¿± wra¿liwo¶æ na dzia³anie nawet ¶ladowych ilo¶ci substancji zapachowych. Wbrew mniemaniu dyletantów, „sumiaste” w±sy suma nie s± narz±dem dotyku. S± nimi natomiast brodawki czuciowe, które rozsiane s± g³ównie w oklicy pyska. Z kolei w±sy u suma, to jeden z jego rozlicznych narz±dów smaku. Napisa³em: „jeden z rozlicznych”, bo brodawki smakowe ryba ta ma tak¿e na wargach, ³ukach skrzelowych, na g³owie i w wielu innych miejscach skóry. Wyposa¿ony w takie urz±dzenia sygnalizacyjne jak s³uch, wêch, dotyk czy smak, nasz bohater jest doskonale przystosowany do przebywania w ciemnych partiach wody. I choæ, jak wspomnieli¶my, jest krótkowidzem, to mo¿e ze sporej odleg³o¶ci i z du¿± dok³adno¶ci± namierzyæ zarówno potencjaln± zdobycz, jak i gro¿±ce niebezpieczeñstwo.
O sumie kr±¿y³o wiele czarnych legend. Mia³ byæ nagro¼niejszym nienasyconym drapie¿c± nieszcz±cym najcenniejsze gatunki ryb. Mia³ chwytaæ p³ywaj±ce po wodzie kaczki, a nawet ma³e k±pi±ce siê w rzece dzieci. To oczywi¶cie tylko legendy. Sumy w istocie maj± stosunkowo ma³y ¿o³±dek. I zjadaj± na ogó³ niewielkie rybki czy ¿aby. O wiele wiêksze ryby ³ykaj± natomiast szczupaki czy sandacze – a przecie¿ tym ostatnim, takie czarne legendy nie towarzysz±.
Jakub Kleñ
· Napisane przez Administrator
dnia September 11 2022
478 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
