Urodzi³ siê w Królówce powiat Bochnia i tam ukoñczy³ szko³ê podstawow±. Lecz ju¿ w 1959 roku wyje¿d¿a do Nowej Huty z któr± zwi±za³ siê do dzisiaj. Tutaj uczêszcza do Technikum Hutniczo-Mechanicznego i zamieszkuje w internacie. By³a to niez³a szko³a samodzielno¶ci dla m³odego ch³opaka. Po ukoñczeniu technikum podejmuje pracê w 1965 roku w Koksowni na terenie Kombinatu Metalurgicznego. Po roku sprawdzi³ siê w pracy i uzyska³ skierowanie na studia w Akademii Górniczo-Hutniczej, które ukoñczy³ w 1972 roku. Jest rzetelnym pracownikiem, ciesz±cym siê zaufaniem kolegów, którzy wybieraj± go spo³ecznym inspektorem pracy. Pod koniec lat osiemdziesi±tych kierownictwo zak³adu wyrazi³o mu zgodê na podjêcie pracy w Zwi±zku Radzieckim. Pracowa³ w budownictwie, w atrakcyjnym miejscu jakim by³ Krym na Ukrainie. Pozna³ te piêkne strony i do dzisiaj wspomina stolicê Tatarów Bakczyseraj. Prace na tzw. eksporcie by³a dla wielu naszych rodaków w tamtych czasach szans± na zarobienie niez³ych pieniêdzy. Niestety po transformacji ustrojowej stosunki z Zwi±zkiem Radzieckim uleg³y pogorszeniu i kontrakt, na którym pracowa³ pan Stanis³aw zosta³ zerwany przez polskie w³adze. By³o to dla niego zaskoczeniem, bo w wyniku tego dzia³ania i niedokoñczenia kontraktu Polska zap³aci³a s³one kary. Stracili nie tylko ludzie tam pracuj±cy, ale i pañstwo. Sam Kukla przepracowa³ na Krymie tylko 1,5 roku, ale to mu wystarczy³o, aby pomy¶leæ o kupnie skrawka ziemi i budowie domu.
Dotychczas mieszka³ w Nowej Hucie w wynajêtych mieszkaniach w os. Na Stoku i Strusia. Teraz na pocz±tku lat dziewiêædziesi±tych w p. Stanis³awie odezwa³ siê mocno duch cz³owieka urodzonego na wsi. Szuka³ swojej szansy i znalaz³ j± w Przylasku Wyci±skim. Kupi³ tam kawa³ek ziemi i postawi³ dom. Jego pasj± by³a dba³o¶æ o tê ziemiê i jej uprawa. Posadzi³ drzewka i krzewy owocowe. Mia³ swoje jarzyny. Do dzisiaj pod foli± uprawia ogórki i pomidory. Ogórki siê uda³y i zbiór ju¿ siê skoñczy³, a pierwsze pomidory bêd± za kilka dni.
Mieszka w Przylasku Wyci±skim ju¿ ponad 20 lat i nie sposób nie interesowaæ siê swoj± okolic±. Mieszka tu¿ za wa³em wi¶lanym i prze¿y³ tutaj dwie gro¼ne sytuacje powodziowe. Ostatnio w 2010 roku brakowa³o kilkana¶cie centymetrów, aby woda siê przela³a i zala³o domy za wa³em i na pewno spor± czê¶æ Nowej Huty. Prze¿ywali te chwile mocno i sami z s±siadami dozorowali wa³. Pamiêta jak w jednym dniu trysnê³a woda z wa³u strumieniem. Okaza³o siê, ¿e wykorzysta³a kreci± norê i trzeba by³o j± tamowaæ workami z piaskiem. Uda³o siê, wa³y wytrzyma³y i po interwencjach mieszkañców zosta³y nawet nieco wzmocnione. Jednak z niepokojem obserwuje wa³y przez ostatnie trzy lata, gdy zarastaj± je coraz wiêksze chaszcze. W tej d¿ungli najlepiej czuj± siê lisy, które poluj± w wysokich trawach na ba¿anty, kuropatwy i zaj±ce. Chocia¿ tych ostatnich zwierz±t i ptaków ubywa, i pan Stanis³aw ju¿ dawno nie widzia³ w okolicy zaj±ca. Natomiast lisy robi± siê coraz bardziej zuchwa³e i podchodz± pod domy porywaj±c domowe ptactwo. Nie daj Bóg, aby lisy porobi³y sobie nory w wale, bo takiego tunelu nie uda³oby siê tak za³ataæ w czasie powodzi, jak po kretach.
Jest cz³owiekiem, który nie mo¿e patrzeæ obojêtnie na nieprawid³owo¶ci, st±d przed laty interweniowa³ o wykaszanie wa³u u dyr. Cebuli i przynosi³o to skutek. Teraz nie ma ¿adnego rezultatu interwencji w dzielnicy i w mie¶cie. Wa³ jest zaro¶niêty i bywa, ¿e na jesieni, jak wszystko podeschnie jest podpalany. Wówczas na domy pe³zn± ró¿ne gady tam zamieszka³e, a i ogieñ zagra¿a domostwom.
Wspó³dzia³a³ z s±siadami w sprawie kanalizacji i budowy asfaltowych dróg w tym rejonie. By³o to skuteczne. Kanalizacja i drogi powsta³y, ale ich nie wykoñczono. Brakowa³o odpowiedniego oznakowania dróg. Nie wykonano odwadniaj±cych rowów i dopiero teraz ZIKiT je wykonuje. Brak rowów powodowa³ zamarzanie wody i rozsadzanie asfaltu, który trzeba by³o naprawiaæ. Kto¶ wreszcie poszed³ po rozum do g³owy i wzd³u¿ ulic Wyci±skiej i Siejówki powstaj± rowy odwadniaj±ce.
Pan Stanis³aw Kukla jest ¿onaty z pani± Wilhelmin±, pielêgniark± ze Szpitala ¯eromskiego i wychowa³ dwójkê dzieci. Córka Agnieszka mieszka w Zakopanem, a syn Bartosz z ¿on± Ol± mieszkaj± razem w rodzinnym domu.
S£AWOMIR PIETRZYK
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
