Co zrobi Tusk, skoro finanse polskiego państwa znalazły się w tak opłakanej sytuacji? Ma tylko dwa wyjścia: może żądać od Sejmu zgody na przekroczenie dopuszczalnej granicy długu państwowego albo ciąć wydatki. Tak czy inaczej oznacza to całkowite bankructwo dotychczasowej polityki, gdy za pomocą sztuczek w księgowości rząd udawał, że nie jest tak źle, jak w rzeczywistości. Tymczasem gospodarka hamuje, rośnie bezrobocie, ceny idą w górę, pojawiają się wciąż nowe podatki (na przykład ukryte w opłatach za wywóz śmieci), a finanse samorządów znajdują się w opłakanym stanie. Zaraz po wakacjach okaże się, ze polskie państwo jest zagrożone bankructwem.
Obywatele coraz mocniej odczuwają spadek swoich dochodów, coraz bardziej zagrożone są emerytury. Dalsze obcinanie wydatków na cele socjalne czy obniżanie wynagrodzeń doprowadzi do jeszcze większego spadku poparcia dla rządu (już teraz utrzymuje się na poziomie zaledwie 30 procent) i w konsekwencji do wyborczej katastrofy Platformy. Dlatego należy się spodziewać, że Tusk postawi na powiększanie długu – będziemy go spłacać przez następne kilkadziesiąt lat (oczywiście o ile będzie z czego), ale co to obchodzi ekipę, która rządzi obecnie? Wygląda to na działanie w myśl zasady: co masz ukraść jutro, ukradnij dzisiaj, bo jutro już nie będzie z czego.
Wyborcy Platformy wyjeżdżają na wakacje i Tusk nie chce im teraz psuć humorów. Zrobi to na początku września. Rozłoży wtedy ręce i powie: niech wasze dzieci pilnie przygotowują się do wyjazdu z Polski, bo tu nie ma co liczyć na spokojne i dostatnie życie – my też porządzimy jeszcze dwa lata, a potem spakujemy walizki i będziemy uciekać jak najdalej. Do tego czasu sprzedamy resztę narodowego majątku i pożyczymy tyle pieniędzy, ile się da, bo przecież my i tak nie będziemy tych pieniędzy oddawać.
Taki rząd – zanim pogrąży nas w finansowej katastrofie i spowoduje, że będziemy bezskutecznie szturmować bankomaty, usiłując odzyskać nasze pieniądze – trzeba jak najszybciej odsunąć od władzy. Jak to zrobić, skoro wybory parlamentarne przewidziane są dopiero za dwa lata? „Solidarność” i inne związki zawodowe uważają, że zmuszą rząd do ustąpienia siłą wielkich manifestacji, a następnie strajku generalnego. Pierwsza z takich związkowych manifestacji zapowiedziana jest na 11 września. Oczywiście, wszyscy obywatele, dla których przyszłość Polski nie jest obojętna, powinni „Solidarność” popierać. Co jednak zrobić, gdy rząd wytrzyma społeczną presję, a strajk generalny się nie powiedzie, bo władza zastraszy pracowników?
Moim zdaniem akcja związkowców przyniesie pożądany skutek, bo rosnące zniecierpliwienie większości społeczeństwa jest w stanie spowodować upadek rządu Tuska, a w rezultacie przyspieszone wybory parlamentarne. Po pierwsze dalszy spadek notowań Platformy w sondażach, doprowadzi do rozpadu tej partii, a tym samym do utraty przez rząd sejmowej większości. Po drugie przegrane przez Platformę wybory do europarlamentu przyniosą taki sam skutek, czyli rozpad partii Tuska. A wybory europejskie odbędą się już w maju przyszłego roku. Można się więc spodziewać, że już za rok będziemy mieli rząd, który przystąpi do odbudowy Polski z ruiny, do której doprowadziły rządy Tuska i Platformy.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia July 21 2013
1001 czytań ·
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
