W minion± sobotê zmar³ jeden z najwybitniejszych polskich duchownych, który obok kardyna³ów Stefana Wyszyñskiego i Karola Wojty³y, by³ z pewno¶ci± najwa¿niejsz± postaci± polskiego Episkopatu od lat 60-tych, a¿ po upadek komuny. By³ tym biskupem, który budzi³ sumienie Polaków, sprzeciwia³ siê sowietyzacji, odwa¿nie krytykowa³ komunistyczne w³adze. Komuni¶ci go nienawidzili, ale nie umieli pokonaæ ani zastraszyæ.
Ignacy Tokarczuk urodzi³ siê w ma³ej wiosce pod Zbara¿em, jeszcze w czasie I wojny ¶wiatowej, dziewiêæ miesiêcy przed odzyskaniem przez Polskê niepodleg³o¶ci. W 1937 roku zda³ maturê i zosta³ klerykiem Seminarium Duchownego we Lwowie, a równocze¶nie studentem teologii Uniwersytetu Jana Kazimierza. Po wkroczeniu Sowietów, najpierw ukrywa³ siê w rodzinnej wsi, ale pó¼niej wróci³ do Lwowa i w konspiracji kontynuowa³ studia. ¦wiêcenia kap³añskie otrzyma³ w 1942 roku, ju¿ pod okupacj± niemieck±, z r±k Eugeniusza Baziaka, biskupa pomocniczego Lwowa.
Jako m³ody ksi±dz pracowa³ w parafii Z³otniki ko³o Podhajec, sk±d musia³ uciekaæ w 1944 roku przed wyrokiem, wydanym przez UPA. By³ wikariuszem w lwowskim ko¶ciele ¶w. Marii Magdaleny, w listopadzie 1945 roku wyjecha³ do Katowic, gdzie obj±³ wikariat w parafii Chrystusa Króla. Zagro¿ony aresztowaniem przez komunistów, zosta³ skierowany na studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie nastêpnie obj±³ stanowisko asystenta na Wydziale Filozoficznym. Opu¶ci³ KUL w prote¶cie przeciwko wprowadzeniu na katolicka uczelniê komunistycznej organizacji m³odzie¿owej ZMP.
Potem przez 10 lat uczy³ w Wy¿szym Seminarium Duchownym w Olsztynie, a w 1962 roku wróci³ do pracy na KUL. W 1965 roku papie¿ Pawe³ VI mianowa³ go biskupem diecezjalnym w Przemy¶lu. Nie uznawa³ kompromisów z komunistami, publicznie wystêpowa³ przeciwko narzuconej ateizacji, konsekwentnie usuwa³ ksiê¿y, którzy poszli na wspó³pracê z bezpiek±, w swojej kurii biskupiej wykry³ za³o¿on± tam aparaturê pods³uchow± i kaza³ j± zniszczyæ. Ustanowi³ 220 nowych parafii, mimo represji i kar zbudowa³ ponad 400 ko¶cio³ów, w tym wiele bez oficjalnych pozwoleñ. Od 1967 a¿ do koñca swojej s³u¿by by³ cz³onkiem Rady G³ównej Episkopatu Polski, a w latach 1967-1989 uczestniczy³ w rozmowach z komunistami jako cz³onek Komisji Wspólnej Episkopatu i Rz±du PRL. Wspiera³ opozycjê, mia³ kontakty z Komitetem Obrony Robotników i Ruchem Obrony Praw Cz³owieka i Obywatela, popiera³ Komitety Samoobrony Ch³opskiej, a od 1980 roku „Solidarno¶æ”.
Ju¿ w wolnej Polsce w 1991 roku Jan Pawe³ II nada³ mu godno¶æ arcybiskupa, a w 1992 roku ustanowi³ metropolit± przemyskim. By³ to ju¿ gest uznania na koniec biskupiej pos³ugi, bo w 1993 roku, po ukoñczeniu 75 lat, arcybiskup Tokarczuk z³o¿y³ rezygnacjê. 3 maja 2006 roku prezydent RP Lech Kaczyñski udekorowa³ go najwy¿szym polskim odznaczeniem: Orderem Or³a Bia³ego.
W swojej diecezji utrzymywa³ tward± dyscyplinê. W¶ród biskupów bywa³ nielubiany za swoj± nieprzejednan± postawê wobec komunistycznego re¿imu, a tak¿e za swoj± popularno¶æ w kraju i za granic±. Wychowa³ wielu kap³anów i biskupów, m.in. biskupa Edwarda Frankowskiego, bliskiego wspó³pracownika Radia Maryja. Zas³u¿y³ sobie na wdziêczn± pamiêæ Polaków.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia January 03 2013
799 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
