Z pewno¶ci± zamachy, dokonane w ostatni± sobotê w Norwegii, jeszcze d³ugo bêd± opisywane i komentowane . Na razie wci±¿ wiemy za ma³o, ¿eby oceniæ przyczyny tej tragedii. Ale jest pewne podobieñstwo do wydarzeñ znacznie nam bli¿szych, do – na szczê¶cie w znacznie mniejszej skali – zamachów bombowych w Krakowie. Bomba, która wybuch³a w centrum Oslo, zosta³a wykonana ze ¶rodków chemicznych, u¿ywanych do produkcji nawozów. Materia³y wybuchowe, których u¿yto w Krakowie, zosta³y wyprodukowane w piwnicy sposobami ca³kowicie amatorskimi. A wiêc praktycznie ka¿dy, komu przyjdzie do g³owy szalony pomys³ zwrócenia na siebie uwagi poprzez zbrodniê, mo¿e tak± bombê skonstruowaæ. W Krakowie szczê¶liwie nikt nie zgin±³, a ofiary wybuchu zosta³y jedynie lekko ranne. W Oslo wybuch zdemolowa³ kilka rz±dowych gmachów, zginê³o prawdopodobnie 7 osób (znacznie tragiczniejszy by³ bilans drugiego zamachu, dokonanego na wyspie Utoya, z u¿yciem karabinu maszynowego), a kilka ulic w centrum miasta zasypa³y tony rozbitego szk³a.
Zorganizowanych terrorystów mo¿na ¶cigaæ, mo¿na do ich zwalczania u¿ywaæ najnowocze¶niejszych ¶rodków technicznych, mo¿na ich ¶ledziæ wspólnym wysi³kiem wielu wywiadów i s³u¿b specjalnych. Jak ustrzec siê przed jednym szaleñcem (bynajmniej nie chorym psychicznie, najwy¿ej nieco niezrównowa¿onym), który samotnie, w tajemnicy przed otoczeniem, przygotowuje zamach?
Na norweskiej wyspie, na której odbywa³ siê obóz kilkuset m³odych polityków i na której zamachowiec w ci±gu przesz³o godziny zastrzeli³ prawie sto osób – nie by³o ani jednego policjanta. Nie mia³ kto broniæ bezbronnych ofiar przed kulami zamachowca. W czasie, gdy w Krakowie zamachowiec podk³ada³ jeden z ³adunków wybuchowych, podobno policja zosta³a zawiadomiona o dziwnym zachowaniu obcego cz³owieka na terenie cudzej posesji, ale informacjê zlekcewa¿y³a. Kto¶ pó¼niej t³umaczy³, ¿e widocznie w pobli¿u nie by³o ¿adnego radiowozu.
Oczywi¶cie, wszyscy uwa¿amy, ¿e w Polsce policjantów jest za ma³o, s± ¼le wyposa¿eni i za s³abo wynagradzani za ciê¿k± s³u¿bê. Byæ mo¿e w Norwegii jest podobnie. Z drugiej strony czêsto s³yszy siê te¿ narzekania na nieuzasadnione albo zbyt brutalne interwencje policji. Ale ograniczanie mo¿liwo¶ci dzia³ania policji sprzyja przestêpcom. Trzeba siê wiêc na co¶ zdecydowaæ.
W czasach powszechnego i ³atwego dostêpu do broni oraz w czasach otwartych granic, dla naszego bezpieczeñstwa konieczne jest wzmocnienie policji. Rz±d nie mo¿e zas³aniaæ siê brakiem pieniêdzy – na bezpieczeñstwo pieni±dze musz± siê znale¼æ. Jedynym sposobem uchronienia siê przed terroryzmem, zorganizowan± przestêpczo¶ci±, przemytem narkotyków i broni, korupcj± czy wreszcie zwyk³ym chuligañstwem, jest wzmacnianie policji i s³u¿b ochrony pañstwa. A tak¿e s³u¿b, które w razie potrzeby s± w stanie szybko i skutecznie udzieliæ pomocy, czyli stra¿y po¿arnej i s³u¿b medycznych. Bez ich wzmocnienia bêdziemy zdani wy³±cznie na w³asn± ostro¿no¶æ i trochê szczê¶cia.
Profilaktyka czy dzia³ania wychowawcze nic tu nie pomog±. Przestêpcy musz± siê baæ, a szaleñcy musz± byæ przekonani, ¿e policja jest w stanie pokrzy¿owaæ ka¿dy ich plan. Oszczêdzanie na bezpieczeñstwie jest tylko zachêt± dla ³amania prawa.
Ryszard Terlecki
· Napisane przez Administrator
dnia July 28 2011
927 czytañ ·
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
