[2025.06.27] Na szczupaka (3)
Dodane przez Administrator dnia 27/06/2025 20:39:01

---

Szczupaki generalnie łowione są albo na żywca (ewentualnie na martwą rybkę) lub na spinning. I chyba ta druga metoda najbardziej kojarzy się ze szczupakami. Spinning jest metodą, która zapewnia wędkarzowi nad wodą aktywność. Bo przecież rzucając blachą przemieszczamy się wzdłuż brzegu rzeki czy jeziora. A jeśli łowimy z łodzi, to przemieszczamy się wraz z nią. Taką aktywność nad wodą gwarantuje jeszcze tylko mucha – muchowcy, też potrafią wędrować kilometrami. Na dodatek brodząc w wodzie.
Do spinningowania zachęcają doskonałe dzisiaj wędziska, wykonane ze sztucznego tworzywa. Lekkie, giętkie i wytrzymałe. Gdzie te czasy, gdy łowiło się z wykorzystaniem wędzisk bambusowych, czy – a to już był szczyt techniki i elegancji – wędzisk tonkinowych, sklejonych w sześciokąt. Z taką klejoneczką człowiek paradował nad wodą jak dzisiaj młodzi paradują w swoich bmw na naszych ulicach. Ale, jak wspomniałem, dzisiaj wędziska są niemal doskonałe, a przy tym relatywnie tanie.
W spinningu najlepiej sprawdzają się wędziska ze szczytówką o dużej sprężystości. Używając takich wędzisk w trakcie wyrzutu nie trzeba używać zbyt dużej siły całej ręki. Wystarczy wprawny, przetrenowany, zgrabny ruch przegubu dłoni, aby blacha wylądowała celnie w zakładanej przez nas odległości, w zakładanym miejscu. Mniej doświadczeni spinningiści niesłusznie sugerują, że odpowiednio dalekie wyrzuty gwarantuje jedynie długie wędzisko. To oczywiste, że wędzisko nie może być zbyt krótkie, ale trzeba pamiętać, że o długości rzutu blachy decyduje prędkość początkowa nadana przynęcie, a tę uzyskuje się przede wszystkim dzięki sprężystości szczytówki. Kolejną ważną kwestią jeśli chodzi o wyrzuty blachy, jest dobre wyważenie całego zestawu. Takie dobre wyważenie uzyskujemy przez odpowiednie usytuowanie kołowrotka, który staramy się mocować bliżej nasady dolnika wędziska. A najbardziej precyzyjnie możemy wyważyć zestaw wtedy, gdy dolnik zaopatrzony jest w przesuwane pierścienie.
Oczywiście nie muszę chyba dodawać, że kołowrotek używany przy spinningowaniu powinien mieć stałą szpulę, na którą nawijamy przynajmniej sto metrów żyłki. Super, gdy do naszego kołowrotka mamy dwie lub trzy wymienne szpule. Możemy na nich mieć żyłki o różnej grubości. Z kolei hamulec kołowrotka zawsze ustawiamy nieco poniżej granicy wytrzymałości żyłki. W praktyce hamulec dokręcamy tak, aby przy pociągnięciu ręką z dość dużą siłą, żyłka dała się wysnuć ze szpuli jeszcze płynnie, ale niemal na granicy „skoków”, czyli mocnych, krótkich pociągnięć.
Wybierając się nad wodę nie wystarczy jedynie zabranie ze sobą kija do spinningowania. Zestaw minimum dla spinningisty to: plecak, który umożliwia łowienie aktywne, podbierak, hak holowniczy, który może się przydać przy holowaniu rekordowej ryby – a takiej przecież nigdy wykluczyć nie można, rozwieracz rybiego pyska, ciężarki do obciążenia blaszek (błystek) i płaskie cążki do zaciskania ciężarków oraz siatka do przetrzymywania złowionych ryb. A przed każdą wyprawą dobrze jest też przejrzeć nasze blaszki, naostrzyć stępione kotwiczki i ułożyć je w pudełku tak, żeby nie plątały się ze sobą. I mając wszystko przygotowane, możemy wreszcie jechać nad wodę.

Jakub Kleń