Pierwsza próba uzgodnienia zasad wspó³pracy pomiêdzy PiS-em a Platform±, nie przynios³a efektów. Wydaje siê nawet, ¿e efektów przynie¶æ nie mog³a w czasie, gdy obie partie zaanga¿owane s± w kampaniê prezydenck±. Jest niemal pewne nie tylko, ¿e ostateczna walka rozegra siê pomiêdzy Lechem Kaczyñskim, a Donaldem Tuskiem, ale równie¿, ¿e obaj g³ówni kandydaci zmierz± siê ze sob± w drugiej turze. Ten fakt w sposób oczywisty narzuca sposób postêpowania przed rozstrzygniêciem wyborów prezydenckich: dla obu partii zadaniem w tej chwili najwa¿niejszym jest zwyciêstwo w³asnego kandydata i temu zarówno sztaby wyborcze, jak i partyjni dzia³acze, musz± chwilowo podporz±dkowaæ wszelkie polityczne dzia³ania.
Mo¿na nawet powiedzieæ, ¿e na wyniku rywalizacji o prezydenturê bardziej zale¿y Platformie Obywatelskiej, która przegra³a z PiS-em wy¶cig do Parlamentu i teraz walczy o swoj± pozycjê w przysz³ym uk³adzie w³adzy. Je¿eli Lech Kaczyñski wygra wybory, to PO nie tylko bêdzie musia³a pogodziæ siê ze stopniow± marginalizacj±, ale równie¿ zapewne dotkn± j± podzia³y i roz³amy, zrodzone z powyborczych rozliczeñ. Z drugiej strony Prawo i Sprawiedliwo¶æ stara siê przekonaæ dot±d nieprzekonanych, ¿e gruntowna przebudowa pañstwa, zas³uguj±ca na zast±pienie nazwy III RP na IV RP, nie jest mo¿liwa bez prezydentury Kaczyñskiego.
Na razie mamy wiêc do czynienia z wzajemnymi uszczypliwo¶ciami oraz irytuj±cym pozowaniem niektórych polityków Platformy (wyró¿nia siê tu szczególnie Bronis³aw Komorowski) na najm±drzejszych na ¶wiecie posiadaczy stuprocentowej racji. Do ulubionych ich zajêæ nale¿y oskar¿anie PiS-u o socjalizm, podczas gdy w³a¶ciwszym okre¶leniem by³by tu spo³eczny solidaryzm, wywodz±cy siê z koncepcji chrze¶cijañskiej demokracji. Plan rozwoju budownictwa mieszkaniowego czy skutecznej reformy wymiaru sprawiedliwo¶ci nie mo¿e byæ z góry odrzucany tylko dlatego, ¿e dot±d nikomu siê nie uda³. A mo¿e uda siê PiS-owi? Najwy¿szy czas, aby wyrwaæ siê z zaklêtego krêgu niedo³êstwa i prywaty, tak charakterystycznego dla naszego ¿ycia publicznego.
Ta permanentna nieudolno¶æ w³adzy jest dokuczliwa równie¿ w Krakowie. Ka¿dy z nas na co dzieñ ma z ni± do czynienia, np. poruszaj±c siê po mie¶cie samochodem lub ¶rodkami miejskiej komunikacji. Rozgrzebane miesi±cami budowy, postêpuj±ce w ¶limaczym tempie, b±d¼ zarzucone zaraz po rozpoczêciu, tak jak ma to miejsce na Rondzie Mogilskim, zmuszaj± do niecierpliwego oczekiwania na jaki¶ o¿ywczy przeci±g, który wymiecie miejscowych nieudaczników. A przecie¿ komunikacja to nie jedyny obszar b³êdów i zaniedbañ. Kraków, który w Europie i w ¶wiecie coraz powszechniej uwa¿any jest za wizytówkê Polski, zas³uguje zarówno na rz±dowe wsparcie, jak i na samorz±dow± energiê i kompetencjê.
Ale wybory samorz±dowe dopiero za rok i dla zwyciêskich dzi¶ partii bêdzie to okres wa¿nego testu, którego rezultat przes±dzi o przysz³orocznych wynikach. Na razie wymieniani s± kandydaci na stanowiska w administracji i rozmaitych urzêdach. Ka¿dy tydzieñ zw³oki jest tygodniem straconym, poniewa¿ przewidziani do wymiany urzêdnicy zwykle nie zajmuj± siê ju¿ niczym innym, jak szukaniem sobie nowych posad. Musimy byæ jednak cierpliwi i z tym wiêksz± determinacj± wzi±æ udzia³ w wyborach prezydenckich – mo¿e siê przecie¿ okazaæ, ¿e to w³a¶nie nasz g³os przewa¿y szalê zwyciêstwa. A potem bêdziemy siê przygl±daæ poczynaniom nowych w³adz, tak aby wiedzieæ, komu za rok powierzyæ nasze lokalne sprawy.
Ryszard Terlecki
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
