Putin z¿yma siê, z³o¶ci, w¶cieka, bije piê¶ci± w stó³ i ruga swoich ministrów. Putin nie mo¿e zasn±æ z bezsilnej irytacji, nad ranem mêcz± go ponure zjawy, a rano raporty wywiadu przysparzaj± nowych zgryzot. Putin traci g³owê, nie wytrzymuje nerwowego napiêcia, wybucha bezradnym gniewem. Co tak bardzo denerwuje rosyjskiego prezydenta, przywódcê by³ego mocarstwa, obroñcê nieistniej±cego ju¿ imperium?
Denerwuje go przypomnienie wydarzeñ, od których rozpoczê³a siê katastrofa sowieckiego molocha. By³ wtedy drobnym trybikiem w potê¿nej machinie, której tajna sieæ mia³a przygotowaæ sowieckie zwyciêstwo nad ¶wiatem. By³ funkcjonariuszem KGB i wierzy³, ¿e za kilkana¶cie lat Czerwona Armia odbêdzie swoj± defiladê przed Bia³ym Domem. Latem 1980 roku nie by³y to bynajmniej bezpodstawne mrzonki.
Wszystko sz³o jak najlepiej, skoro sto tysiêcy sowieckich ¿o³nierzy przemierza³o w³a¶nie bezdro¿a Afganistanu, kieruj±c siê na po³udnie i czekaj±c rozkazu, aby ruszyæ na Pakistan i zdobyæ bazy nad Oceanem Indyjskim. Na wszystkich kontynentach Zwi±zek Sowiecki pozyskiwa³ nowych sojuszników i klientów. W Ameryce ¦rodkowej uzbrojeni przez Sowiety i Kubê rebelianci zdobyli w³a¶nie stolicê Nikaragui i rozpoczêli likwidacjê politycznych przeciwników. Ros³a w si³ê czerwona partyzantka w s±siednim Salwadorze, na Jamajce lewica wygra³a wybory, a na Grenadzie w³adzê zdoby³ re¿im, zaopatrywany przez Kubê i Pó³nocn± Koreê. Wokó³ Kuby, najwa¿niejszej bazy komunizmu w Ameryce, powstawa³a grupa pañstewek, gotowych maszerowaæ drog± Fidela Castro. W Afryce uk³ady o przyja¼ni z ZSRR podpisa³y Etiopia, Angola, Kongo, Gwinea, prosowiecki re¿im powsta³ na Madagaskarze, a w Zairze trwa³a interwencja wojsk kubañskich, wys³anych na pomoc miejscowym rewolucjonistom. Na Bliskim Wschodzie z ZSRR wspó³pracowa³y Libia, Syria, Irak i Jemen. W Azji wojska Wietnamu opanowa³y Kambod¿ê, komuni¶ci rz±dzili te¿ w Korei Pó³nocnej i Laosie, lewicowa dyktatura panowa³a w Birmie, a komunistyczna partyzantka dawa³a siê we znaki rz±dom Malezji, Tajlandii i Filipin. Sowiecka ofensywa na wszystkich kontynentach zapowiada³a kolejne sukcesy, a KGB by³a wszêdzie stra¿± przedni± komunistycznych przewrotów. Jak przyjemnie by³o wówczas wypinaæ pier¶ po zas³u¿one ordery, przyjmowaæ kolejne awanse i szykowaæ siê do wypraw na podbój kolejnych ofiar.
Wtedy w³a¶nie, u szczytu powodzenia sowieckiej ekspansji, w samym sercu imperium, w skolonizowanej Wschodniej Europie, w najwiêkszym kraju tego regionu, czyli w Polsce, zaczê³a siê awantura, której skali nie przewidzieli nawet sowieccy fachowcy od politycznych prognoz. W nadmorskim mie¶cie, którego pró¿no by³o szukaæ na mapach, wisz±cych w sowieckich szko³ach, wybuch³ strajk w stoczni o swojskiej nazwie Lenina, widocznie jednak nie pa³aj±cej swojsk± mi³o¶ci± do Kraju Rad. Ten strajk nale¿a³o zdusiæ si³±, ale przegapiono dogodny moment, a¿ strajk rozszerzy³ siê na dziesi±tki zak³adów w ca³ym kraju. Nieudolny namiestnik podpisa³ umowê ze strajkuj±cymi robotnikami i chocia¿ zaraz potem odes³ano go na emeryturê, to wydana zgoda na tworzenie antykomunistycznej organizacji, udaj±cej zwi±zek zawodowy, zmobilizowa³a masy ba³amucone przez imperialistyczn± propagandê. Ten strajk sta³ siê magicznym punktem zwrotnym, bo równocze¶nie nadesz³y wiadomo¶ci o ciê¿kich stratach w Afganistanie, a jesieni± wybory w USA wygra³ Ronald Reagan, pozwalaj±cy sobie Zwi±zek Sowiecki nazywaæ imperium z³a. Nie minê³o kilka lat i trzeba by³o pakowaæ walizki i wynosiæ siê z kolejnych pañstw, a zaraz potem rozpad³a siê niezwyciê¿ona Ojczyzna Proletariatu.
Putin popada w histeryczn± w¶ciek³o¶æ, gdy w Polsce, w Europie i na ¶wiecie obchodzi siê rocznicê wydarzeñ, które zmieni³y bieg historii. Czy mo¿na mu siê dziwiæ?
Ryszard Terlecki
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
