Siedz±c nad wod±, sta³em siê przypadkowym ¶wiadkiem rozmowy dwóch m³odych, wêdkuj±cych ch³opaków. Obaj za¿arcie dyskutowali o wy¿szo¶ci preferowanej przez siebie metody po³owu. – Sp³awik jest najlepszy – mówi³ jeden z nich. – Gruntówka, to tylko bierne siedzenie nad wod±. A tutaj, popatrz. Sp³awik stoi nieruchomo, za chwilê lekko podryguje, ko³ysze siê, idzie pod wodê... To jest prawdziwe ³owienie. – Ale za to na grunt ³owiê wiêksze ryby – argumentowa³ drugi.
Oczywi¶cie s± zwolennicy jednej i drugiej metody po³owu. Gdyby za kryterium atrakcyjno¶ci uznaæ aktywno¶æ wêdkarza, to bez w±tpienia najbardziej aktywni s± spinningi¶ci i muszkarze. Ci to siê dopiero nachodz±, nie mówi±c o machaniu kijem. Ale wracaj±c do sp³awika i klasycznej gruntówki z bombk± sygnalizacyjn± - zamiast spieraæ siê, która z metod jest bardziej skuteczna czy sportowa, lepiej zastanowiæ w jakich warunkach, któr± z nich zastosowaæ. W „Wiadomo¶ciach Wêdkarskich” z 1994 roku znalaz³em sensowny artyku³ w³a¶nie na ten temat. Autor, podpisuj±cy siê jako „Witalis” wymienia sze¶æ okoliczno¶ci, w których warto zarzuciæ na grunt:
1 – gdy ryby trudno zwabiæ blisko stanowiska i tylko po³ów z dalszych odleg³o¶ci gwarantuje przyzwoite wyniki (dotyczy to zwykle wiêkszych okazów);
2 – gdy silny wiatr uniemo¿liwia korzystanie ze sp³awika;
3 – kiedy ryby s± bardzo ostro¿ne i nieufne (gdy p³osz± je nawet drgania wody wywo³ane napiêt± ¿y³k±) i lepiej bior± przynêtê le¿±c± na dnie;
4 – gdy ³owimy w dobrze zanêconym ³owisku, czyli wtedy, gdy warto przez d³u¿szy czas przytrzymaæ przynêtê na gruncie w ¶ci¶le okre¶lonym miejscu;
5 – gdy ³owisko ma bardzo zró¿nicowane ukszta³towanie dna, na przyk³ad liczne do³ki, i gdzie precyzyjne prowadzenie przynêty z zestawem sp³awikowym by³oby z tego powodu bardzo trudne.
Ja dodam jeszcze jedn± okoliczno¶æ: gdy ³owimy ryby, które pokarm pobieraj± z dna - na przyk³ad leszcze. Co prawda z³owi³em trochê leszczy na wêdkê sp³awikow± (ustalaj±c w miarê precyzyjnie odleg³o¶æ miêdzy dnem i lustrem wody, tak by haczyk z przynêt± pa³êta³ siê po dnie), ale najwiêksze okazy wyci±ga³em na klasyczn± gruntówkê z sygnalizatorem lub drgaj±c± szczytówk±.
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
