Czy ten szczególny czas w ciągu roku, jakim jest czas Wielkiego Postu można lubić? Przede wszystkim trzeba zadać sobie pytanie, czy ten czas jest dla nas czasem szczególnym? Bo jeśli są to takie same tygodnie, jak pozostałe w ciągu roku, to w Wielkim Poście niczego wyjątkowego nie ma. Ale dla wielu Polaków, w których rodzinach od pokoleń pielęgnowano przywiązanie do tradycji, Wielki Post ma swój niezaprzeczalny urok i klimat – pełen zadumy klimat Dróg Krzyżowych i Gorzkich Żali, urok budzącej się powoli do życia przyrody, urok rezygnacji z ulubionych zachcianek i odkładania zaoszczędzonych w ten sposób pieniędzy, by przeznaczyć je na wsparcie dla potrzebujących, urok Niedzieli Palmowej, klimat wyczekiwania na Wielki Tydzień, na święcenie pokarmów w Wielką Sobotę i na radosny finał tego oczekiwania – na Uroczystość Zmartwychwstania.
Dobrze, że w Polsce jest to tradycja, która każdego roku pielęgnowana jest na nowo. Że te wszystkie uroczystości i ceremonie gromadzą ludzi, którzy autentycznie je przeżywają.
Bo to wszystko, co dzieje się u nas w Wielkim Poście aż do Wielkanocy, to nasze wielowiekowe dziedzictwo. Dziedzictwo, o które musimy dbać, jeśli chcemy, by Polska pozostała krajem jaki znamy - krajem w którym czujemy się dobrze, u siebie.
Jan L. FRANCZYK
Ten serwis używa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowią tylko część materiałów, które w całości znaleźć można w wersji drukowanej "Głosu - Tygodnika Nowohuckiego".
