Od pi±tku mamy ju¿ marzec. Czas przedwio¶nia i wiosny. Czas, kiedy przyroda po zimowym ¶nie znów budzi siê do ¿ycia. I tak jak jesieñ, chocia¿ bywa s³oneczna, z³ota i piêkna, nape³nia mnie melancholi±, bo przecie¿ zwiastuje zimê, tak marzec budzi we mnie rado¶æ – bo przed nami pe³nia wiosny, lato, s³oneczne miesi±ce jesieni, a kolejna zima dopiero pod koniec roku.
Lubiê pocz±tkiem marca zej¶æ nad podgórskie strumyki i rzeczki. Lubiê przygl±daæ siê wyrastaj±cym z ziemi bia³ym przebi¶niegom, pêczniej±cym pêdom wierzby, a pó¼niej pojawiaj±cym siê nie¶mia³o pierwszym kaczeñcom. Lubiê s³uchaæ radosnego ¶wiergotu ptactwa, które doskonale wyczuwa zbli¿aj±ce siê ciep³e tygodnie. Po prostu – lubiê przedwio¶nie i wiosnê.
Gdy sp³yn± ju¿ lody i stopnieje ¶nieg, gdy woda zaczyna wyra¼nie siê ocieplaæ, rybom zaczyna powracaæ apetyt. ¯erowaæ zaczyna wiele gatunków, w¶ród nich p³ocie, okonie, kr±pie, jazie, leszcze, klenie i jelce. W krainie brzany coraz aktywniej ¿eruj± ¶winki, certy i oczywi¶cie brzany. Problem tylko w tym, ¿e te trzy ostatnie gatunki maj± okres ochronny od 1 stycznia – brzana i certa do 30 czerwca (dotyczy certy wystêpuj±cej w Wi¶le powy¿ej zapory we W³oc³awku i w pozosta³ych rzekach, bo poni¿ej zapory we W³oc³awku a¿ do uj¶cia Wis³y okres ochronny dla certy trwa od 1 wrze¶nia do 30 listopada), a ¶winka do 15 maja. W Ma³opolsce na te ryby bêdzie wiêc mo¿na zapolowaæ dopiero w wakacje.
Wczesn± wiosn± warto wybraæ siê z lekkim zestawem spinningowym na klenie. Z kleniowych ³owisk osobi¶cie preferujê Dunajec w okolicach mostu na drodze krajowej z Krakowa do Tarnowa. Doj¶cie do wody jest tam do¶æ komfortowe. Dunajec jest do¶æ szeroko rozlany. Sporo w jego korycie kamiennych ³ach, które u³atwiaj± przemieszczanie siê. Woda, poza do³kami, nie jest g³êboka i mo¿na swobodnie wêdrowaæ w górê rzeki – od ³achy do ³achy. Oczywi¶cie je¶li woda nie jest wezbrana po opadach albo po wiosennych roztopach – wtedy Dunajec staje siê wyj±tkowy niebezpieczny.
Na klenia sprawdza³y mi siê niewielkie obrotówki nr 0 lub 1 i bardzo cienka ¿y³ka. Blaszkê rzuca³em zawsze z ukrycia, a sam± przynêtê prowadzi³em powoli. Klenie o tej porze roku nie s± zbyt ¿wawe i jego ataki nie s± szybkie. Blaszkê podawa³em zazwyczaj kilka metrów powy¿ej domniemanego lub zaobserwowanego stanowiska klenia i nawija³em ¿y³kê z przerwami. Stara³em siê wykonywaæ p³askie rzuty, takie, aby w zetkniêciu z wod± blaszka nie powodowa³a zbyt g³o¶nego plusku.
Klenie mo¿na te¿ oczywi¶cie ³owiæ z powodzeniem na lekk± ¿ywcówkê, na gruntówkê i na przep³ywankê – taki przep³ywankowy zestaw prowadzimy jak najdalej pd stanowiska wêdkarza. Klenie nie s± zbyt wybredne je¶li chodzi o przynêtê. Skusz± siê i na niewielk± uklejkê, na czerwonego robaka, na pêczek ochotek, a nawet na kawa³ek bu³ki czy ma³y filecik ¶wie¿ej rybki.
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
