W ostatnich tygodniach pisa³em w tym miejscu o troci wêdrownej i o g³owacicy. Wypada zatem parê s³ów napisaæ o rybie (równie¿ nale¿±cej do ³ososiowatych), która kiedy¶ do¶æ licznie wystêpowa³a szczególnie w rzekach po³udniowej Polski, a dzi¶ jedynie sporadycznie pojawia siê na haczyku. Oczywi¶cie mam na my¶li lipienia.
Lipieñ, czyli Thymallus thymallus, swoj± ³aciñska nazwê zawdziêcza najprawdopodobniej temu, ¿e ryba ta, po wyjêciu jej z wody, ma wyra¼nie wyczuwalny tymiankowy zapach. Cech± charakterystyczn± lipienia jest wysoka p³etwa grzbietowa z czerwonymi i czarnymi plamami. Cia³o lipienia jest d³ugie, pokryte drobn± ³usk±. Szczêka górna jest nieznacznie d³u¿sza od dolnej. Ryba ta z wierzchu jest szara z zielonym lub niebieskim odcieniem, spód jest bia³awy, boki srebrzyste, czasem z³otawe. Na grzbiecie wystêpuj± nieregularne, czarne plamki, u m³odych plamy wystêpuj± te¿ na bokach. Wystêpuje tu dymorfizm p³ciowy. Samiec jest wiêkszy od samicy. Jego p³etwy równie¿ s± wiêksze.
W Polsce lipienie mo¿na spotkaæ rzekach Pomorza, Karpat i Sudetów. Zasiedla g³ównie rzeki, w jeziorach jest spotykany bardzo rzadko. Latem przebywa na kamienistych p³yciznach, zim± przenosi siê do g³êbszych wód. Jest bardzo wra¿liwy na zanieczyszczenia wody. I to jest w³a¶nie g³ówna przyczyna tego, ¿e dzisiaj nie go w takiej obfito¶ci jak kiedy¶. Lipieñ preferuje czyste i zimne wody bogate w tlen. Tak zwana "kraina lipienia" zaczyna siê w momencie, w którym potok górski zamienia siê w niewielk± rzekê.
Lipienie to drapie¿niki. Zjadaj± owady, g³ównie ich larwy, skorupiaki. Chwytaj± te¿ owady, które lataj± nad powierzchni± wody. Zjadaj± ikrê innych ryb.
Lipienie najczê¶ciej ³owi siê na sztuczn± muszkê, chocia¿ mo¿na próbowaæ równie¿ i na ma³± b³ystkê obrotow± metod± spiningow±. Zaciêty lipieñ rozpoczyna gwa³town± walkê, ucieka d³ugimi wypadami i wyskakuje czêsto ponad wodê.
Okres ochronny dla lipienia trwa od 1 marca do 31 maja. Wymiar ochronny wynosi 30 cm, za¶ dzienny limit po³owu 5 sztuk (³±cznie z pstr±gami). Rekordowy lipieñ z³owiony na wêdkê mierzy³ 54 centymetry i wa¿y³ 1.35 kg. Z³owi³ go Edward Brach w roku 1971. Nie wiem, czy rekord ten zosta³ pobity.
Miêso lipienia jest bia³e, smaczne i ubogie w o¶ci, które s± rozmieszczone g³ównie w przedniej czê¶ci cia³a i partii grzbietowej. Znawcy przedk³adaj± lipienia nad pstr±ga. £uski lipienia, mimo ¿e osadzone do¶æ mocno, ³atwo daj± siê usun±æ w trakcie skrobania.
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
