Opozycja totalna (raczej gamoniowata) jest bardzo zmartwiona: donosy na Polskê mog± nie przynie¶æ planowanego efektu. Komisja Europejska (m.in. po wypowiedziach Wêgier i Litwy) straci³a ochotê na karanie Polski za „podwa¿anie demokracji”. Ta sama komisja za rz±dów Platformy i PSL nie widzia³a niczego niew³a¶ciwego choæby w wybieraniu „na zapas” sêdziów Trybuna³u Konstytucyjnego przed wyborami albo w u¿ywaniu wszystkich mediów – prywatnych i publicznych – do ordynarnej propagandy przeciw ówczesnej opozycji czyli Prawu i Sprawiedliwo¶ci. Kiedy pos³uszni Brukseli i Berlinowi potakiewicze przegrali wybory i stracili w³adzê, uznano za w³a¶ciwe rozwi±zanie przewrót przy u¿yciu si³y i okupacjê Sejmu przez pos³ów PO i Nowoczesnej. Te metody w Brukseli uznano za w pe³ni demokratyczne, podobnie jak zaanga¿owanie sêdziowskiej „elity” w uliczne manifestacje. Gdy „ulica” zawiod³a, z odsiecz± mia³a przybyæ „zagranica”, oskar¿aj±c polski rz±d o faszyzm, nacjonalizm, antysemityzm i wszystko co tylko przychodzi³o do g³owy donosicielom z Polski. Ale PiS nie straci³ w³adzy, opozycja kompromitowa³a siê raz za razem, a na Wêgrzech kolejny sukces Orbana pokaza³, ¿e rz±dy prawicy s± jednak mo¿liwe (potwierdzi³y to tak¿e wybory w Austrii). Teraz w Europie ju¿ ma³o kto powa¿nie traktuje lamenty Schetyny czy Lubnauer, podobnie jak ma³o kto s³ucha skarg Tuska, który okaza³ siê s³abym przewodnicz±cym Rady Europejskiej. Przed przysz³orocznymi wyborami do Parlamentu Europejskiego brukselscy urzêdnicy wol± nie zaostrzaæ sporów z Polsk±, Wêgrami czy innymi pañstwami Europy ¦rodkowej. Tym bardziej, ¿e i w Niemczech, i we Francji (ale tak¿e w Szwecji czy we W³oszech) narasta z³o¶æ na nieodpowiedzialnych polityków, którzy pozwolili na zalew Europy Zachodniej przez imigrantów z Bliskiego Wschodu i Afryki.
Tymczasem w Polsce te¿ zbli¿aj± siê wybory i burdy uliczne niewiele ju¿ pomog±. Opozycja, aby zdobyæ g³osy, musi wykazaæ siê jakim¶ programem, którego nie widaæ i nic nie zapowiada, ¿eby pojawi³ siê w najbli¿szych miesi±cach. Wyg³upy w telewizyjnych dyskusjach ju¿ siê widzom przejad³y, wulgarne awantury, jak ostatnio w Toruniu (demonstranci przebrani za duchownych i parodia procesji, wszystko w oprawie rynsztokowych hase³), budz± wy³±cznie za¿enowanie, a obrona aferzystów zmusza do pow¶ci±gliwo¶ci w ocenie kandydatów PO na prezydentów czy radnych. Wymachiwanie europejsk± flag± na przedwyborczych wiecach nie bêdzie robi³o wiêkszego wra¿enia, skoro dobrze wiadomo, ¿e dopiero po nies³awnym odej¶ciu Komorowskiego, Tuska czy Kopaczowej, Polska odzyska³a g³os w instytucjach Unii Europejskiej i w stosunkach z sojusznikami z NATO.
W Platformie tli siê jeszcze naiwna wiara, ¿e powrót Tuska z Brukseli pozwoli odzyskaæ utracone przywileje i poczucie bezkarno¶ci, ale nawet w kierownictwie PO rosn± w±tpliwo¶ci, czy Polacy znów nabior± siê na frazesy o rzekomo zagro¿onej demokracji. Tym bardziej, ¿e na „powrocie do tego co by³o” skorzystaj± nieliczni, a reszcie znów wyd³u¿y siê wiek emerytalny, odbierze 500 plus i przekre¶li nadziejê na wy¿sze zarobki i emerytury.
Co pozostanie opozycji, poza poparciem TVN i „Gazety Wyborczej”? Co poza awanturami w Sejmie i pod Sejmem? Polacy rozs±dnie my¶l± o swojej przysz³o¶ci i nie pozwol± odebraæ sobie szansy, jaka po latach zastoju pojawi³a siê przed Polsk±.
Ryszard Terlecki
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
27: 1. Liczby mowia za siebie.