Od dawna w przeró¿nych poradnikach wêdkarskich mo¿na przeczytaæ, ¿e klenie ³owi siê przez ca³y rok. Ale ta prawda odnosi siê równie¿ do okoni. Wprawdzie specjali¶ci w po³awianiu tego drapie¿nika dodaj±, ¿e najlepsze wyniki osi±ga siê we wrze¶niu i pa¼dzierniku, ale i listopad – zw³aszcza je¶li jesieñ jest ciep³a – jest bardzo dobrym miesi±cem na okoniowe polowanie.
Okoñ jest ryb± ¿ar³oczn±, dlatego w¶ród s³odkowodnych rybaków opinie na jego temat s± ambiwalentne. Ryba ta po¿era du¿e ilo¶ci ikry i wylêgu – na tarliskach mo¿e byæ wiêc gro¼nym szkodnikiem. Okoñ nie gardzi nawet przedstawicielami w³asnego gatunku. Jak zauwa¿yli Piotr Borkowski i Witold Kopczyñski, autorzy niewielkiej monografii po¶wiêconej okoniowi, w niektórych zbiornikach w przewodzie pokarmowym okonia jego m³odsze pokolenie mo¿e stanowiæ nawet 80% znajduj±cej siê tam tre¶ci pokarmowej. Z drugiej strony okonie, jak przedstawiciele wodnego korpusu sanitarnego, eliminuj± znaczn± ilo¶æ ryb chorych i os³abionych, wp³ywaj±c w ten sposób pozytywnie na stan ichtiofauny.
Okoñ chwyta przynêtê wyj±tkowo ³apczywie. Z t± ³apczywo¶ci± wi±¿e siê czêsto g³êbokie po³ykanie przynêty i problem z wyjêciem haczyka z okoniowego prze³yku. Wspomniani przez mnie Borkowski i Kopczyñski przypomnieli przy okazji opiniê Mieczys³awa Ró¿añskiego, wspó³pracownika „Okólnika rybackiego”, który w roku 1913 pisa³ tak: „Barbarzyñstwem tak¿e nazwaæ muszê wydzieranie haczyka za g³êboko po³kniêtego, co bardzo czêsto trafia siê przy po³owie okoni, wskutek ich ogromnej ³apczywo¶ci. Je¶li z³owiona ryba ma i¶æ do kosza, a haczyk za g³êboko uwi±z³, to lepiej uci±æ ¿y³kê przy paszczy, a nawi±zaæ nowy haczyk. Je¶li za¶, z³owiony okoñ nie przedstawi³ warto¶ci, to nale¿y go wpierw zabiæ uderzeniem w g³owê, a dopiero haczyk wyj±æ. Dla tych powodów nale¿y mieæ tak¿e ze sob± wiêksz± ilo¶æ haczyków, nie ¿a³owaæ tych¿e, gdy¿ przy sprawianiu ryby haczyki siê zwróc±”.
Opinia sprzed stu lat, ale wydaje siê byæ aktualna. Sam widzia³em jak wêdkarze, którym ¿al by³o pozbawiaæ okonia ¿ycia, pieczo³owicie wyd³ubywali haczyk z jego gardzieli, przy okazji mêcz±c i siebie i rybê co niemiara. Pó¼niej ryba by³a delikatnie wpuszczana do wody. Z jakim skutkiem? Otó¿ jeszcze przez jaki¶ czas dawa³a mizerne oznaki ¿ycia, a po kilku, kilkunastu minutach nieruchomia³a. Czy nie lepiej wiêc w takich sytuacjach (tak, jak radzi³ Ró¿añski) rybê po prostu zabiæ, a dopiero pó¼niej wydzieraæ z niej haczyk? A tak± u¶miercon± rybkê mo¿na przecie¿ wykorzystaæ w charakterze przynêty – choæby na sandacza czy miêtusa.
A skoro pojawi³a siê kwestia przynêty, to warto dodaæ, ¿e okonie ³owi siê na przynêty bardzo ró¿ne. Od ¿ywych i martwych rybek (p³otek, s³onecznic, ró¿anek, uklejek, kie³bi) przez larwy owadów, czerwone robaki i rosówki po przynêty sztuczne (ró¿ne gumki i blachy). I jak rzadko który gatunek ryby te ³owione s± niemal wszystkimi metodami sportowego po³owu ryb: na ¿ywca oraz spinning, na wêdkê sp³awikow± i gruntow±, a tak¿e na wêdkê podlodow±.
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
