W przeró¿nych poradnikach wêdkarskich mo¿na przeczytaæ, ¿e klenia mo¿na ³owiæ przez ca³y rok. To prawda – mo¿na. Tyle, ¿e nie zawsze z dobrym skutkiem. Chocia¿ muszê przyznaæ, ¿e uda³o mi siê kiedy¶ z³owiæ niewielkiego klenia w drugiej po³owie grudnia, w niewielkim, niezamarzniêtym potoku. To by potwierdza³o poradnikowe przekonanie, ¿e klenia faktycznie mo¿na ³owiæ z powodzeniem przez ca³y rok.
Z drugiej jednak strony s± okresy, gdy ryba ta ¿eruje bardziej aktywnie i z³owienie jej nie graniczy ju¿ z wêdkarskim cudem. Klenie piêknie bior± na przyk³ad w czerwcu. £owi³em je wtedy z powodzeniem na mocno dojrza³e czere¶nie. Ale nie najgorszy bywa te¿ marzec. Gdy sp³yn± ostatnie lody i stopniej± ¶niegi, gdy temperatura wody zaczyna delikatnie pi±æ siê w górê, rybom powraca apetyt. Coraz aktywniej zaczynaj± ¿erowaæ p³ocie, jazie, leszcze i kr±pie, a tak¿e jelce i klenie w³a¶nie. Wczesn± wiosn± najlepsze brania bywaj± w godzinach po³udniowych.
Kleñ, chocia¿ nie nale¿y do ryb wybrednych je¶li chodzi o rodzaj przynêty, to nale¿y niestety do ryb p³ochliwych. Dlatego zestaw zawsze staram siê prowadziæ jak najdalej od swojego stanowiska – oczywi¶cie, na ile to jest mo¿liwe. Problemów nie ma gdy ³owimy w Dunajcu, ale mog± siê pojawiæ gdy ³owimy w niewielkiej rzeczce czy wrêcz potoku.
Jak wspomnia³em, klenie s± praktycznie wszystko¿erne, ale szczególnie wiosn± wykazuj± sk³onno¶æ do drapie¿nictwa – skuteczn± przynêt± staj± siê wówczas drobne ¿ywczyki, ¿abki czy gryzonie. Klenie kochaj± wody obfituj±ce w przeró¿ne kryjówki. Ich ulubionymi stanowiskami s± stanowiska na skraju nurtu i spokojnej wody, zakola i zatoki, odnogi starorzeczy, przykosy, do³ki w pobli¿u jazów, a tak¿e zaro¶niête, podmyte brzegi z pl±tanin± korzeni i ga³êzi. Klenie to kochaj± – byle tylko woda by³a raczej ch³odna i czysta.
W jednym z wêdkarskich poradników znalaz³em wyliczenie kleniowych przynêt. Przytoczê to wyliczenie, bo potwierdza ono tezê o wszystko¿erno¶ci tej ryby. A wiêc, na co ³owi siê klenie? Na b³otniarki, dziwog³ówki, kie³¿e, larwy chru¶cika, kijanki, larwy minoga, o¶liczki, larwy muchówki, pijawki, przekopnice, raki prêgowane, skójki, szcze¿uje, larwy widelnicy, larwy zabarwicy, na zatoczka rogowego, ¿yworódkê, na ¿ywce, bia³e robaki, chrab±szcze, larwy kornika, d¿d¿ownice, g±sienice, jelita, na jêtki, skrzep³± krew, miêso, pasikoniki, pêdraki, filety rybek, sery, skrzydlate mrówki, na s³oninê, szpik kostny, ¶limaki, ¶wierszcze polne, turkucie podjadki, w±trobê, glony poro¶lowe, groch, kaszê mannê, kukurydzê, makaron, miêkisz bu³ki, czere¶nie, wi¶nie i ¶liwki, pszenicê i skórki chleba. Gdy do tego dodamy przynêty sztuczne: blaszki i sztuczne muchy – wychodzi na to, ¿e klenie mo¿na ³owiæ praktycznie na wszystko.
Klenie s± piêkne. Ich srebrzyste boki z pomarañczo-czerwonawymi p³etwami parzystymi i odbytow± wygl±daj± naprawdê wyj±tkowo. Poza tym ryby te potrafi± zachwyciæ swoimi rozmiarami. Bo chocia¿ najczê¶ciej ³owione s± sztuki 30, 40-centymetrowe, to mo¿na trafiæ na klenia mierz±cego pó³ metra czy 60 centymetrów. Rekord Polski w po³owie tej ryby, o ile siê nie mylê, nadal nale¿y do Tadeusza Felisa, który w 1973 roku z³owi³ klenia mierz±cego a¿ 83 centymetry i wa¿±cego 6,30 kg.
Jakub Kleñ
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
