W zesz³ym tygodniu tygodnik „Wprost” opublikowa³ wyniki ankiety, przeprowadzonej w¶ród polskich dziennikarzy. Do udzia³u zaproszono 800 osób, reprezentuj±cych najwiêksze codzienne gazety, najpoczytniejsze spo³eczno-polityczne tygodniki, najwa¿niejsze telewizyjne i radiowe redakcje informacyjne. Odpowiedzia³o 195 osób, a wiêc zaledwie jedna czwarta pytanych. Dlaczego tylko tylu? Czy¿by okaza³o siê, ¿e wielu z nich nie posiada w³asnych pogl±dów, a jedynie powtarza to, czego wymagaj± od nich w³a¶ciciele gazet oraz telewizyjnych i radiowych stacji?
W ka¿dym razie ankieta potwierdzi³a, ¿e wiêkszo¶æ dziennikarzy ma pogl±dy raczej centrowe ni¿ zdecydowanie lewicowe oraz raczej liberalne ni¿ socjalistyczne. Spo¶ród partii najwiêkszym poparciem cieszy siê nie SLD (na Sojusz g³osowa³o tylko 3 procent, a na SDPL Borowskiego 4 procent), lecz Platforma Obywatelska (na któr± g³osowa³o 60 procent ankietowanych). Prawica w¶ród dziennikarzy jest ma³o popularna (za PiS-em opowiedzia³o siê 11 procent), natomiast nikomu nawet nie przysz³o do g³owy, aby oddaæ swój g³os na Samoobronê czy LPR. Charakterystyczny jest fakt, ¿e na g³osy a¿ 9 procent dziennikarzy mog³a liczyæ Partia Demokratyczna, która w rzeczywisto¶ci nie przekroczy³a wyborczego progu.
Dziennikarze w Polsce ró¿ni± siê wiêc od wiêkszo¶ci swoich europejskich kolegów, w¶ród których lewica ma znacznie wiêcej zwolenników. Nie znaczy to jednak, ¿e prezentuj± pogl±dy odpowiadaj±ce sympatiom wiêkszo¶ci polskiego spo³eczeñstwa. Przeciwnie, np. zwolenników PO jest w¶ród dziennikarzy prawie trzy razy wiêcej ni¿ w¶ród przeciêtnych wyborców. Niepokoj±cy jest natomiast fakt, ¿e niektórzy dziennikarze staraj± siê swoje przekonania narzuciæ czytelnikom oraz odbiorcom telewizyjnych i radiowych programów, czêsto czyni±c to w sposób tak nachalny, ¿e a¿ wywo³uj±cy skutek odmienny od zamierzonego.
Gdy gazety lub prywatne stacje telewizyjne otwarcie anga¿uj± siê w popieranie ulubionej partii, nie wywo³uje to naszej irytacji, poniewa¿ ich w³a¶ciciele za swoje pieni±dze mog± lansowaæ w³asne pogl±dy, byle tylko nie udawali, ¿e to co robi±, jest dziennikarstwem, a nie polityczn± propagand±. Gorzej gdy po jednej stronie politycznych sporów opowiadaj± siê media publiczne (a wiêc TV1, TV2, TV3, TV Polonia czy Polskie Radio), utrzymywane z pieniêdzy podatników. Niestety, od czasu odzyskania niepodleg³o¶ci w 1989 roku, telewizja publiczna najczê¶ciej pozostawa³a w rêkach jednej towarzysko-politycznej koterii, bez za¿enowania lansuj±cej swoje pogl±dy i zatrudniaj±cej swoich zwolenników. Oczywi¶cie, gdy telewizj± rz±dzili Kwiatkowski, Czarzasty czy Waniek, wiêkszo¶æ dziennikarzy nie mia³a nic do zarzucenia ich bezstronno¶ci czy uczciwo¶ci. Gdy w telewizji panowa³y SLD na spó³kê z nieboszczk± Uni± Wolno¶ci, wiêkszo¶æ mediów udawa³a, ¿e wszystko jest w najlepszym porz±dku. Dopiero zmiany z ostatnich dni, których efektem mo¿e staæ siê uwolnienie publicznych mediów od partyjnej propagandy, wywo³uj± niepokój w dziennikarskim ¶wiatku. Dlaczego? Odpowied¼ na to pytanie jest banalnie prosta. Gdyby przypadkiem telewizja publiczna zbli¿y³a siê do dziennikarskiej rzetelno¶ci, wówczas i inne media musia³yby wysiliæ siê na wiêkszy obiektywizm, co oczywi¶cie niekorzystnie odbi³oby siê na karierach niektórych dziennikarskich gwiazd, usi³uj±cych wystêpowaæ w roli wyrazicieli publicznej opinii. Ten straszny scenariusz wydaje siê tak gro¼ny, ¿e lada chwila mo¿emy siê spodziewaæ listu otwartego dziennikarskich autorytetów (tak jak niedawno wystêpowa³y autorytety prawnicze), nawo³uj±cych do obrony wolno¶ci s³owa, czyli swobodnego lansowania partyjnych dyrektyw w publicznych mediach i za publiczne pieni±dze.
Ryszard Terlecki
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
