Za przyczyn± „Gazety Wyborczej” g³o¶na sta³a siê tzw. Ewangelia Judasza (we wtorek jej egzemplarze mo¿na by³o nabyæ wraz a aktualnym numerem gazety). Wbrew sensacyjnym doniesieniom dziennikarskim, istnienie tego apokryfu nie zosta³o odkryte dopiero teraz, ani nie „zachwieje prawdami wiary”, jak sugeruj± niektórzy. Jakie jest g³ówne przes³anie tego¿ pisma? Otó¿ Judasz wed³ug niego by³ wykonawc± woli Boga i najbardziej zaufanym uczniem Jezusa. Bez zdrady swojego ucznia Jezus nie zosta³by ukrzy¿owany, nie by³oby wiêc zbawienia. Do tego, z grubsza, sprowadza siê przes³anie g³o¶nego dzisiaj apokryfu.
Jego fragmenty znane by³y jednak od dawna. Ju¿ ¶w. Ireneusz z Lyonu w jednym ze swoich pism, datowanych na lata ok. 180-185, wspomina³ Ewangeliê Judasza jako twór gnostyckiej sekty kainitów (dla której Kain by³ bohaterem pozytywnym, a nie morderc± swojego brata). Ewangelia ta wed³ug biblistów powsta³a najprawdopodobniej w latach 130-170. Nie jest to jednak jedyny apokryf znany biblistom i historykom. Wiele apokryfów zachowa³o siê do dzisiaj w ca³o¶ci, niektóre we fragmentach, o innych wiemy tylko tyle, ¿e istnia³y. Wymieñmy kilka: Ewangelia Hebrajczyków, Ewangelia Andrzeja, Ewangelia Ewy, Ewangelia wed³ug Marii Magdaleny, Ewangelia Dwunastu, Ewangelia Tomasza, Ewangelia Filipa, Ewangelia Barnaby, Ewangelia Nikodema, Ewangelia Bart³omieja… Takich pism jest kilkadziesi±t.
W 1986 roku nak³adem Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego ukaza³o siê znakomite, dwutomowe wydawnictwo zatytu³owane „Apokryfy Nowego Testamentu”, a w nim wiele tekstów ¼ród³owych. I w³a¶nie w tym wydawnictwie znajduje siê równie¿ omówienie tzw. Ewangelii Judasza Iszkarioty. Tyle, ¿e na opracowania naukowe nikt jako¶ uwagi nie zwraca.
Jan L. FRANCZYK
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
