Czy osoba zeznaj±ca w s±dzie w charakterze ¶wiadka mo¿e mówiæ nieprawdê na temat okoliczno¶ci zdarzenia? Czy zgodne z prawem jest nieuwzglêdnienie zeznañ pokrzywdzonego, który jednocze¶nie by³ naocznym ¶wiadkiem tego zdarzenia oraz jego ¿ony?
Na pierwsze pytanie odpowied¼ brzmi: “nie”. W postêpowaniu s±dowym ¶wiadkowie maj± obowi±zek mówiæ prawdê, pod rygorem odpowiedzialno¶ci karnej za sk³adanie fa³szywych zeznañ. Zgodnie bowiem za art. 233 par. 1 kodeksu karnego, kto sk³adaj±c zeznanie maj±ce s³u¿yæ za dowód w postêpowaniu s±dowym lub w innym postêpowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdê lub zataja prawdê, podlega karze pozbawienia wolno¶ci do lat 3. Warunkiem odpowiedzialno¶ci karnej jest, by przyjmuj±cy zeznanie uprzedzi³ zeznaj±cego o tej odpowiedzialno¶ci. Ponadto wedle art. 233 par. 3 k.k., nie podlega karze, kto nie wiedz±c o prawie odmowy zeznania lub odpowiedzi na pytania, sk³ada fa³szywe zeznanie z obawy przed odpowiedzialno¶ci± karn± gro¿±c± jemu samemu lub jego najbli¿szym.
S±d nie mo¿e z góry nie uwzglêdniæ jakichkolwiek zeznañ. Ka¿de zeznanie podlega ocenie pod k±tem jego przydatno¶ci dowodowej oraz wiarygodno¶ci. Zeznania pokrzywdzonego, jak i ka¿dego ¶wiadka, musz± byæ poddane takiej ocenie, co nie oznacza, ¿e s±d automatycznie musi daæ im wiarê.
(sp)
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
