[2023.05.19] W maju na karasie
Dodane przez Administrator dnia 20/05/2023 09:57:38

---

„Laski, piaski… i karaski”… - ten fragment przysłowia związanego z Podlasiem i Kurpiami kojarzył mi się zawsze (a zapewne wielu kolegom kojarzy się do dziś) z niewielkimi, rachitycznymi, złotawymi rybkami, które pływają w małych wiejskich stawkach i leśnych bagnistych jeziorkach. Kojarzy się – do czasu, aż zobaczyłem „prawdziwe” karasie” - pisał w roku 1990 w Wiadomościach Wędkarskich W. Kopczyński.
Przywołałem te skojarzenia wiejskich, niewielkich stawów, bo mówiąc o karasiach warto uświadomić sobie, że jedną z zalet tej ryby jest jej występowanie w przeróżnych akwenach. Karasia możemy spotkać nawet w takich zbiornikach, w których nie podejrzewamy jakiejkolwiek ryby. Tę piękną rybę spotkać możemy w tzw. torfiankach, czyli zbiornikach w wyrobiskach torfowych (szczególnie w tych większych spotkać możemy spore sztuki). Naturalnymi miejscami, w których spotkamy karasie są oczywście stawy. A jeśli są to stawy głębsze, w wykształconym pasem roślinności wynurzonej, z podwodnymi zaroślami na głębszej wodzie, to oprócz karasi możemy tam spotkać również lina, karpia czy wzdręgę. Warte uwagi są także glinianki. W zbiornikach tych, które najczęściej mają od kiludziesięciu do kilkuset metrów kwadratowych powierzchni, oprócz karasi bytują często także liny, karpie, okonie, a także szczupaki. Kolejną „karasiową” wodą są starorzecza. Te większe upodabniają się do niewielkich jeziorek, a mniejsze do stawów.
Zdarzają się też zbiorniki omijane przez większość wędkarzy. To litoral bagienny - niewielkie lustro wody otoczone najczęściej grząskim bagienkiem, bardzo wypłycone i bardzo zarośnięte. Karasie tam spotykane są niewielkie, ale i takich zbiorników nie należy spisywać na straty – zwłaszcza jeśli potrzebujemy żywca. Oczywiście trudno nie wymienić najbardziej typowych karasiowych zbiorników, jakimi są duże jeziora i zbiorniki zaporowe, a ściślej mówić ich płytsze miejsca - w mulistych zatokach takich akwenów mogą czaić się niezłe okazy. Podobnie jak w zamulonych zakolach i zastoiskach rzecznych.
O preferencjach karasi świadczą dane dotyczące miejsca połowów medalowych okazów tej ryby. Otóż według analizy dokonanej przez T. Barowicza za lata 1972-1979, najwięcej medalowych karasi pospolitych (50 sztuk) złowiono w gliniankach i stawach. Na drugim miejscu uplasowały się jeziora (26 sztuk). Trzecie miejsce przypadło zbiornikom zaporowym (14 sztuk). Natomiast w rzekach złowiono w tym czasie tylko 7 okazów na medal.
Podobnie, chociaż nie do końca, rzecz wygląda jeśli chodzi o karasie srebrzyste. Bo także i ten karaś najczęściej łowiony był w stawach i gliniankach (80 sztuk medalowych). Na drugi miejscu także znalazły się jeziora (75 sztuk). Inaczej jednak w przypadku karasi srebrzystych ułożyły się dwa kolejne miejsca. Na trzecim znalazły się bowiem rzeki (56 okazów), a na czwartym zbiorniki zaporowe (29 sztuk).
A więc na karasie. Maj to dobry czas na spotkanie z tą piękną rybą.
Jakub Kleń