[2020.11.20] Lewicy wolno więcej?
Dodane przez Administrator dnia 20/11/2020 19:21:24

---

Wzburzenie, jakie obserwowaliśmy po Marszu Niepodległości miało swoje poważne uzasadnienie. Owszem, grupy pseudokibiców, które pojawiły się na ulicach Warszawy, aby zmierzyć się z policją, zepsuły przebieg i atmosferę marszu. Równocześnie jednak policja też zachowywała się agresywnie i z ochotą przystąpiła do rozprawy z kibolami. Problem w tym, że przy okazji potraktowano pałkami, a niestety również gumowymi kulami, tych uczestników marszu, którzy wcale nie zachowywali się agresywnie. Takie zdarzenia mogą mieć miejsce i działania policji można tłumaczyć wówczas, gdy dochodzi do brutalnych starć, a demonstranci rzucają kamieniami i petardami. Po marszu pozostało jednak wrażenie, że coś jest nie w porządku.
W dniach poprzedzających marsz odbywały się demonstracje tzw. strajku kobiet, na które w pierwszych dniach przyszły także tłumy licealistów, a nawet uczniów podstawówek. Udział w tych protestach stwarzał ogromne niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania się pandemii, nie tylko wśród młodych ludzi, ale następnie także wśród ich rodziców i dziadków. Policja powinna bardzo konsekwentnie wystąpić przeciwko organizatorom tych demonstracji, używającym przy tym niesłychanie wulgarnego języka, co samo w sobie jest już przestępstwem. Niestety, w czasie tych protestów policja zachowywała się całkowicie biernie, a gdy dochodziło do ataków na kościoły, nie chroniła tych, którzy stawali w ich obronie. Ta nierównowaga między działaniami policji w czasie lewackich zamieszek i w czasie awantur podczas Marszu Niepodległości, wywołała nie tylko rozgoryczenie ich uczestników, ale także oburzenie części opinii publicznej. Taka sytuacja wymaga stanowczych działań politycznych, włącznie z dymisjami osób odpowiedzialnych.
Na szczęście masowe manifestacje mamy już za sobą. Lewica skompromitowała się nie tylko atakami na kościoły i ordynarnym językiem jej haseł, ale także programem, który usiłowała przedstawić po osłabnięciu demonstracji. Aborcja na życzenie czy oddawanie dzieci na „wychowanie” parom homoseksualnym nie cieszą się dziś społecznym poparciem. Wygłupili się rozmaici celebryci i podrzędni aktorzy, którzy chcieli do nich dołączyć, ośmieszyły się także opozycyjne media, które zachłystywały się z radości, że wreszcie nadchodzi „europejska” rewolucja. Im mniej zdolny dziennikarz, im głupszy „wykładowca” akademicki (swoją drogą to wstyd dla uczelni, że takich tolerują), tym głośniej każdy z nich zachwalał młodych demonstrantów za odwagę w używaniu wyrazów na k, p, czy j. Nawet jakaś idiotka, która na jednym z uniwersytetów pracuje jako polonistka (!!) przechwalała się, że poza takimi wyrazami nie ma nic do powiedzenia.
Polska, a zwłaszcza polski rząd, ma teraz pierwszoplanowe zadanie: powstrzymać i oponować zarazę, która dotknęła cały świat. Demonstracje, zarówno lewicy, jak i prawicy, mogą przyczynić się do jej rozprzestrzenienia na skalę, z którą służbie zdrowia trudno będzie sobie poradzić. Trzeba je stanowczo ukrócić, a winnych łamania prawa przykładnie ukarać. Jedno jest jednak pewne: trzeba przyjrzeć się metodom wychowywania młodzieży, przede wszystkim w szkołach. Okazało się właśnie, że problemem jest nie tylko systematycznie obniżający się poziom nauczania, ale też brak elementarnej kultury, za który szkoła i uczelnie również odpowiadają.
Ryszard Terlecki