[2018.04.05] Kwietniowe krąpie
Dodane przez Administrator dnia 05/04/2018 19:20:33

---

Krąpie łowione są od wiosny do jesieni, chociaż najwięcej łowi się ich w okresie letnim – od lipca do połowy września. Krąp (Blicca bjoerkna) to ryba bardzo podobna do leszcza i często z nim mylona. A odróżnienie obu gatunków jest istotne o tyle, że leszcz ma wymiar ochronny (25 centymetrów), a krąp nie. Kto niewymiarowe leszcze bierze za krąpie może mieć nad wodą kłopoty, o ile będzie miał nagłe i niespodziewane spotkanie ze strażnikiem ze Straży Rybackiej.
Jest kilka cech pozwalających odróżnić obie ryby. Nie będę się wdawał w szczegóły (jak np. w liczbę promieni płetwy odbytowej) ale przypomnę różnice najbardziej rzucające się w oczy: mały leszcz ma płetwy szare a krąp jasnokremowe, różowawe, a niekiedy pomarańczowe lub nawet czerwonawe; leszcz pokryty jest charakterystyczną, grubą warstwą, klejącego się do dłoni, mlecznego śluzu, śluz krąpia podobny jest natomiast do śluzu płoci lub okonia; leszcze mają typowy dla siebie, skierowany wyraźnie w dół, wysuwany w formie ryjka otwór gębowy, a krąp gębę ma skierowaną tylko lekko w dół, nie posiada natomiast typowego leszczowego ryjka. Myślę, że te różnice wystarczą, by nie pomylić obu gatunków.
Krąpie rosną dość powoli. Najczęściej spotykamy ryby długości dwudziestu, trzydziestu centymetrów. Chociaż zdarzają się okazy czterdziestoparocentymetrowe, które osiągają wagę powyżej kilograma. Ale takie krąpie to prawdziwe okazy. Spotkać je można najczęściej w nurtowych odcinkach dużych rzek (sporo dużych krąpi żyje na przykład w Wiśle). Krąpie generalnie zamieszkują duże i średnie rzeki, spotyka się je w starorzeczach, w kanałach i rzekach między jeziorami, w zbiornikach zaporowych i w jeziorach. Nie ma ich za to prawie wcale w rzekach podgórskich, w niewielkich rzeczkach czy w dołach potorfowych.
Krąpie są niemal wszystkożerne, ale głównym składnikiem ich diety pozostaje zooplankton i larwy owadów: ochotek i chruścików, a także drobne skorupiaki: ośliczki i kiełże. Duże krąpie, podobnie jak płocie, chętnie posilają się także małżami, zwłaszcza racicznicami.
Wspominałem, że łatwo pomylić krąpia z leszczem. Ale krąpie są podobne do leszczy nie tylko z wyglądu. Mają też podobne zwyczaje. To dlatego miejsca, w których łowimy leszcze, z reguły są również dobrymi łowiskami krąpi. Więcej, krąpie pływają często w jednym stadzie wspólnie z leszczami – rzecz jasna, zarówno krąpie jak i leszcze z takiego stada mają podobną wielkość.
Oba gatunki różnią się za to sposobem żerowania. Leszcze żerują z dna. Preferują przynętę leżącą nieruchomo lub bardzo wolno się przesuwającą. Krąpie wolą przynęty przemieszczające się, zarówno toczące się po dnie, jak i płynące tuż nad nim. Pod tym względem krąpie bardziej przypominają płocie niż leszcze. I, co ciekawe, z płociami także tworzą czasami wspólne stada. To dlatego dość dobrą metodą łowienia krąpi w rzecze jest przepływanka z przytrzymaniem. Taki zarzucony zestaw powinien płynąć z prądem i być na odcinku spływu wielokrotnie krótko przytrzymywany, by przynęta co chwilę odrywała się od dna. Pobudzimy tym krąpia do brania.
Jakub Kleń