[2016.03.25] Kwietniowe krąpie
Dodane przez Administrator dnia 25/03/2016 13:32:27

---

W przyszłym tygodniu, w piątek, rozpoczyna się kwiecień. A dla mnie oficjalnym dniem rozpoczęcia nowego sezonu wędkarskiego jest pierwszy dzień kwietnia. To wtedy, po raz pierwszy w roku, nad nowohuckim zalewem przy ul. Bulwarowej pojawiają się wędkarze. Nowohuccy pasjonaci wędkarstwa od lat powtarzają, że najlepsze są pierwsze dni kwietnia, gdy wyposzczone po zimie karpie biorą jak szalone. Wędkarze od lat łowiący na tym akwenie nieraz przechwalali się, że już o ósmej czy dziewiątej rano pakowali majdan, bo w siatkach mieli dozwolony na dzień limit. Dużo w tym prawdy, chociaż bywało i tak, że w te pierwsze, kwietniowe dni karpie brały albo chimerycznie albo nie brały wcale. Ale cóż, zawsze to ryby są do wzięcia tylko w carrefourze, gdzie wśród kostek lodu oczekują na amatorów. Jest jednak faktem, że kwiecień to miesiąc, w którym większość wędkarzy znów zaczyna pojawiać się nad wodą.
Tegoroczny marzec nie należał do miesięcy, który nas pogodą rozpieszczał. Zobaczymy jaki będzie kwiecień. Czy będzie to ciepły i słoneczny wiosenny miesiąc, czy też – jak w przysłowiu – będzie to czas, w którym zakosztujemy zarówno trochę zimy jak i trochę lata.
W kwietniu generalnie zaczynają brać karpie, płocie, leszcze, krąpie, liny i okonie, a w rzekach jazie i klenie. Ale rybą na bezrybiu pozostaje w tym czasie krąp. Wszędobylski, żarłoczny i ciekawski. Niezbyt lubiany przez miłośników leszczy, gdyż to właśnie on, niemal zawsze, bywa szybszy w pochwyceniu przynęty. W efekcie, zamiast dorodnych i smacznych leszczy, wyciągamy mizernie krąpie.
Krąpie są bardzo podobne do małych leszczy i dlatego często mylone są z tymi ostatnimi. Zwłaszcza przez niedzielnych i wakacyjnych wędkarzy. Najłatwiej odróżnić oba te gatunki po kolorach płetw (mały leszcz ma płetwy szare, a krąp jasnokremowe, różowawe, a niekiedy nawet pomarańczowe lub wpadające w lekką czerwień), a zwłaszcza po śluzie (dla leszcza typowa jest gruba warstwa śluzu, mlecznego, klejącego się do dłoni, a śluz krąpia jest typowy, podobny do śluzu płoci czy okonia). Zarówno krąpie jak i leszcze mają też podobne zwyczaje – miejsca, w których zwykle łowi się leszcze, z reguły są również dobrymi łowiskami krąpia. Ba, pływają one często w jednym stadzie, wspólnie z leszczami podobnej wielkości. Ale bywa też, że można spotkać wspólne stada krąpi z płociami.
Krąpie potrafią osiągnąć zupełnie przyzwoitą wagę, przekraczającą pół kilograma (rekordowy krąp złowiony na wędkę w Polsce w roku 1990 ważył 1,46 kg i mierzył 48 centymetrów długości). A hol krąpia jest chyba ciekawszy niż leszcza, gdyż ryba ta walczy dłużej i bardziej energicznie niż tej samej wielkości leszcz. Sposobem walki przypomina raczej dużą płotkę.
Krąpie najczęściej łowi się na przynęty pochodzenia zwierzęcego, co wynika z rodzaju pokarmu pobieranego przez te ryby w naturalnym środowisku. Najlepiej sprawdzają się larwy ochotki, białe robaki i pinki, kawałki czerwonych robaków lub bardzo małe całe czerwone robaki.
Krąpie to ryby wybitnie „sportowe”. Ich mięso, w przeciwieństwie do mięsa leszcza, nie jest byt smaczne. A na dodatek zawiera bardzo wiele ości. Krąpie najlepiej nadają się do zrobienia sobie z nimi pamiątkowej fotografii, a po tej czynności ze spokojnym sumieniem możemy podarować im wolność.
Jakub Kleń