[2016.03.18] Na wiosenne płocie
Dodane przez Administrator dnia 18/03/2016 18:11:17

---

Wiosna, to dobry czas na dorodne, gruntowe płocie. Wiosna, czyli czas od przedwiośnia aż po pierwsze dni lata. Płocie wędrują wówczas ze swoich tradycyjnych ostoi do mniejszych rzeczek, strumieni, a nawet kanałów melioracyjnych czy wąskich łach, by szukać nagrzanych i nieźle natlenionych tarlisk. W zatopionych trzcinowiskach czy w przybrzeżnych podtopionych zaroślach, ryby znajdują znakomite miejsca do odbycia swoich godów. W poszukiwaniu takich tarlisk płocie potrafią wędrować kilometrami.
Tarlisko płoci można rozpoznać bez trudu. Płocie nie kotłują się tak widowiskowo jak krąpie czy mniejsze leszcze, ale podtopione krzaki i badyle drgają wtedy spazmatycznie. Widać, że coś się dzieje. Prawdziwy wędkarz, gdy zauważy takie zjawisko, opuszcza to miejsce. Bo dla prawdziwego wędkarza tarło ryb, to rzecz święta.
Płocie wycierają się partiami. Dlatego w sąsiadujących z tarliskami okolicach, w niezbyt głębokich dołkach o niemal stojącej wodzie, spotkać można ryby odpoczywające po swoich godach. Takie płocie są bardzo wygłodzone i pazernie rzucają się na jadalne kąski, a więc także na niemal każdą przynętę. Najbardziej lubią wtedy przynętę zwierzęcą. Właśnie tuż po tarle wielu wędkarzom zdarzały się przypadki złowienia płoci na małe obrotówki, niewielkie woblerki czy maleńkie gumki. W lecie czy na jesieni raczej się to nie zdarza.
Późną wiosną, gdy zrobi się już wyraźnie cieplej i gdy temperatura wody w rzekach podniesie się, płocie odchodzą na głębszą wodę. Gromadzą się wtedy w cieniach prądowych w głębi koryta, spotkać je można też w spowolnieniach przy podmytych burtach czy pod zwisającymi nad wodą gałęziami, z których co jakiś czas spadnie do wody taki czy innych robaczek – w sumie niezły kąsek.
A gdy nadejdą pierwsze upały płoć ma tendencję do spędzania dnia w głębokim ukryciu – w wymytych burtach czy pod materacami zniszczonych ostróg. W głębiach faszyny czy w korzeniach przybrzeżnych drzew i krzewów potrafią przeczekać cały dzień dziesiątki dorodnych płoci. Dlatego rzadko spotkać je można w siatkach tych wędkarzy, którzy rano lubią pospać, a gdy tylko zacznie się wieczór lubią wracać do domu.
Późną wiosną i latem płocie zwykle dwa razy dziennie wychodzą na swoje stałe żerowiska. O brzasku i późnym wieczorem wpływają na blaty i zamulone płycizny, na których potrafią przebywać aż do północy. Późna wiosna i lato dla łowców dużych płoci oznacza bardzo wczesne pobudki i późne powroty do domu. Tylko najbardziej doświadczeni wędkarze potrafią łowić te przepiękne, ważące po pół kilograma ryby także w dzień – bo potrafią znaleźć ich dzienne ostoje. A to wielka sztuka.
Oczywiście trzeba pamiętać, że w wędkarstwie piękne jest to, że nic nie jest pewne na sto procent. Jak już kiedyś pisałem, swoją największą płoć złowiłem w zbiorniku zaporowym w Czchowie w samo południe, co więcej, w upalne południe, gdy prażyło słońce, a mój zarzucony zestaw gruntowy od kilku godzin nie dawał znaku życia, bo brania ryb skończyły się gdzie około godziny ósmej. Miałem też odwrotną sytuację. Chcąc sprawić przyjemność koledze, zaprosiłem go na komercyjne łowisko specjalne w Przyborowie pod Brzeskiem. Kilka tygodni wcześniej wyciągnąłem tam z wody kilka karpi. Byłem na sto procent pewien, że wrócimy z rybami na grilla. I co? Nie mieliśmy ani jednego brania.
Jakub Kleń