[2006.07.06] Moje ja
Dodane przez Administrator dnia 06/07/2006 14:41:45

---

W ubiegłym tygodniu w „Głosie Młodej Huty” ukazał się tekst dwóch uczniów XII LO, zatytułowany „Moje ja”. Młodzi napisali w nim: „Co widzisz kiedy patrzysz przez swoje okno? Czy tak jak my widzisz szare i ponure blokowiska bez wyrazu? Ostatnio naszą uwagę przykuł pewien starszy Pan, który bardzo żywo, lecz negatywnie zareagował na nowo powstały „obraz” na jego bloku. Może warto się zastanowić, czy sztuka graffiti jest zwykłym wandalizmem, czy też niesie za sobą przesłanie młodego pokolenia (…).
Tekst ten przypomniał mi się, gdy w poniedziałek szedłem aleją Róż. Akurat ten rejon Nowej Huty nie jest ani szary, ani ponury. Tymczasem w nocy, na niedawno odnowionych elewacjach pojawiły się tam wymalowane sprayem „podpisy”. Gryzmoły pojawiły się również na żaluzjach zakrywających na noc okna nowohuckiego oddziału Muzeum Historycznego. „Podpisy” z żaluzji na szczęście udało się zmyć rozpuszczalnikiem. Te na murach – pozostały. Wbrew temu, co piszą młodzi, problemu nie rozwiąże udostępnienie kilku, czy nawet kilkunastu miejsc, gdzie graffiti mogłoby pojawić się legalnie. Bo prawdziwym problemem są bohomazy, które szpecą większość krakowskich budynków. A one ze sztuką, nawet naiwną czy prymitywną, nie mają nic wspólnego.
A skoro o malowaniu na murach mowa, to warto też, by młodzi jak najwcześniej nauczyli się poszanowania cudzej własności. A więc Panowie, nie malujemy po cudzych budynkach, lecz zaczynamy od tego, co należy do nas i naszej rodziny. Najpierw, by nie było ponuro, urozmaicamy malunkami swój własny uczniowski pokój, później „strzelamy” graffiti w rodzinnej kuchni nad zlewem (mama na pewno bardzo się ucieszy), a korzystając z wakacyjnych odwiedzin u dziadków na wsi, ozdabiamy elewację ich domu wielkimi podpisami, wykonanymi czarnym sprayem (dziadkowie będą zachwyceni pamiątką naszego pobytu). I to by było na tyle.
Jan L. FRANCZYK