[2009.10.24] Nie tylko afery
Dodane przez Administrator dnia 24/10/2009 10:53:56

---

Przycichły skandale wokół kolegów z ekipy Tuska, nikt już nie chce pamiętać o kompromitacji Chlebowskiego i Drzewieckiego, a Grad najwyraźniej przetrwał kolejną burzę. Szwindle w związku z ustawą hazardową oraz prywatyzacją stoczni zeszły na dalszy plan, pozostała jedynie zajadła nienawiść do CBA i jej byłego szefa Mariusza Kamińskiego, który ośmielił się pokazać degrengoladę Platformy. Kolejny skandal, czyli podsłuchiwanie dziennikarzy, a następnie nielegalne wykorzystywanie tych podsłuchów – nawet nie poruszył większości mediów. Dla rządu stwarza to złudne wrażenie, że wszystko wróciło do normy i można kombinować dalej. Na szczęście – nie można.
Za bezczelność pewnych swej bezkarności ministrów, Tuskowi przyjdzie jeszcze drogo zapłacić. Paraliż wymiaru sprawiedliwości, zuchwalstwo gangsterów, powracająca pewność siebie łapówkarzy, szerząca się znów korupcja – to nie tylko objawy pogłębiającej się słabości państwa. To także sygnał dla obywateli, że za fałszywymi uśmiechami Platformy kryje się rosnąca przestępczość, pogarda dla prawa, lekceważenie sprawiedliwości. Pomysł na państwo przyjazne dla bogatych, a bezwzględne dla biednych, nie zyska poparcia Polaków. A Platforma przegra wybory – choćby dlatego, że biednych jest więcej.
Na razie rząd wykorzystał czas, w którym media zajmowały się aferami, aby udać się na dłuższy urlop. Co robią ministrowie Tuska, którzy jeszcze rok temu obiecywali niezbędne reformy i efektowne sukcesy? Co robi pani minister Kopacz, gdy rosną kolejki w przychodniach zdrowia, a szpitale nie mają za co leczyć pacjentów? Czym zajmuje się pani minister Hall, gdy rozwiały się zapowiedzi podwyżek dla nauczycieli, a polska szkoła grzęźnie w urzędniczym bałaganie i coraz większej niekompetencji? Ile kosztuje działalność ministra Grabarczyka, budowniczego autostrad, od dwóch lat wytyczanych wyłącznie na papierze? Za co ministerialną pensję pobiera minister Pitera, rzekoma pogromczyni skorumpowanych urzędników, której nazwisko wywołuje w Sejmie jedynie salwy śmiechu? Gdzie podziewa się minister Sikorski, w czasie gdy Polska rezygnuje z aktywnej polityki zagranicznej na rzecz wdzięczenia się – bez wzajemności – do Rosji i Niemiec?
Polska stała się łupem cwaniaków od propagandy. Tusk nie przejmuje się oskarżeniami, że to on, lub jego współpracownicy, ostrzegli rozmówców Chlebowskiego, wydających polecenia dla rządu podczas spotkań na stacji benzynowej czy na cmentarzu. Schetyna, nowy szef parlamentarnego klubu Platformy, nie przejmuje się podejrzeniami, że odbierał takie polecenia podczas spotkań w poczekalni lotniska. Propaganda sukcesów premiera jest jeszcze wciąż skuteczna, a Platforma bryluje w przedwyborczych sondażach. „Chłopcy z boiska”, po meczu odpoczywając przy winie i cygarach, wciąż jeszcze pokpiwają sobie z kłopotów zarządzanego przez nich państwa, a ich największą radość wywołują żarty na temat bezgranicznej naiwności obywateli.
Czy Tusk i jego ekipa podadzą się do dymisji, jak zrobiłby to każdy normalny rząd w obliczu podobnego skandalu? Z pewnością na rozliczenie rządowych afer przyjdzie nam jeszcze poczekać przez kolejne dwa lata. Pocieszający jest jednak fakt, że recydywy nie będzie i Platforma pozwoli zapomnieć o sobie tak samo szybko, jak niegdyś powstała po przegranej kampanii Olechowskiego.
Ryszard Terlecki